All Chapters of รักกันแบบธุรกิจ: Chapter 21 - Chapter 30

"ไม่ทราบว่าคุณหนูมายไปไต้หวันกับใครคะ" "..." "แล้วใครเป็นคนถ่ายรูปให้คะ"... ""คนรู้ใจหรือคนรู้จักคะ""... "ตอนนี้ฉันรับบทดาราสาวท่านหนึ่งกำลังโดนเหยี่ยวสาวสองคนยื่นไมค์ยิงคำถามรัวรัวไขข้อสงสัยที่เห็นฉันโพสต์​รูปสวยๆ ตอนไปเที่ยวที่ไต้หวัน ซึ่งเขากับสองหนุ่มก็นั่งอยู่ด้วยแถมยังพากันจับตามองมาที่ฉันราวกับอยากรู้ว่าฉันจะตอบอย่างไรโดยเฉพาะคำถามในข้อสุดท้าย ก่อนจะพากันหัวเราะเสียงดังราวกับชอบใจในคำตอบของฉัน แต่สายตาฉันก็แอบเหลือบเห็นสายตาที่ส่งมาอย่างคาดโทษ​ของเขา ไม่รู้แหละชั่วโมงนี้ฉันต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน"คนขับรถค่ะ""..." "ฮ่าๆๆ /ฮ่าๆๆ" "ห๊ะ/ห๊ะ""แค่นี้?""ฉันหิว ไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือกัน""เปลี่ยนเรื่องเก่ง""มีพิรุธสุดสุด""ไม่รู้ ไม่รู้ ไปกัน"ดีที่ปกติฉันกับลลิลจะไปรถคันเดียวกับเขาและกายอยู่แล้ว ส่วนยัยมินหนีไปนั่งรถสปอร์ตสุดหรูกับติวเตอร์สองคน พวกเราพากันมากินก๋วยเตี๋ยว​เรือเจ้าดังที่มีกล้วยทอดแสนอร่อยในห้างที่อยู่​ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย​ฯ พอมาถึงฉันก็รีบวิ่งไปจองคิว ก่อนจะพากันเดินไปที่​โต๊ะ​สองฝั่งชายหญิง และเป็นเขาที่นั่งฝั่งตรงข้ามกับฉันแถมยื่นขายาวมาชนฉันบ้างเหยียบเท้าฉันบ้

พองานเลี้ยงจบลง ผมก็รีบขออนุญาตคุณอาทั้งสองพาเธอกลับเองเพราะกลัวเธอจะหนีผมกลับไปนอนที่บ้านของเธอ ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงนอนไม่หลับขอบตาผมจะต้องดำแน่ๆ และอยากจะพาเธอไปหาของอร่อยอร่อยกินเพราะมันเป็นหนึ่งในวิธีที่ง้อเธอแล้วได้ผลเร็วที่สุด ตลอดระยะเวลาเดือนกว่ากว่าที่เราได้ใช้ชีวิตด้วยกันในฐานะคู่หมั้นมันทำให้ผมรู้สึกไม่ชอบเวลาที่เธอไม่คุยด้วย ทุกครั้งที่เธองอนผม ข้างในใจผมมันจะต้องร้อนรุ่มกระวนกระวายเสมอ ถึงวันนี้ผมจะไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอโกรธแต่ผมก็อยากง้อเธอนะ เพราะเธอคือ 'ยัยลูกหมูของผม' ผมเลือกพาเธอมาร้านข้าวต้มโต้รุ่งทางกลับคอนโดเพราะอิ่มและเบาท้องย่อยค่อนข้างง่ายเธอจะได้ไม่เป็นกรดไหลย้อน แล้วร้านนี้ก็มีหมูกรอบคั่วพริกเกลืออร่อยๆ ของโปรดเธอด้วย พอกินเสร็จ​ก็เหมือนเธอจะอารมณ์​ดีขึ้นมานิดหน่อย ผมเลยเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสและขอแกล้งเธอให้มันกระชุ่มกระชวยสักหน่อย"อ้วน หายงอนยัง""ก็บอกไม่ได้งอนไง""ถ้าไม่ได้งอน วันนี้ขึ้นให้หน่อยนะ""ไอ้บ้านาย!""ฮ่าๆๆ""มันไม่มีอะไรเลยเหอะ" "พึ่งรู้จักกันในงาน""แทบไม่ได้คุยกันด้วยซ้ำ""ทีนายเห็นฉันคุยกับพี่ตะวัน นายยังว่าฉันเลย""ทำไมต้องพูดชื่อคนอื่น""

วันนี้เป็นวันที่สามที่ฉันกับเขาอยู่ที่ญี่ปุ่น เราสองคนตั้งใจจะไปตามล่าหาซูชิซาซิมิให้หนำใจไปเลย กินปลายังไงก็ไม่อ้วนอยู่แล้ว แถมเขายังชวนฉันออกกำลังกายทุกวันทุกคืนฉันก็ต้องเติมพลังเข้าไปให้เยอะหน่อยจะได้มีแรงสู้กับเขา เขาหน่ะแรงเยอะชะมัดเลย ถ้าไม่ติดว่าดูแลฉันดีมากมากนะฉันคงถีบเขาตกเตียงไปนานแล้ว ข้อหาสูบวิญญาณฉันไปจนหมดเราเลือกไปย่านโดทงโบริเมืองโอซาก้าแหล่งรวมอาหารอร่อย ที่นี่ยังเป็นต้นตำรับของทาโกะยากิที่มีไส้หมึกยักษ์​ทั้งหอมนุ่มหนึบหนับไปกับเนื้อหมึกชิ้นโตเต็มคำจนแก้มฉันป่องออกมาเป็นลูกโป่ง ตามด้วยโอโคโนมิยากิหรือพิซซ่าญี่ปุ่นร้านดังที่เปิดมานานมากกว่าหกสิบปีร้านนี้ให้เครื่องแน่นมาก ดีที่เราสองคนไหวตัวทันลองสั่งมาแค่หนึ่งที่แล้วแบ่งกันชิมคนละคำสองคำมันเลยยิ่งอร่อยแค่ร้อนไปนิดหน่อยร้อนจนควันออกปาก ก่อนเขาจะพาฉันไปร้านของเล่นเป็นการพักท้องและเขาก็อยากได้โมเดลกับอาร์ตทอยการ์ตูนเรื่องโปรดของเขา ซึ่งฉันก็ไปกับเขาอย่างไม่งอแงหรืออิดออดอยากจะตามใจเขาสักนิดเรียนรู้โลกของเขาสักหน่อย แล้วฉันก็อยากไปคีบตุ๊กตาเล่นด้วยถ้าคีบได้ถือว่าโชคดีแต่ถ้าคีบไม่ได้จะคิดบวกว่าได้สนุกแล้วกัน"นาย คีบตุ๊กต

ฟอด ฟอด ฟอด"ลูกหมู ตื่นเร็ว เดี๋ยวตกเครื่อง""...""...""ทำนิ่ง""ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก"ผมกำลังลังเลว่าจะเลื่อนไฟล์เที่ยวบินกลับไทยดีหรือจะอุ้มเธอไปอาบน้ำดีเพราะตอนนี้ยัยอ้วนนอนขี้เซาอยู่ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่นจนผมแอบกังวลลองเอามือไปอังที่จมูกเชิดเชิดดูถึงกับโล่งอกที่ยังมีลมหายใจอุ่นๆ มาปะทะที่มือผม จะว่าไปผมพึ่งปล่อยให้เธอนอนเมื่อตอนหกโมงเช้านี่เอง พอคิดได้อย่างนั้นผมเลยหยิบมือถือมาเลื่อนเที่ยวบินพร้อมกับเสียค่าธรรมเนียมเพิ่มนิดหน่อยเพราะเลื่อนแบบกระทันหัน ถึงจะเป็นสายการบินของที่บ้านเธอก็ตามแต่เราสองคนมาในฐานะผู้โดยสารก็ต้องปฏิบัติตามกฎเหมือนกับคนอื่นอื่น ก่อนจะลงไปติดต่อที่พักเพื่อจองเพิ่มอีกหนึ่งคืน โชคดีที่ห้องนี้ไม่มีคนมาพักต่อเราเลยไม่ต้องย้ายไปห้องอื่นให้เธอได้พักผ่อนให้เต็มที่ และออกไปหาซื้อมัทฉะลาเต้เย็นมาไว้ให้เธอสักหน่อยจะได้สดชื่นเวลาตื่นไม่มาโวยวายทำท่าทางนางยักษ์ใส่ผม รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพ่อบ้านใจกล้าเข้าไปทุกวันแกร๊ก! "นายยย ไปไหนมา""ตื่นแล้วหรอ หิวมั้ย""หิว""ตกเครื่องแล้วแน่เลย""เลื่อนเรียบร้อยแล้วคับผม""เพราะนายนั่นแหละ" "ต้องเสียเงินเ

ก่อนเปิดเทอมสองวันผมพาเธอมาดูการแสดงบินโดรนที่พัทยาชมความสวยงามของเทคโนโลยีที่เหมือนกลุ่มดาวยามราตรีบนท้องฟ้าเพราะเกือบสามเดือนหลังจากนี้เราทั้งคู่คงยุ่งกับโปรเจ็คจบผมคงพาเธอไปเที่ยวได้น้อยลงเลยขอใช้เวลาช่วงนี้ให้คุ้มสักหน่อย ตอนนี้เราสองคนกำลังนอนมองกลุ่มดาวระยิบระยับที่กำลังแปลอักษรเป็นรูปต่างๆ อยู่บนรถสปอร์ตหรูสีดำเปิดประทุนที่จอดอยู่ริมหาดในที่นั่งของตัวเองมีผมเอาสองแขนแกร่งประสานท้ายทอยไว้เงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้าส่วนเธอก็หยิบมือถือมาถ่ายคลิปสั้นๆ ลงสตอรี่ของตัวเองด้วยท่าทางตื่นตาตื่นใจส่งเสียงตื่นเต้นตลอดการแสดง จนผมแอบคิดว่าถ้าวันนึงผมจะทำอะไรสักอย่างให้เธอการบินโดรนอาจจะเป็นหนึ่งในตัวเลือกของผม คงต้องไปศึกษาหน่อยแล้วซิ และดูเหมือนจะมีคนรู้ทันความคิดผมชิงบอกสิ่งที่ตัวเองต้องการออกมาเป็นฉากฉากก่อนราวกับว่าถ้าผมไม่ทำให้จะไม่ยอมตกลงอย่างนั้นแหละ"นาย ถ้านายจะขอฉันแต่งงาน ใช้โดรนบินแล้วแปลเป็นตัวอักษรแบบนี้นะ""มันเหมือนหิ่งห้อย""โรแมนติกสุดสุดไปเลย""ไม่มีตังค์""..." "หึ""ไว้บอกคนอื่นก็ได้" "ไม่ง้อนายหรอก""อื้ออ" "อยากพูดไม่เข้าหูก่อน" "จุ๊บ" และผมก็ชอตฟิลเธอโดยการตอบปฏิเสธ