All Chapters of ANG PIYAYA NI PIPAY: Chapter 81 - Chapter 90

Chapter 80"Good morning, class!" bati ng professor namin sa screen."Good morning, Sir," sabay-sabay naming sagot.Napangiti ako habang nakikinig sa introduction ng subject namin. Hindi ko akalain na makakapag-aral ulit ako. Kahit online lang, excited pa rin ako.Habang nagle-lecture si Sir, biglang nag-pop up ang isang message sa phone ko mula kay Lucas.Lucas: "Pipay, may rush order tayo ng PIYAYA! 200 boxes. Kakayanin ba?"Nanlaki ang mata ko. 200 boxes?! Sinulyapan ko ang laptop ko at binalik ang tingin sa phone.Pipay: "Wait lang, Lucas! Nasa klase ako!"Lucas: "Eh urgent! mamayang hapon na ang pickup!"Napabuntong-hininga ako at pinatay saglit ang camera ng Zoom. Nag-reply ako nang mabilis.Pipay: "Sabihin mo kay Mamang, magpatulong kay Tristan at Rafael. Basta siguraduhin nilang perfect ang PIYAYA!"Lucas: "Copy! Good luck sa klase mo, scholar Pipay!"Napailing ako. Minsan ang kulit talaga ni Lucas.Bumalik ako sa class at nag-focus ulit. Hindi pwedeng mapabayaan ang negosyo,

Chapter 83 Third POV Pagkalipas ng anim na taon, muling bumalik si Pipay sa Pilipinas, ngunit ngayon, hindi na siya mag-isa. Kasama niya ang kanyang limang taong gulang na anak na si Jhovel—ang bunga ng pagmamahalan nila ni Ethan, na hindi man niya inasahan, ay naging pinakamahalagang yaman sa kanyang buhay. Habang bumababa siya mula sa private jet, mahigpit niyang hawak ang kamay ng kanyang anak. Malaki na ang pinagbago ni Pipay—mula sa dating impulsive at makulit na babae, ngayon ay isang matatag at independent na negosyante. Suot niya ang isang eleganteng business attire, na bumagay sa kanyang bagong imahe bilang isang successful CEO. "Mommy, dito ba tayo titira?" inosenteng tanong ni Jhovel habang pinagmamasdan ang paligid. Napangiti si Pipay at hinaplos ang buhok ng anak. "Oo, anak. Dito tayo magsisimula ulit." Matagal niyang inilihim ang pagbubuntis kay Ethan. Umalis siya matapos ipasa ang divorce papers, iniwan ang lahat ng sakit at alaala ng kanilang pagsasama. Hind

Chapter 85 SAMANTALA. Sa hindi kalayuan, sa likod ng malaking haligi ng mansyon, tatlong lalaking matikas at pilyo ang mga ngiti ang tahimik na nakikinig sa pag-uusap nina Donya Grace at Pipay. "Mukhang hindi na tayo kailangan makialam, ano?" bulong ni Lucas, nakapamulsa at may natatawang ekspresyon sa mukha. "Pero ang drama, grabe," natatawang sabat ni Tristan. "Ang tigas ng ulo ni Pipay. Sa tingin niyo, hanggang kailan niya kayang ilihim ‘to kay Ethan?" Umiling si Rafael, nakahalukipkip habang may mapanuksong ngiti sa labi. "Kung gusto niyang itago habang buhay? Malabo. Lalo na kung katulad siya ng nanay niya. Si Auntie Grace, hindi papayag na walang alam ang Ethan na ‘yun." Sabay-sabay silang napatingin sa Donya, na bagama’t seryoso ay may tila makahulugang ngiti sa labi. Alam nilang hindi ito simpleng pagsuporta lang sa anak—sigurado silang may balak ito. "So… kailan natin ipapaalam kay Ethan na may anak siya?" malisyosong tanong ni Tristan, nakataas ang kilay. "O ba

Chapter 87 Pagkatapos ng presentasyon, lumapit sa akin si Rafael na may pilyong ngiti sa labi. Alam ko na ang itsura niyang ‘yan—may sasabihin na naman itong nakakainis o kaya'y may hinala siyang gusto niyang patunayan. "Grabe ka, Pipay," natatawang sabi niya habang tinatapik ang balikat ko. "Imbes na magpasalamat ka sa mga papuri, parang wala lang sa’yo. Hindi ka na nasanay?" Napabuntong-hininga ako at tiningnan siya nang diretso. "Hindi naman sa gano'n, Rafael. Mas gusto kong i-focus ang sarili ko sa trabaho kaysa sa mga papuri. Hindi naman ‘yun ang magpapalago ng project ko, ‘di ba?" sagot ko, seryoso. Ngumisi siya at tumango-tango. "Tama ka naman doon, pero aminado akong impressive talaga ang ginawa mo kanina. Kita mo ‘yung mukha ng ibang investors? Para silang naglalaway sa galing mo." Napailing ako at bahagyang napangiti. "Ewan ko sa’yo, Rafael. Ang hilig mo talagang mag-exaggerate." "Uy, seryoso ako!" sagot niya agad. "At saka, may isa pang investor na mukhang sobra

Chapter 89 "Fine," ani Rafael, taas-kamay na kunwari sumusuko. "Kung ayaw mong pag-usapan, hindi na namin ipipilit." "Pero isang tanong na lang," singit ni Lucas. "Ano’ng pakiramdam na kaharap siya ulit?" Hindi agad ako sumagot. Lihim akong napalunok, pero hindi ko pwedeng ipahalata sa kanila na kahit papaano ay may naramdaman pa rin ako. "Tulad ng dati," sagot ko nang walang emosyon. "Walang epekto." Tumango-tango si Rafael, pero halata sa ngisi niya na hindi siya naniniwala. "Sige, Pipay," aniya. "Kung ‘yan ang gusto mong sabihin, paniniwalaan ka namin. For now." "Whatever," sagot ko, saka naglakad na palayo. Alam kong hindi pa sila tapos sa pang-aasar, pero hindi ko na pinansin. Ang mas importante ngayon, tapos na ang meeting. Pero sa kabila ng lahat, hindi ko mapigilan ang kaba sa dibdib ko. Dahil kahit anong pagtatanggi ko, alam kong hindi pa rin talaga tapos ang kwento namin ni Ethan Monteverde.Habang naglalakad ako palayo, narinig ko pa rin ang bulungan nina Lucas, R