All Chapters of ดวงใจรักวิศวะ: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 10 เช็คเรทติ้ง“ซันไปก่อนเลยนะ เทียนต้องอยู่เป็นเพื่อนลูกน้ำซ้อมประกวดดาว” เทียนหอมเอ่ยบอกกับพ่อของลูกให้ไปที่งานวันเกิดเพื่อนก่อน เพราะก่อนหน้านั้นเธอสัญญาจะไปร่วมงานกับเขา“รอไปพร้อมกัน ซันไม่รีบ” คนอยากไปพร้อมเมียก็ไม่ยอมตกลง“เดี๋ยวเทียนค่อยตามไปทีหลัง ให้ยัยลูกน้ำไปเป็นเพื่อน ซันไปก่อนเลยให้เพื่อนรอมันน่าเกลียด” เทียนหอมสาธยายยกโน่นนี่นั่นมาอ้างจนซันยอมใจก่อนปล่อยให้เมียตามไปทีหลังได้“งั้นซันกลับก่อน จะไปส่งยัยหนูที่บ้านม๊า” เทียนหอมพยักหน้ารับซันจึงเดินออกไปที่รถหรูตัวเองเพื่อขับกับบ้าน “ขอบใจนะเทียนหอมที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน” ลูกน้ำหันไปขอบคุณเพื่อน เพราะวันนี้ภูมิที่ประกวดเดือนคู่กันไม่มา ลูกน้ำจึงไม่มีเพื่อนอยู่ซ้อมทียนหอมเลยอาสาอยู่เป็นเพื่อนเธอ“ไม่เป็นไรหรอกน่า รีบซ้อมรีบเสร็จเดียวพาไปรีแลกซ์” เทียนหอมพูดพร้อมกับยกยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เพื่อนสนิทอย่างมีเลศนัย ลูกน้ำจึงหันกลับไปซ้อมเปียโนร้องเพลงเพื่อที่จะแสดงความสามารถพิเศษในการประกวด@ผับบาร์“ซัน! หลินดีใจจังที่ซันมา” เจ้าของวันเกิดพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้นที่เห็นคนที่เธออยากให้มาร่วมวันเกิดเป็นที่สุด“อืม สุขสันต์วันเกิดน

ตอนที่ 12 คำตอบที่ชัดเจน“ไม่รู้แหละ ถ้าไม่เช้าไม่ต้องนอน” “ไอ้หื่นเอ้ย” เทียนหอมอดไม่ได้ที่จะว่าแซะสามีตามกฎหมายของตน“หื่นไม่หื่นไม่รู้ แต่คืนนี้ไม่ได้นอนแน่ๆ” ซันกระซิบกระซาบกับแฟนสาวใบหน้าซุกลงที่ร่องอกโดยไม่สนใจคนรอบข้าง“เปิดห้องเลยไหมไอ้สัส!” บอสโพร่งขึ้นเมื่อเห็นการกระทำของเพื่อนกับแฟนสาว“คนโสดอย่างพวกมึงไปไกลๆตีนกู” ซันหันไปว่าเพื่อน“อะแฮ่ม! มาแย่งซีนเจ้าภาพเหรอคะคุณชายซัน” โอปอสาวสองร่างท้วมท้วงขึ้นเพราะดูเหมือนว่าเจ้าของวันเกิดจะไม่มีความสำคัญเลย“งั้นคืนนี้เต็มที่ กูเลี้ยงเองถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดให้เพื่อน” ซันเบือนหน้าเหลือบมองเจ้าของวันเกิดที่เอาแต่นั่งเงียบสองมือบีบกันแน่นวางบนตักเม้มปากเป็นเส้นตรงไม่มีคำพูดใดออกจากปาก “แกไหวนะชะนี? โอปอโน้มไปกระซิบข้างหูเพื่อนสนิทอย่างเป็นห่วง“ฉันไม่เป็นไร” หลินตอบเพื่อนด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เพราะเพื่อนรู้ดีว่าเธอคิดยังไงกับซัน –“ฉันไปห้องน้ำแป๊บนะ” เทียนหอมบอกกับแฟนหนุ่มพร้อมแกะมือปลาหมึกของซันที่โอบรอบเอวเธอออก“เดี๋ยวพาไป” ซันว่าพร้อมกับปล่อยให้แฟนสาวลุกออกจากตักแต่โดยดี“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันไปกับยัยลูกน้ำ/ลูกน้ำไปห้องน้ำกัน” เท

ตอนที่ 14 ปะป๋าหิว“อื้อ” เสียงครางในลำคอก่อนที่ร่างเล็กบนเตียงจะขยับตัวพลิกกลับหลังมาหาคนที่กำลังโอบกอดเธอจากด้านหลัง ทำให้คนตัวโตลืมตาขึ้นมาเมื่อถูกรบกวน “นอนต่ออีกหน่อย” ซั้นว่าพร้อมกับกอดกระชับร่างเล็กให้แน่นขึ้น ทำให้เทียนหอมรู้สึกหมั่นใส้มือเล็กยกขึ้นมาบีบสันจมูกโด่งของแฟนหนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยว ซันเอื้อมมือมาจับมือเรียวเอาไว้ พร้อมกับดึงท้ายทอยเธอเข้ามาบดขยี้ริมฝีปากของเทียนหอมอย่างดูดดื่ม โดยที่ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่ามีสายตาของเด็กหญิงตัวน้อยยืนมองการกระทำของเขาทั้งสองอยู่“โอ๊ะ!ปะป๋าซันต้องหิวแน่ๆเลย” เด็กหญิงพึมพรำตามความเข้าใจแล้วจึงกลับหลังหันเดินออกจากห้องพ่อกับแม่ ขาสั้นป้อมก้าวลงบันไดอย่างช้าๆทีละขั้นพร้อมกับมือเล็กจับราวบันไดเอาไว้แน่น “มีอะไรกินบ้างคะคุณยายรวย? เด็กหญิงเอ่ยถามแม่บ้านที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมอาหารเช้าให้เจ้านาย “โอ๊ะ คุณหนูซัมเมอร์หิวแล้วเหรอคะ? ป้าแม่บ้านแสดงอาการตกใจเมื่อเห็นคุณหนูตัวน้อยโผล่มาถึงในครัว คงจะหิวไม่ใช่น้อย “น้องซัมเปล่าหิวค่ะแต่เป็นปะป๋าซัน” เด็กหญิงตอบไปตามความเข้าใจ “คุณซันน่ะเหรอคะหิว ปกติไม่รับอาหารเช้า” ป้าสำรวยพึมพรำกับตัวเอง

ตอนที่ 16 ลูกปะป๋าซันกับแม่เทียนหอม“คุณลุงคนหล่อน้องซัมไปวิ่งเล่นตรงโน้นได้ไหมคะ? เด็กหญิงซัมเมอร์เงยหน้ามองคนที่ตัวเองเรียกว่าลุงที่นั่งเฝ้าอยู่ บอสแอบยิ้มกับคำพูดของเด็กหญิงที่ช่างพูดเหมือนพ่อไม่มีผิด“อย่าไปไกลนะเดี๋ยวพ่อก็มาแล้ว” บอสบอกกับหลานสาวตัวเล็กที่น่าหลงใหลของเขา เด็กหญิงพยักหน้ารับพร้อมกับกระโดดลงเก้าอี้ไปวิ่งเล่นตามประสาเด็กไม่ห่างจากที่นั่งมากนัก เสียงซันที่กำลังว้ากรุ่นน้องอยู่ดังแว่วมาเป็นระยะ ส่วนเจไดก็ไปช่วยว้ากด้วยปล่อยให้บอสนั่งเฝ้าหลานคนเดียว โอปอก็เทียวไปเทียวมาบริเวรลานกิจกรรมเพื่อช่วยดูรุ่นน้องเด็กหญิงซัมเมอร์ก็วิ่งเล่นไปมาพร้อมกับร้องเพลงตามประสาเด็กอยู่ม่ไกลสายตาของลุงบอสมากนัก ปึก! “ว๊าย เป็นอะไรหรือเปล่าหนู” อยู่ๆเด็กหญิงซัมเมอร์ก็วิ่งชนเข้ากับร่างที่ใหญ่ราวๆกับแม่ของตัวเอง หญิงสาวรีบโอบรับเด็กหญิงเอาไว้ในอ้อมแขนเพื่อไม่ให้เด็กหญิงล้ม “ขอโทษค่ะคุณน้า” เด็กหญิงตัวน้อยรีบพนมมือขอโทษด้วยแววตารู้สึกผิด“ไม่เป็นไรจ้ะหนูเจ็บตรงไหนไหมคะ? คนที่ถูกเรียกว่าน้าถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง “น้องซัมไม่เป็นอะไรค่ะคุณน้า” เด็กหญิงตอบกลับอย่างไม่ลังเล“แล้วนี่หนูมาทำอะไรท

ตอนที่ 18 ทวงบุญคุณ @บ้านเดชาพันธ์ “อิเทียนมันมีเงินซื้อกระเป๋าใบละหลายล้านเลยนะแม่” เสียงของแทนกำลังพูดคุยกับผู้เป็นแม่ถึงเรื่องที่ไปเจอน้องสาวมา ถึงแม้ว่าเธอจะแสร้งหัวเราะที่น้องสาวบอกว่าใช้กระเป๋าสำเพ็งแต่เธอก็พอมองออกว่ามันคือของแท้แน่นอน “แกมั่วหรือเปล่ายัยแทนอย่างเด็กใจแตกอย่างมันน่ะเหรอจะมีเงินเป็นล้านมาซื้อกระเป๋า” ผู้เป็นแม่ไม่อยากจะเชื่อเรื่องที่ลูกสาวสุดที่รักพูด“หรือว่ามันจะเป็นเด็กเสี่ย” แทนพูดขึ้นเสียงดังเมื่อคิดขึ้นมาได้ “นี่มันแอบไปอยู่สุขสบายคนเดียวงั้นเหรอ มันคงไม่คิดถึงฉันที่เลี้ยงดูมันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย” ผู้เป็นแม่พูดขึ้นโดยที่ไม่สำนึกเลยว่าตัวเองเป็นคนไล่ลูกสาวคนเล็กออกจากบ้านไป “ใช่แม่อิเทียนมันเนรคุณ แม่อย่ายอมมันนะแม่ต้องไปทวงค่าเลี้ยงดูกับมัน” แทนเอ่ยเซี่ยมผู้เป็นแม่ นางเองก็เชื่อคำพูดยุแหย่ของลูกสาวคนโต“เดี๋ยวแทนจะจ้างนักสืบว่าอิเทียนมันพักที่ไหน” ว่าจบก็ติดต่อหานักสืบในทันที @บ้านทรัพย์เมธาอนันต์ “ผมฝากหลานสักสามวันนะครับม๊า” ซันพูดกับผู้เป็นแม่หลังจากพาลูกสาวตัวน้อยมาให้แม่ช่วยเลี้ยง“ฝากตลอดชีวิตก็ได้ลูก” เซลีนเอ่ยกับลูกชายพร้อมยกตัวหลานสาวขึ้น