All Chapters of Billionaire's Bed Warmer: Chapter 31 - Chapter 40

Kahit nasa gilid ng daan. Kahit na napapalingon ang mga lulan ng mga sasakyan na lumalagpas sa gawi niya ay wala siyang pakialam na napaupo. Hindi lang puso niya ang pagod, maging ang katawan niya ay nakaramdam ng kapaguran sa mga nangyayari sa buhay niya. Napatingala siya sa langit nang makaramdam siya ng patak na bumabasa sa kanyang balat. Nagsisimulang umiyak ang langit. Napakurapkurap siya nang pumatak sa mga mata niya ang ilang butil ng ulan. "Pati ba naman ang langit ay pinaparamdam sa akin ang kalungkutan?" reklamo niya. Inilahad pa niya ang kamay na may benda para saluhin ang ulan na nag-uunahan sa pagpatak. Mapait siyang napangiti nang makitang may mantsa ng dugo sa puting benda. Medyo kumalat pa iyon dahil sa pagkabasa niyon sa ulan.Nang mangawit sa pagkakaupo ay tumayo siya. Lumalakas na rin ang ulan kaya minabuti niyang umuwi na. Anong magagawa ng pagmukmok niya sa lugar na iyon? Walang mababago kahit pa magpakabasa siya sa ulan. Iniwanan siya ni Craig at alam niyang h

Mabilis ang kilos ng nurse at doctor sa paggamot sa kanyang kamay. Ni hindi na nga niya namalayan o naramdaman man lamang ang sakit doon. O dahil na rin iyon sa presensiya ni Craig. Ang buo kasing atensiyon niya ay nasa lalaki. Kinain ang sistema niya ng yakap, amoy, maging ang tibok ng puso nitong naririnig niya. "All done!" pahayag ng Doctor. Tapos na ang lahat pero nakayakap pa rin si Craig sa kanyang ulo. "All done Mr. Samaniego," ulit ng doctora. Mas nilakasan ang boses dahil baka hindi siya narinig ng lalaki. Dahil sa hiya ay si Maxine na ang kusang lumayo sa lalaki lalo na at may kakaibang himig ang tono ng babaeng doctor. Nang tignan niya ito ay nakangiti itong nakatitig sa kanya. "Thank you," utal niyang pasasalamat dito."I'll prescribe you some ointment para sa sugat," sabi nito kapagdaka. Habang nagsusulat ang doktora ng prescription ay pumaibabaw naman ang isang tinig ng babae sa paligid. Nakunot ang noo ni Maxine dahil pamilyar iyon. Malapit lang din ang pinanggaga

Walang ginawa si Maxine sa buong araw kundi ang matulog. Nakahiga lamang siya sa kanyang kama at hindi gumagalaw. Kung hindi pa sisipatin kung humihinga pa siya ay pagkakamalan talaga siyang patay. She was curled up like a baby. Her delicate skin shows when her silk thin night dress slid up when she moved. Hindi rin niya itinakip ang kumot sa katawan niya dahil naaalibadbaran siya. Ang kanyang kuwarto ay kinain ng kadiliman. Kahit maliwanag sa labas ay minabuti niyang huwag buksan ang kurtina para makapasok ang sinag ng araw hanggang sa abutan na naman ng gabi. Ni hindi niya nagawang bumangon para kumain o maligo man lamang. Her body felt exhausted at mas gusto niyang nakahiga lamang. Wala din naman siyang ganang kumain o enerhiya para magluto. Basta ang alam niya, gusto niya lang ang makapagpahinga. Hindi na rin naman masakit ang kanyang kamay. Thanks to the whole day of rest na walang ginawa kundi ang humilata lamang. Kahit igalaw niya iyon ay hindi na masakit. Ngunit ang maga

"Stop!" saway nito sa kanya. Hindi nagustuhan ang pagsigaw niya. Napangisi siya nang mahalata ang kakaibang tono sa boses ng kaibigan. Biglang nabaliktad ang sitwasyon. "Wow! You really are in love! "Knock it off!" saway bigla nito sa kanya. "It's not like I want to keep her beside me. It's not gonna happen!" aniya. "Hindi ako katulad ninyo!" asik pa nito. Pagak siyang natawa. Bigla ay nag-iba na rin ang mood niya. Thanks to his friend. "Why not? Tell me, maybe I can be a help..." sabi niya. Sinalinan ang baso nito ng alak. "Cheers to you, bro!" "Fúck off!" babala nito bigla. Agad na nilagok ang laman ng kanyang baso. Ang pait ay sumigid sa lalamunan nito. Hindi nito akalaing mahuhuli siya ng kaibigan sa paraang iyon. Akala niya ay kaya niyang itago. Nagsalubong naman ang mga kilay ni Craig. "Bakit hindi puwede? Is she married?" Napatda ito. Hinuhuli lamang naman niya ito pero hindi niya inaasahang maaring iyon nga ang problema kaya ayaw nitong mapalapit sa babaeng gusto nit

Napalunok si Maxine sa narinig. Parang sinaksak ang puso niya dahil hanggang ngayon, ibang babae pa rin ang hinahanap nito. Kahit naroon na si Sofia ay iba pa rin ang laman ng puso nito. Si Althea pa rin talaga.Parang ilaw na nagliwanag sa kanya ang lahat. Nang muli siyang pumindot sa pass code sa pinto ay bumukas iyon. Mapait siyang napangiti. "So still her, Craig? Siya pa rin talaga ang mahal mo..." anas niya. Kaarawan ni Althea ang pass code na gamit ng lalaki. Ibig sabihin, mula noon hanggang ngayon, hindi nito talaga kinalimutan ang babae. Na nagsisinungaling ito sa naging payo nito kay Sharon tungkol sa pag-ibig. Hindi nito kayang kalimutan ang babaeng minamahal.Kung nakakagulat sa kanya ang pagbanggit ng pangalan ng lalaki kay Althea, mas nagulantang siya sa bumungad sa loob ng unit nito.Mula pa lamang sa pinto ay naglalaman na ng mga memorabilya ng babae ang living room. Bumungad agad sa kanya ang malaking painting ni Althea na nasa dingding. Nakaharap ang sofa sa paint