Lahat ng Kabanata ng The Ceo's Accidental Prodigy Baby: Kabanata 11 - Kabanata 20

Chapter 11"Mom! How many times i told you na huwag ka diyan aakyat sa puno. Baka mahulog ka," ani ni Charlotte. Nasa itaas ngayon ng puno ang ina. Puno ng pag-aalala ang bata sa idea na nasa taas ang ina at inaabot iyong alaga nila na pusa na nasa taas. "Butler!" sigaw ni Charlotte. Hindi niya maiwan ang ina dahil baka ano mangyari dito. Natutuwa na nakuha ni Cordelia ang pusa. Nakaupo ang babae sa sanga at pinakita iyon kay Charlotte. Walang dumadating para tulungan mom niya na bumaba. "Mom! Huwag ka baba!" sigaw ni Charlotte. Nakita niya kasi baba ang mom niya dala ang pusa. Natatakot siya na mahulog ito. Tiningnan siya ni Cordelia na may pagtatakha. "Diyan ka lang mom kukuha ako ng hagdan!" sigaw ni Charlotte at tumakbo paalis. Lingid sa kaalaman kasi ni Charlotte bata pa lang si Cordelia ay mahilig na siya umakyat sa mga puno at hindi siya takot sa heights. Pero dahil nangako si Cordelia na hindi na palagi susundin ang sinasabi ng anak ay hindi siya nagtangkang bumaba. Sa

Chapter 13"May anak ka din sa akin! Bakit mo ako ginaganito Andy!" sigaw ng mom ko. Pagbaba ko ng hagdan nakita ko mom ko na nakaluhod at hawak ang hita ng dad ko. Naiinis inalis ng dad ko ang hita niya at sinabi na kung ayaw tumira ng mom ko doon at makasama legal wife niya ay umalis na ito. "Pero huwag na huwag mo dadalhin si Arlo! Nakakainis!"Naiyukom ko ang kamao ko after makita ang scenario na naman iyon. Paano umiyak mom ko at magmakaawa while pinagtatawanan siya ng mga staff sa mansion. Anak ng isang kilalang politician mom ko. Umalis ang mom ko sa puder ng pamilya niya at the age of 18 para sumama sa dad ko. Tumigil si mom sa pag-aaral at talaga umikot ang mundo niya sa dad ko. Mahal na mahal ni mom dad ko kahit pa isang araw nalaman din nito na kabet siya at may tunay na asawa dad ko. Tinanggap iyon ni mom to the point na pumayag siya tumira kasama ang tunay nito na asawa sa iisang bahay. As expected hindi maganda turing sa amin sa mansion na ito. Kapag wala si dad na

Chapter 15"She's my daughter you idiot," ani ng CEO tapos hinampas sa balikat iyong guy. "Masakit iyon ah!"Hinimas-himas ng guy iyong braso niya. Tiningnan ko ang CEO na may pagtatanong. "Pinsan ko Civian Julian Constello," ani ni dad tapos pinakilala ako. Nag-squat iyong pinakilala ng CEO na uncle tapos nakangiti ako binati. "May mga pasalubong ako. Papakuha ko mamaya kay Benzo sa sasakyan.""Here pumpkin biscuit," ani niya tapos pinakita sa akin iyong hawak niya na box. Inabot ko iyon ng dalawang kamay tapos pinatong sa lap ko. "Thank you."Hindi naman siya mukhang masamang tao at hindi mapagkakatiwalaan. Actually iyong appearance nito at aura is maikocompare sa anghel like sobrang layo ng appearance nito at role na kinukuha niya sa mga tv series. Para siyang mom ko. Warm tapos palagi nakangiti. Pagkatapos ng ilang minuto nakikita ko sa peripheral vision ko ang masamang pagkakatitig sa amin ng dad ko. Nakaupo kasi ako ngayon sa lap ni tito tapos kumakain ng biscuit. Mamata

Chapter 17Nakita ko ang sarili ko na nasa katawan ng tatlong taon na gulang. Nakaupo sa sahig at pinanonood ang mga tao sa paligid ko. May lalaki ang nilalaro ako habang sa kabilang side ko ay may isa pa na batang kamukha ko. Pinalilibutan din ito ng ibang tao at tumatawa. Sa edad na tatlong taon sinusubukan ko na tumayo. Nakita iyon ng madaming tao kaya naman tuwang-tuwa mga ito. Imbis mga laruan hawak ko ang mga blocks at binubuo iyon. Gamit ang maliliit ko na kamay kinukuha ko ang mga puzzle pieces at binubuo iyon. Paborito ako ng dad ko at sinasabi na ako daw ang pag-asa ng mga Monteveros. Sa edad na 4 years old nahilig ako sa mga books. Bago ako natuto magsulat natuto muna ako magbasa. Punong-puno ako ng curiousity kaya kapag may teachers na pumupunta sa mansion para turuan mga kapatid ko. Sumisilip ako sa pinto at nakikinig sa teachers. "Ano ginagawa mo dito? Labas!"Tinulak ako ni ate Isadora. Napaupo ako sa sahig and binalya niya ang pinto. "Young miss!"Dumating ang

Chapter 19Sakto 6 am paglabas ko ng room ko nakarinig ako ng ingay sa ibaba at tawanan. "Feeling ko tuloy nasa ibang bahay ako," ani ni Cosmo na nasa likuran ko. Hindi ako umimik dahil nagulat din ako and naalala ko na nasa mansion na iyon si Charlotte at kasama si Cordelia. "Mom!"Naglakad ako patungo sa hagdan and nakita ko na nagtatago si Charlotte sa likod ng sofa. Naghahagikhikan naman ang mga maid at palihim na tinuturo ng mga ito si Charlotte na nakatago sa sofa. "Waah!"Tumakbo si Charlotte noong sumampa si Cordelia sa sofa and ginulat si Charlotte. Napangiti na lang ako and pinanood sila doon ng ilang minuto. Noong mukhang pagod na ang dalawa at napaupo sa sofa bumaba na ako. Tumayo si Cordelia and inikutan ako na parang bata. "Ano iyon?"Gumawa ng hand gesture si Cordelia. Sumagot ng cake si Cosmo. "Maaga nagising si mom. Hinihintay niya iyong cake," sagot ni Charlotte at tumayo mula sa pagkakaupo sa sofa. Tinitigan ako ni Cordelia na puno ng expectation. Nagpapasal