All Chapters of The Unbothered CEO Falls In Love: Chapter 91 - Chapter 100

Tiningnan ni Isabella ang message sa kanya ni Yu Zhi. Pinindot niya ang tatlong tuldok sa kanang sulok sa itaas.Hindi na hinintay ni Nicklaus ang sagot ni Isabella. Mukhang nakatulog na ang dalaga Pagbalik sa Villa Esmeralda, kakapasok lang ni Nicklaus sa bahay at nakita si Melissa na nagtutulak ng wheelchair."Malakas ang ulan sa labas, bakit ngayon ka lang umuwi?""Yeah," nagpalit ng tsinelas ang lalaki, basa pa ang katawan, "Umuulan nitong ilang araw."Dumaan si Nicklaus kay Melissa at marahang hinila sa kanyang kamay, "Hindi mo pa rin ba ako papansinin? Galit ka pa rin ba sa akin?"Medyo nanlamig ang kanyang mga kamay, hawak pa lang niya ang payong, ibinaba ni Nicklaus ang kanyang ulo upang salubungin ang nakataas na mga mata ni Melissa, "Gabi na, matulog ka na. Bukas na tayo mag-usap.""Nicklaus, tinawagan kita."Hindi mapigilan ni Melissa ang kanyang init ng ulo, hindi siya komportable kung hindi siya magsasabi ng ilang bagay."Kailan?" Alam na tanong ni Nicklaus, may misse

Itinago ni Isabella ang kanyang ulo sa likod ng kanyang ina, "Mama, napakalakas ng ulan sa labas, nandito ka ba para sunduin ako?""Nag-aalala ako, na baka late ka na makauwi."Niyakap niya ng mahigpit ang bewang ng ina, "Kaya kong mag-taxi."Medyo uminit ang mga mata ni Isabella, "Ma, pasensya na.""Isabella, hindi ako galit. Kung nagawa mo man iyon, alam kong may dahilan ka. Kaya naiintindihan kita."Ang tanging taong pinagsisisihan niya ay marahil ang kanyang sarili. Ibinaba ng kaunti ni Nicklaus ang bintana. Malakas ang ulan at napabuga ng hangin sa sasakyan.Ang de-kuryenteng sasakyan ay dumaan sa mga lansangan. Bagama't pareho silang nakasuot ng kapote, ang pantalon ni Isabella ay basang-basa at ang kanyang mga paa ay basang-basa sa tubig. Biglang nakaramdam ng inis si Nicklaus sa ulan. Bumagsak ang mga patak ng ulan sa likod ng kanyang kamay na sobrang lamig.Dumaan ang electric bike sa isang kalye kung saan madalas pumupunta ang ina ng dalaga para kumuha ng takeout. "Isabell

Masyadong mataas ang takong ni Isabella, at hindi siya makatayo noong una. Ngayon ay halos nakayakap na ito sa kanya. Bumagsak sa kanyang tenga ang paghinga ng lalaki, napakabigat at napaka-seductive, at unti-unting namumula ang kanyang tenga. Halos bumuga din ang init na nagmula sa kanyang katawan.Mahigpit na nakapulupot ang mga braso nito sa bewang niya, halos mabali ito ng isang kamay. Hinawakan ni Isabella ang kanyang mga daliri at may kaunting puwersa, tinanggal ang kamay nito sa kanyang bibig.Pagkatapos, lumuwag ang puwersa sa kanyang baywang. Lumingon si Isabella at sumandal sa pintuan ng silid. Itinaas niya ang kanyang mga talukap at tumingin sa lalaki, pilit na ngumiti. Nicklaus." "Sino nagbigay ng permiso sa iyo na ngitian ako? At ang lakas ng loob mo na magsinungaling sa akin?!""Mali man na magsinungaling ako sa iyo, ay kailangan kong gawin. Pangako, sa susunod. Hindi na ako magsisinungaling.""Isabella, dapat mo munang ayusin ang bagay na ito nang malinaw." Humakbang

Siya ay sumigaw, ngunit ang iba pang mga salita ay nakabara sa kanyang lalamunan.Ang eksenang iyon ay tiyak na nakakabigla at nakababahala kay Nicklaus. Mahal niya si Melissa at hindi na makapaghintay pa.Narinig ni Nicklaus ang malalakas na katok sa pinto, at patuloy pa rin si Clifford."Si Clark ay patungo na rito. Siguro ay tapos na ito sa loob ng limang minuto, o marahil... isang minuto."Tinitigan ni Nicklaus si Isabella. Oo, lubos siyang nagtitiwala sa trabaho ni Clark.Ngunit si Melissa ay gumagapang sa lupa, kinakaladkad ang kanyang hindi kumikibo na mga binti. Baka malapit na siyang pumasok sa bakuran at makita ng iba.Binuksan ni Nicklaus ang naka-lock na pinto nang walang pag-aalinlangan. Hindi man lang nagkaroon ng lakas ng loob si Isabella na magsabi ng isa pang salita. Wala siyang kakayahang hayaang manatili si Nicklaus sa silid na ito nang mas matagal.Nakabukas nang kalahati ang pinto, at gustong pumasok ni Clifford, ngunit itinulak ito ni Nicklaus."Young Master," t

Sa sandaling ito, si Clifford ay tila gustong sunggaban si Isabella. Naglakad siya sa harap niya, kinuha ang bote ng tubig, at ininom lahat sa isang lagok.Tiningnan ni Isabella ang mabilis na pag-inom ng tubig ni Clifford. Piniga niya ang bote gamit ang kanyang mga kamay at gumawa ng kaluskos."Clifford, maliligo muna ako.""Sasamahan kita."Marahang itinulak ni Isabella ang kanyang dibdib gamit ang kanyang maliit na kamay, "Ilang minuto na lang, hindi ka na makapaghintay?"Talagang napukaw si Clifford. Kakainom pa lang ng gamot kaya imposibleng mag-react ito ng ganoon kabilis, pero tense ang katawan niya na halos sunggaban siya nito."Bilisan mo lang, mainipin akong tao."Mabilis na pumasok si Isabella sa banyo at ni-lock ang pinto. Binuksan niya ang shower, at sumandal siya sa banyo at pinasok ang kanyang mga daliri sa kanyang lalamunan.Nakaramdam siya ng pagkahilo, at ang tunog ng tubig ay natatakpan ang kanyang pagduduwal. Walang pakialam si Isabella. Kung mas hindi siya kompor