Lahat ng Kabanata ng Mamahalin mo Kaya?: Kabanata 31 - Kabanata 40

Naisipang bumaba ni Marisse ng mapakalma ang sarili sa muling pag-iyak.Tumayo siya upang pumunta ng kusina para uminom .Hindi na niya binuksan ang ilaw at dala naman niya ang kaniyang cellphone na ginamit na pangilaw. Kumuha na naman na siya ng tubig sa may ref .Nakakapagod din kaya ang umiyak ,nakakauhaw. Aakyat na sana siya ng maaninag ang bulto ng isang tao sa kaniyang harapan .Dahil sa madilim ay natakot siya ,nagsisigaw at binalak na tumakbo .Ngunit maagap na natakpan ng nilalang ang kaniyang bibig . "It's me ,princess .Calm down ." natigil lang siya sa pagpapalag sa hawak ng estranghero ng marinig ang tinig nito.Memoryado na niya kung kaninong tinig iyon.And the way he call her with that endearment of his sent shiver down to her spines. Kinailangan niya muna magipon ng lakas ng loob at linaw ng isip para malabanan ang kakaibang damdaming iyon. "Ano kasing ginagawa mo diyan sa dilim .Akala ko kung ano na ."ang tila hingal niyang tanong kay Anton ng tanggalin nito ang ka

Matapos ang ilang araw na pag-iwas ni Marisse kay Anton ay sumuko na rin siya dahil sa pagiging pursigido ng binata .At nakikita rin naman niyang tila may pumipigil sa bawat plano niya lalo na ang pag-alis kaya hindi na siya umulit . Hindi naman niya maikakaila na may atraksiyon rin naman siyang nararamdaman para sa binata na hindi niya tahasang maamin sa sarili na isa ring dahilan .Kaya nga siguro nadala rin siya noon sa halik nito at kung hindi pa siya natauhan ay baka higit pa roon ang mangyayari sa kanila . Tila wala naman sa mga tao kahit kay Camille ang mahuli si Anton na minsan ay sweet sa kaniya .Naroon pa nga ang minsan ang binubuyo sila sa isa't isa kaya ang mga iniisip na mga dahilan niya ay tila naglalaho na lang lalo na kapag kasama niya ito at inaalagaan siya . But she always aware of their boundaries lalo na at hindi pa siya sigurado sa estado nito na never din nitong kinumpirma sa kaniya .Sana man lang ay magsabi ito dahil kung minsan ay natatakot na rin siya dahi

"1,2-" Anton could see how Marisse eyes grew bigger pagkabilang niya .Gusto man niyang matawa pero nanatili siyang seryoso dahil mas hinihintay niya ang susunod nitong gagawin . He just focus his eyes on hers and then look on her luscious lips .Kanina pa siya natatakam pero pinipigilan niya 'cause he's really expecting that she'll kiss her lalo na sa kondisyong ibinigay niya .He really left her with no choice,somehow. Though hindi naman niya talaga gagawin dito ang huling kondisiyon niya kung hindi naman siya nito hahalikan .He promise na hindi na siya gagawa ng bagay na magiging dahilan para iwasan na naman siya nito.He just want to know to himself kung magagawa na ba nitong mapagbigyan siya dahil kapag nagkataon ay signal na iyon sa kaniya na nagsasabing may puwang na rin siya sa puso nito. He's starting to feel sorry for himself dahil number 3 na ang nasabi niya at nananatili pa rin ito sa posisyon na tila walang balak gawin .Dala ng pagkadismaya ay gumalaw na siya at akmang

Kinabukasan nga ay maagang gumising si Marisse para maghanda ng breakfast.Hindi rin siya halos nakatulog dahil sa nangyari kagabi .Aaminin niyang sobra siyang binabagabag dahil sa inakto ni Anton. "Bakit mopa kasi sinagot 'yan tuloy nagtampo na yong boyfriend mo ." ang pagtatalo ng kaniyang isip at sarili habang hinuhugasan ang bigas .Ilang banlaw pa ay inilagay na niya ang kaserola sa rice cooker at ini-on ito. Hinanda na rin niya ang lulutuing ulam .Naghiwa na siya ng manok para sa lulutuing adobo .Ilang ulit na siyang tinuruan ni Anton sa pagluluto ng naturang ulam at hindi ito tumigil hanggat hindi nito nape-perfect ang tamang luto at lasa . Mabilis naman niyang natapos at ininit na lang ang natira pang ulam nila kagabi .Nagluto rin siya ng sunny side up eggs at embutido .Para kasi sa kaniya ay masarap na iterno ang mga ito sa adobo. Ipre-prepare na lang niya ang mesa ng mapunang may nakatayo sa kaniyang gilid .Si Anton nagising na pala ito . Every morning she'll surpris

"It's nothing maybe mga manok lang na nagsiliparan ." sagot nito sa kaniya ng patuloy siya sa paglinga,hinahanap ang kung sino na baka nakakita sa kanilang milagrong ginagawa .Napahinga siya ng maluwang sa narinig akala pa naman niya ay may tao na . Saglit nito siyang pinakatitigan ,ngunit napayuko siya ng ulo ng maalala ang maaring muntikan na niyang pagkakaloob dito ng sarili ,at dito pa talaga sa may kitchen counter lang,hindi man lang talaga niya napigilan ang sarili o umisip na maghanap ng mas komportableng lugar .Natawa siya sa sarili at nagawa pa talaga niyang isipin ang ganoong bagay . Ang dapat niyang unahing isipin ay ano na lang iisipin nito sa kaniya ngayon ,nakakahiya parang gusto na lang niyang lamunin ng lupa . Binalak na niyang lumakad at lumayo muna dito dahil hindi pa rin niya alam kung ano ang iisipin sa nangyari ng hapitin siya nito pabalik at hinawakan ang kaniyang kamay. "Sorry Princess,ahmm.." mapait siyang napangiti sa isip ay siguradong sasabihin nito n