บททั้งหมดของ พ่อเลี้ยงผัว: บทที่ 21 - บทที่ 30

ในเวลานี้มิลินไม่รู้แล้วว่าคุณเตี่ยจะทำอะไรกับหล่อนบ้าง เพราะหล่อนยอมทุกอย่างแล้ว ไม่ว่าคุณเตี่ยจะพาบินขึ้นฟ้าหรือดำดิ่งสู่ท้องทะเลมืดมิด หล่อนก็พร้อมจะไปไม่รั้งรอ เพราะลิ้นร้อนที่เลียไล้อยู่ที่ดอกไม้เยิ้มน้ำของหล่อนกำลังไต่ระดับให้หล่อนทะยานไปถึงจุดนั้น “อ๊ายยยยย… คุณเตี่ย! คุณเตี่ย! ดวงตาเบิกกว้างมองเห็นดวงดาวนับร้อยนับพันดวงถาโถมเข้าใส่ และหล่อนก็เอื้อมมือคว้า แต่ดูเหมือนดวงดาวจะกระหน่ำตกใส่หล่อน เพราะคุณเตี่ยไม่ยอมหยุด “อื้อ… คุณเตี่ยพอ… พอแล้ว... พอ... หยุดได้แล้ว อย่าทำอีกเลย... หนูขอร้อง... ได้โปรด... โอย... หนูเสียว... โอย... คุณเตี่ย!” คำร่ำร้องทรมานของหล่อนทำให้คุณเตี่ยละปลายลิ้นออก และขยับขึ้นมาคร่อมทาบร่างของหล่อนไว้ “ทำไมล่ะ หนูไม่ชอบเหรอ ฉันเห็นหนูเสร็จแล้วเสร็จอีก” นั่นคือคำถามหรือคำประณามกันแน่ที่หล่อนได้ยิน มิลินกัดริมฝีปากตัวเองแน่น ใช่… หล่อนไม่ชอบเหรอ ในเมื่อหล่อนเสร็จแล้วเสร็จอีก และเสียวทุกครั้งที่ปลายลิ้นร้อนแตะต้อง “หนูชอบ แต่หนูไม่อยากเป็นแบบนี้ หนูเสียว… หนู...”

“โอว... คุณเตี่ยขา... ซี้ด... ซี้ด... อูย… คุณเตี่ย... อื้อ… หนูเสียว... คุณเตี่ย… หนูเสียวววววว…” ดวงตาสวยหวานซ่านไปด้วยแรงปรารถนาทอดมองลงต่ำ เพราะลิ้นร้อนชอนไชเข้าสู่ร่องรัวเร็วจนหล่อนแทบจะยืนเกาะผนังตู้กระจกไม่อยู่ แต่เพราะคุณเตี่ยยังคงแหงนหน้าแยงลิ้นเข้ามาภายในโพรงฉ่ำน้ำของหล่อนไม่หยุด หล่อนจึงต้องส่ายร่อนเต่าสวยใส่ปลายลิ้นของเขาไม่ยั้ง และเมื่อคุณเตี่ยสอดใบหน้ามาใต้ร่อง จนคล้ายว่าหล่อนกำลังควบขี่อยู่บนปลายลิ้น หล่อนก็ยิ่งตื่นเต้น เพราะนี่คือชัยชนะที่รอคอย ช่วงเวลาที่หล่อนจะได้ทำตามใจปรารถนา นั่นคือไปให้ถึงเส้นชัย “ซี้ด... คุณเตี่ย… โอว… คุณเตี่ยขา… ซี้ด… คุณเตี่ยขา… โอย… มันส์ที่สุด โอว… เยี่ยม… โอว… ซี้ด… โอว… ผัวขา… เก่งที่สุดเลย อูย… ซี้ด… อูย…” มิลินครางกระเส่าส่ายร่อนสะโพกสู้กับปลายลิ้นแข็ง และเมื่อเขาชอนลิ้นยาวเข้ามาในโพรงฉ่ำน้ำจนลึก ลิ้นร้อนก็ชอนไชสลับกับแทงเข้าแทงออกให้หล่อนต้องครวญครางส่ายสะโพกโยกไหวอย่างเมามัน “อื้อ... ลึก คุณเตี่ยขา... มันลึก... อื้อ... หนู... อูย... หนูลึก... อ้า...

เสียงสะอื้นที่ดังออกมาจากคนที่นอนอยู่บนเตียงยังดังต่อเนื่องเพราะหล่อนทำอะไรไม่ได้เลย 3 วันแล้วที่หล่อนไม่ได้ย่างกายออกจากห้องนอนแม้แต่น้อย ถึงเวลากินก็มีคนเอาอาหารมาเสิร์ฟ พอกินอิ่มก็มีคนมาทำให้หล่อนเสียพลังงานจากนั้นก็จากไป ดวงตาฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำตามองไปยังทิศทางของประตู แค่หล่อนกล้าเท่านั้น หล่อนก็จะไปจากที่นี่ได้ แต่ปัญหาขึ้นหล่อนไม่กล้า ‘หนูจะกลับบ้าน หนูจะไม่อยู่ที่นี่อีกแล้ว’ ‘ถ้าหนูไม่อยู่และฉันจะทํายังไง’ ‘นั่นเรื่องของคุณเตี่ยค่ะ ไม่ใช่เรื่องของหนู’ ‘หนูแน่ใจนะว่าไม่ใช่เรื่องของหนูน่ะ’ ‘แน่ใจสิคะ คุณเตี่ยบังคับหนูไม่ได้หรอก และหนูจะไม่กลับมาที่นี่อีก’ ‘ถ้าอย่างนั้นฉันคงได้แต่ดูคลิปที่ถ่ายเอาไว้ทั้งหมด เสียดายที่จะไม่ได้ให้ความสุขหนูอีก’ ‘คลิปอะไรอีกคะคุณเตี่ย ไหนคุณเตี่ยบอกว่าลบไปแล้วไง นี่คุณเตี่ยหลอกหนูเหรอ’ ‘ไม่ได้หลอก ฉันลบไปแล้วจริงๆ แต่แค่ถ่ายใหม่ก็เท่านั้นแหละ หนูอยากได้มุมไหนเอาไปเป็นที่ระลึกบ้างล่ะ บนเตียง ข้างเตียง หรือว่าในห้องน้ำ มีครบทุกท่วงท่า เผื่อวันไหนหนูอยาก

มิลินกรีดร้องเพราะคุณเตี่ยขยับปากพูดจนริมฝีปากชิดกลีบดอกไม้ของหล่อน เขาต้องการให้หล่อนตายตรงนี้ใช่ไหม น้ำตาหล่อนไหลพรากเพราะอยากจนแทบทนไม่ไหว หล่อนอยากควบขี่ลิ้นเขาเดี๋ยวนี้ “ฮือ… คุณเตี่ยขา… อย่าแกล้งหนูลินเลยนะคะ ช่วยหนูลินด้วย ช่วยทำให้หนูลิน หนูลินอยากจนจะตายอยู่แล้ว คุณเตี่ยขา... ซี้ด… คุณเตี่ยขา… ซี้ด... หนูลินอยาก หนูลินอยาก...” “หนูลินก็บอกสิว่าอยากให้ฉันทำอะไร อยากให้…” ปลายลิ้นที่แลบออกมายาวทำให้หล่อนหมดความอดกลั้น เด้งปากเต่าใส่ปากเขา ปากก็ร่ำร้อง “เลีย! เลียหนูลิน! เลียหนูลินเดี๋ยวนี้! กรี๊ดดดดด…” หล่อนกรีดร้องสุดเสียงเมื่อหล่อนไม่ได้เพียงปลายลิ้นแต่เป็นทั้งปากที่ประกบลงบนปากเต่า พร้อมกับดูดจุ๊บๆ ไปตามเนื้อบอบบางไวกับความรู้สึก ก่อนที่ปลายลิ้นจะแทรกออกมาเพียงนิด ค่อยๆ แตะ ค่อยๆ ต้อง จนหล่อนดิ้นพล่าน “โอว… คุณเตี่ยขา… หนูเสียววววว… ซี้ด… เสียววววว… อื้อ… เสียววววว” “เสียวมากมั้ย” ลิ้นละออกจากเนินเนื้อ ปากพูดชิด ให้ลมจากปากเป่ารด นิ้วมือก็เขี่ยยอดเกสรฉ่ำน้ำเบาๆ เร็วไม่ต่างจังหวะของลิ้น

“วิน... ลินขอโทษ...” น้ำเสียงเปล่งออกไปพร้อมแรงสะอื้นที่สะกดไว้ไม่ได้อีก ทว่าเสียงของคนปลายสายกลับทำให้หล่อนชะงัก หัวคิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากัน มือทาบปิดริมฝีปากที่แรงสะอื้นดูราวจะเพิ่มขึ้นๆ น้ำตาหยาดหยดไม่มีที่สิ้นสุด “ลินไม่ต้องขอโทษ ทุกอย่างวินรู้หมดแล้ว เพราะวินเองที่เป็นคนขอร้องให้คุณเตี่ยช่วยทำแบบนี้ วินไม่ได้ไปเป็นทหารอย่างที่บอกลิน แต่วิน... วินอยู่ที่แห่งหนึ่งกับ... กับผู้ชายที่วินรักเขา ลิน... วินเป็นเกย์ แต่วินก็รักลินนะ เป็นความรักที่วินเคยบอกตัวเองว่านั่นคือคนรัก แต่พอวินเจอเขา สิ่งที่วินรู้สึกกับลินมันกลายเป็นไม่ใช่ วินเพิ่งรู้ว่านั่นคือความรักแบบเพื่อน แบบพี่น้อง แต่ลินก็ยังเป็นคนที่วินห่วงที่สุด วินอยากดูแลลินเหมือนที่สัญญาไว้ แต่วินเป็นสามีของลินต่อไปไม่ได้ วินอยากหาคนที่จะดูแลลินได้ทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องนั้น วินก็อยากให้ลินมีความสุข วินปรึกษากับแม่แล้ว แม่ก็เห็นด้วยกับวิน คุณเตี่ยจะเป็นสามีที่ดีของลินได้แน่นอน ลินจะโกรธจะเกลียดวินก็ได้นะ แต่วินอยากให้ลินรู้ไว้ว่าวินหวังดี วินอยากให้ลินมีความสุข เพื่อชดเชยกับความเลวท