All Chapters of พรายเสน่หา: Chapter 1 - Chapter 5

สองเท้าที่กรำงานหนักมาทั้งวันพาร่างอ่อนล้ามุ่งตรงเข้าไปในตรอกเล็กๆ แยกมาจากถนนเส้นหลักของเมืองกรุงที่เต็มไปด้วยรถรามากมายวิ่งกันคับคั่ง แม้จะเป็นยามดึกแต่เสียงยวดยานที่ดังอยู่ไม่ขาดสายก็ทำให้รู้ว่าคนที่นี่คงแทบจะไม่หลับไม่นอนกัน เพราะมีทั้งคนที่ทำอาชีพในเวลาแดดออก หรือคนที่ทำอาชีพในเวลาแดดหุบ และก็มีคนอย่างเขา ที่ทำงานตั้งแต่ยามแดดออกจนแดดหุบไปนานแล้วจึงเพิ่งเลิกงานเพราะต้องเก็บงานให้ทันตามที่รับปากกับผู้รับเหมาก่อสร้างเอาไว้ ทำให้วันนี้เขาต้องอยู่ทำงานจนถึง 4 ทุ่มครึ่ง แม้อาจจะเรียกได้ว่าไม่ดึกสำหรับคนกรุง แต่สำหรับคนบ้านนอกคอกนา เวลานี้ก็ทำลูกได้หลายยกแล้ว แค่คิดไอ้ตัวน้อยของเขาก็พลางตื่นตัวกระตุ้นเตือนอย่างเสียไม่ได้ด้วยต้องจากบ้านมาทำงานในเมืองไกล ไอ้ตัวน้อยเลยไม่ได้ไปเยี่ยมเยือนโพรงฉ่ำน้ำของเมียรักมาเป็นแรมเดือน และจะให้หาซื้อความสุขชั่วครั้งชั่วคราวเอาที่เมืองกรุงนี้ ลำพังเงินเดือนอย่างเขาคงไม่มีหน้าไปเที่ยวซื้อบริการใครได้ จำต้องอาศัยแม่นางทั้ง 5 บริหารไปก่อน และวันนี้ก็คงจะไม้พ้นอีกตามเคยยามดึกคืนเดือนหงายทำให้เส้นทางในตรอกนี้ไม่ได้มืดทึบอย่างที่เกรงเอาไว้ ด้วยแสงสว่างจากดว

“อูย... พี่จ๋า... อา... ฉันเสียวนะ... อูย...”เสียงใส่จริตครางกระเส่าทำให้เขายิ่งกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ คาดหมายว่าครั้งนี้จะทำให้สาวงามติดใจให้มากที่สุด จะไม่มีทางที่เขาจะกลายเป็นไก่อ่อนสอนขันเหมือนเมื่อครู่ที่ผ่านมาอีกแน่หยาดน้ำขุ่นข้นที่พุ่งทะยานไปแล้วครั้งแรก กว่าจะผสมผสานจนก่อเกิดได้อีกครั้ง แน่นอนว่าเขาต้องส่งสาวงามขึ้นสวรรค์ไปแล้วอย่างน้อยก็ 2 ครั้ง เพราะขนาดเมียที่บ้านนอกก็ชอบให้เขาทำ แถมยังครวญครางไม่ขาดปากเช่นสาวงามคนนี้ เพียงแต่เมียของเขาไม่ได้งดงามปานนางฟ้ามาเดินดินเช่นนี้ก็เท่านั้นคิดพลางกระหน่ำปลายลิ้นเลียไล้ที่ปลายยอดขึ้นลง พลางห่อริมฝีปากดูดดึงปลายเต้าไปมา พร้อมๆ กับฝ่ามือก็เร่งคลึงเคล้นความอวบใหญ่จนสาวงามส่งเสียงซู้ดซี้ดไปมาไม่หยุด“อา... พี่จ๋า... โอว... ซี้ด... ซี้ด... ฉันชอบ... อืม... พี่จ๋า...”ความชอบที่บ่งบอกพร้อมฝ่ามือวางทาบไว้บนศีรษะของเขาพลางกดน้ำหนักมือเล็กน้อยทำให้เขาต้องยิ้มออกมา ทั้งที่ริมฝีปากยังอมปลายยอดสู้ลิ้นไปมาไม่หยุด เมื่อรู้ได้ว่าสิ่งที่สาวงามคนนี้ชอบคืออะไรเคลื่อนใบหน้าลงต่ำ ไล้ปลายลิ้นไปตามสีข้างโค้งเว้างดงามก่อนจะตวัดปลายลิ้นวกมาเลียไล้ที่วงสะด

“ผมสอบถามคนในพื้นที่แล้วครับ นายไพบูลย์เพิ่งมาทำงานที่ไซต์งานก่อสร้างหน้าปากซอยได้ประมาณหนึ่งเดือนครับ เป็นคนขยันทำงาน และเมื่อคืนนายไพบูลย์ก็ออกโอทีมาตอนสี่ทุ่มครึ่ง”“เมื่อคืน” หัวคิ้วเข้มเลิกขึ้นเป็นคำถาม“ครับ นายไพบูลย์เลิกงานเมื่อคืนสี่ทุ่มครึ่ง แล้วก็ตรงกลับมาที่ห้องพักเลยครับ ไม่ได้ไปแวะเที่ยวที่ไหน เพราะมีคนงานเห็นเขาเดินกลับเข้าซอยมาตั้งแต่งานเลิกน่ะครับ”“นี่จ่าจะยืนยันว่านายไพบูลย์เพิ่งตายเมื่อคืน แต่ถูกสูบน้ำหล่อเลี้ยงจนตายเป็นซากแห้งแบบนี้น่ะเรอะ”กฤษณ์มองหน้าจ่าวัยกลางคนอย่างต้องการคำตอบ เพราะเขาชักจะฉุนขึ้นมานิดๆ ที่เจ้าหน้าที่ตำรวจในพื้นที่ไม่คิดจะหาคำตอบในสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งที่ควรจะกระตือรือร้นกันให้มากกว่านี้ แต่ดันเชื่อกันทั้งหมดว่าคดีนี้เกิดจากสิ่งเหนือธรรมชาติ ดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้กองคนเก่าถึงถูกย้ายไป และผู้บังคับบัญชาก็มอบหมายหน้าที่นี้ให้เขามาคลี่คลายคดี“ครับ พยานและหลักฐานมีพร้อมสรรพ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ เพราะผลจากนิติเวชก็ตรวจสอบศพอื่นๆ ออกมาแบบนี้เช่นกัน” จ่านิกรยืนยัน เพราะเชื่อเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ไม่ธรรมดา“ผมจะเชื่อ