All Chapters of After Divorced: Chasing His Ex-Wife: Chapter 121 - Chapter 130

“Hope, alam kong nagulat ka, pero may mga katotohanang kailangan kong ipaalam sa ‘yo.”Pilit na pinanatili ni Marga ang paninindigan habang kalmado niyang ipinaliwanag ang lahat. Ngunit agad siyang pinutol ng binata.“Hindi mo na ako pinapahalagahan, kaya bakit ka pa bumabalik? Hindi ba mas mabuti nang hayaang mabulok ako sa kawalan, Manager Santillan?”“Sa tingin ko, nauunawaan ko na ang ibig mong sabihin. Gusto mong magkaroon ako ng payapang buhay, kaya hinanap mo ang ibang taong mag-aalaga sa akin. Pero kung tunay kang may malasakit, paano mo hindi nalaman ang nangyari sa akin?” Malamig ang titig ni Hope. “Talaga bang hindi mo alam, o sadyang hindi mo lang inalam? Ikaw lang ang may sagot niyan, Manager Santillan.”Tinawag siyang “Manager Santillan” ng binata—isang malamig at walang emosyon na pagtawag, na parang isang estranghero lang si Marga sa harapan niya.Tama.Si Marga ay isa nang estranghero sa kanya.Nais sanang ipagtanggol ni Marga ang sarili, pero… alam niyang binalewala

Katahimikan ang namayani sa silid, tanging tunog lamang ng kanilang paghinga ang maririnig.Maingat na binuhat ni Clinton si Marga papunta sa kama at kinumutan siya ng manipis na quilt.Kinuha niya ang ice pack, binalot ito sa gasa at inilagay sa kanyang mga pulang mata.Umupo siya nang ganito sa tabi ng kama sa loob ng sampung minuto, ang kanyang mga mata ay nakatutok sa kanyang maputla at walang dugong mukha.Tila hindi siya mapakali sa pagtulog, mahigpit na nakayakap sa isang malaking unan, na nagpapakita ng kanyang kawalan ng seguridad.Yumuko siya, inilagay ang kanyang buhok sa likod ng kanyang mga tainga, at marahang hinagkan ang kanyang noo.“Good night, sleep well.”Pagkatapos sabihin ito, umalis si Clinton sa silid.Ang silid ni Hope ay matatagpuan sa sulok ng hagdan sa ikalawang palapag, na kanyang sariling pinili.Kumatok si Clinton sa pinto, ngunit hindi pa rin nagpapahinga si Hope, o sa madaling salita, hindi pa siya inaantok.Nang buksan niya ang pinto at makita si Clint

Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p

“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi

Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an