All Chapters of กระดังงาร่อนไฟ: Chapter 1 - Chapter 5

‘หญิง 3 ผัว’ นั่นคือคำพูดที่ทุกคนตราหน้า ‘ชวนพิศ’ แต่เธอผิดอะไรกันเล่าในเมื่อเธอก็เป็นแค่แม่ม่ายผัวตาย และเธอก็มีผัวคนต่อๆ ไปอย่างเช่น ผู้หญิงอ่อนแอที่ต้องการคนปกป้องดูแล ต้องโทษว่าผัวเหล่านั้นชิงตายไปจากเธอเสียก่อนถึงจะถูกในเมื่อคนหนึ่งตายไปเธอก็ต้องหาคนใหม่มาทดแทน เพราะเธอเป็นมนุษย์มีเลือดเนื้อมีความต้องการขั้นพื้นฐานที่ผู้หญิงทุกคนต้องการไม่ต่างกัน และความอร่อยที่เคยได้ลิ้มลองไปแล้วนั้น หากจะจำกัดสิทธิ์ไม่ให้กินอีกเลย เธอคงทนไม่ได้ชวนพิศคิดถึงความต้องการของตัวเธอเองที่มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นในแต่ละวันทั้งที่เธอจำต้องสะกดเก็บไว้เพื่อฐานะและหน้าตาในสังคม แม้ว่าจะต้องทนทรมานกับกระแสความอยากของตัวเองที่มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นๆ ทุกวันก็ตามทีชวนพิศ... เธอเชื่อว่า ‘เธอไม่ได้เร่าร้อนเป็นไฟแต่เธอก็พร้อมที่จะร่อนกับไฟหากมีคนมาจุดชนวนความร้อนแรงนั้นให้’ ซึ่งทั้ง 3 ผัวที่ผ่านมานั้นรู้ดี แค่ร้างราหรือมีธุระที่ต้องห่างกันไม่กี่ช่วงวัน เธอยังกระหายในรสสวาทนั้นจนต้องตักตวงอย่างไม่รู้เบื่อรู้หน่ายเมื่อเขากลับมาทำหน้าที่ผัวให้เธออีกครั้งและในเวลานี้เมื่อผัวคนที่ 3 มาตายจากไปเกือบครึ่งปี เธอจะต้องทนเก็บ

เขาจูบเบาๆ ที่หน้าผากของเธอก่อนริมฝีปากและจมูกของเขาจะไล้ไปตามแนวคิ้วโก่ง เปลือกตาหลับพริ้ม จมูกโด่งรั้น แก้มหอมกรุ่น ก่อนจะมาสิ้นสุดที่ริมฝีปากอวบอิ่มที่เผลอร้องประท้วงขึ้นเมื่อฝ่ามือร้อนๆ นั้นตรงเข้ากอบกุมความอวบอิ่มของเธอไว้ทั้งสองข้าง แรงบีบเคล้นบางเบาคล้ายจะหยอกเย้าค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามแรงน้ำหนักมือและแรงอารมณ์เพราะสังเกตได้จากเสียงลมหายใจเข้าออกอย่างรุนแรงของเขา เรียวลิ้นร้อนชอกชอนกวาดต้อนลิ้นเล็กไม่ประสาพลางตวัดรัดรึงหยอกเย้า ทั้งดุนดัน ทั้งรุกไล่ และทั้งคว้านไปทั่วโพรงปาก ความหอมหวานไม่ประสายิ่งทำให้ชัยตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น ตั้งแต่เป็นแฟนกันมาการกอดจูบลูบคลำก็มีบ้างแต่เขาก็ให้เกียรติชวนพิศทุกครั้งรสจูบมากสุดก็แค่ริมฝีปากแตะกันเพราะเขาไม่อยากสร้างความเร่าร้อนให้กับเธอ เขารักเธอมาก รักจนอยากร่วมเป็นคู่ชีวิต อยากสร้างความภาคภูมิใจที่ได้กินเจ้าสาวที่บริสุทธิ์ในคืนวิวาห์และก็อยากสร้างความภาคภูมิใจนั้นให้กับเธอด้วย และในวินาทีนี้เขาก็ได้รับทั้งความสุขและความภาคภูมิใจอย่างมากมายจริงๆ เมื่อเจ้าสาวคนสวยของเขานั้นแค่ถูกจูบแลกลิ้น ก็ถึงกับครางตัวอ่อนราวกับกำลังถูกสูบวิญญาณ

“กรี๊ดดดดด... โอว.. อา.. ซี้ดดดด.. ฮือ..”เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียงปะปนกับแรงสะอื้นเพราะความรู้สึกสับสนงุนงงกับสิ่งที่ตัวเองเป็นและก็ได้ริมฝีปากอุ่นวาบขึ้นมาทาบทับไว้ด้วยความอ่อนโยน กลิ่นและรสชาติน้ำหวานของตัวเองคละคลุ้งอยู่ในอุ้งปากยิ่งทำให้ชวนพิศสะอื้นหนักขึ้น เมื่อรับรู้ถึงความรักที่เขากำลังส่งมอบ ภาษากายของเขาบอกเธอว่า ‘รัก’ เธอมากแค่ไหน อ้อมกอดอ่อนโยนพร้อมแววตาคมเข้มแต่ล้อเลียนคู่นั้นยิ่งทำให้เธอทั้งสะอื้นทั้งอาย“ไม่ร้องนะครับคนดี พี่รู้ว่าหนูหน่อยมีความสุข.. สุดยอด”น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย เธอมีความสุขตามที่เขาบอกจริงๆ แต่มันเป็นความสุขอย่างที่สุด ความสุขที่ปะปนมากับความน่าละอาย ความหวาดหวั่นว่าสิ่งที่ทำนี้ถูกแล้วหรือไม่ เธอสับสนเหลือเกินกับการเข้าหอครั้งแรก และในครั้งต่อๆ ไป เธอจะสุขทั้งน้ำตาแบบนี้ไปเรื่อยๆ ใช่ไหม“อย่าร้องไห้เลยนะครับ นี่มันยังไม่ใช่ที่สุดนะครับ ยังมีมากกว่านี้ พี่ชัยจะทำให้หนูหน่อยมีความสุขทั้งคืน พี่ชัยรักหนูหน่อยนะครับ รักมากที่สุดในชีวิต”เขาพูดก่อนจะก้มลงจุมพิตที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง ชวนพิศหลับตาพริ้มทั้งน้ำตา เธอร้องไห้ด้วยความสุข ชวนพิศบอกตัวเองแบบนั้น