Lahat ng Kabanata ng Haplos Ni Judas: Kabanata 21 - Kabanata 28

HINDI mabigyan ng kahulugan ni Monalisa ang kakaibang damdamin na lumukob sa kanya. Nang gabing, tuluyan maihatid siya ni Judas sa mansyon ng mga magulang.Tila may nagdulot sa kanya na ikalungkot ang tagpong iyon. Kung saan iyon na nga ang huling araw na magkikita pa sila nito.Hindi na lamang pinagtuunan ng babae ang pangyayaring iyon. Dahil magbibigay lamang sa kanyang isipan ng kagulumihan.Sunod-sunod na katok mula sa may pinto ang nadinig niya. Kasabay ng pagpasok ng step-father niyang si Julio."I demand we talk right away." The tone he uses rings out with seriousness.Bigla naman umiwas nang tingin si Monalisa. Nanatili siyang nakaupo sa ibabaw ng kanyang kama. "Can we talk tomorrow? Gusto ko na pong magpahinga," matamlay niyang tugon.Ipinapahalata niyang wala siyang ganang pag-usapan ang bagay na isasangguni ng amain.Ngunit kasabay ng pagsinghap na nanulas sa kanyang bibig ay ang walang paalam na paghawak ng mahigpit naman ni Julio sa panga niya. "Ingrata! Wala kang karapa

DILIM ang bumungad kay Judas nang buksan niya ang kurtina na nakatabing sa malaking bintana. Mula sa silid na banyaga, kung saan siya naroroon.Sa pagkakataon na iyon ay blangko lamang ang isipan niya sa mga nangyayari. Tanging ang nais niya ay maisagawa sa madaling panahon ang kanyang plano.---"ANG pabor ko lang naman ay sana matulungan mo ako ginoo," wika niya kay Jameson Zion. Kaharap niya ito ngayon, sinadiya niya ito sa pribado nitong yatcha. Upang mahingan ng tulong. Nang magpunta siya kung nasaan ito ngayon ay kapansin-pansin ang mga nakakalat nitong tauhan sa lugar. Kahit naman saan ito pumaroon ay may taga-sunod ito. Kulang-kulang ay nasa dalawampu katao ang bantay nito.Sa tindig at aura pa lamang nito ay kababakasan na ang pagiging makapangyarihan nito."Hindi ako nagbibigay ng tulong ng libre Kabalyero," malamig nitong tugon. Nagsindi ito ng primerang tabacco mula sa harap niya. Humahalo na ang matapang at mamahalin amoy niyon sa silid na konaroroonan nila.Wala itong s

NANG makapasok si Monalisa sa loob ay kaagad na hinarap ni Judas si Simon Rhyss. “Hindi ko hinihingi ang paliwanag mo. Ngunit, nais kong ipaalam na paglabag itong ginagawa mo sa grupo natin. Hindi mo nanaisin na tugisin ka ng ARIAL sa sandaling matunton nila ang kinaroroonan niyo.” Pagpapaalala sa kanya ni Simon. “I understand, kung iyon ang gusto niyo. Kusa kong isusuko ang sarili ko. After this, just give me ample time. Para makasama pa si Mona,” pakiusap niya. Simon Rhyss eyes focused on him after he said that. “Hanggang kailan mo ito gagawin ginoo. Mas ginagawa mong kumplikado ang lahat at bakit mo hinayaan na humingi ka ng tulong kay Jameson Zion. Hindi mo siya dapat pinagkatiwalaan. Kung umaasa ka na pagtulong ang ginawa niya. Nagkakamali ka dahil siya mismo ang magpapahamak sa iyo! Pakiusap, maari mo pang maituwid sa ayos ang lahat. Ibalik mo lamang sa pamilya niya ang babae, para matapos na itong gulong pinasok mo.” Mahabang diskusyon ni Simon. Umaasang makikinig si Judas s

AFTER TWO YEARSNANATILI ang tingin ni Judas mula sa labas ng malaking bintana ng SOMMC. He was merely there in his private office. Oras na ng uwian. Kaya wala na halos natiirang tao sa building. Nang isang katok mula sa pinto na nakasarado ang naulinigan niya. "Are you still here, JD, at this hour? May hinihintay ka pa ba. Come on! We have to go. May alam akong restau na tiyak kong magugustuhan mo. Gosh! I need some rest; that's why I came to see you today," malambing na saad ni Dra. Helarie na kumawit pa sa may braso niya. Niyugyog nito ang balikat niya, dahil nanatiling nakatuon ang pansin ng binata mula sa labas. Takang-taka man ito, wala naman kakaiba roon. Kung 'di ang unti-unting papadilim na siyudad. Soon it will be six o'clock in the evening. Hindi niya alam kung bakit palaging ganoon ito na nagpapaiwan ang binata sa loob ng opisina nito. "I hardly imagine, JD. But you're the big boss here. Pero, parati kang OT. Hindi ka mabibigyan ng medalya o award sa pinaggagawa mo, k