All Chapters of One Night Stand กับท่านประธาน: Chapter 21 - Chapter 30

      เช้าเกือบสายประธานหนุ่มในชุดสูทสีเข้ม ส่วนอยู่หญิงสาวในชุดนักศึกษาเรียบร้อยนั่งรถมาทำงานด้วยแต่กว่าจะได้ออกจากคอนโดก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะตกลงกันได้โดยหัวข้อหลักในการสนทนาของทั้งคู่คือ หญิงสาวต้องการที่จะไปทำงานเองแต่ประธานหนุ่มกลับปฏิเสธเสียงแข็งและบอกให้เธอและเขาไปทำงานพร้อมกัน     ส่วนอีกประเด็นก็คงจะหนีไม่พ้นเรื่องการแต่งตัวของเธอที่ดูจะขัดใจประธานหนุ่มไม่น้อย แต่สำหรับเธอแล้วก็ไม่เห็นว่ามันจะโป๊หรือว่ารัดรูปตรงไหนเพราะชุดที่เธอใส่เป็นชุดที่พอดีกับสัดสวนร่างกายของเธอ ถ้าจะมีก็คงเป็นชุดเมื่อวานที่เขาทิ้งไปนั้นคงเป็นชุดที่รัดรูปที่สุดของเธอแล้วเพราะตอนที่เธอซื้อดันซื้อแบบพอดีตัวมาแบ้วมันก็ใส่มาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว ส่วนชุดมีอยู่ที่เหลือมันจะเล็กลงบ้างเป็นปกติแต่ก็ไม่ถึงกับรัดรูปย้อนกลับไปเหตุการณ์เมื่อเช้า    สองร่างนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียงกว้างใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ใบอมยิ้มราวกับคนกำลังนอนฝันดีลมแอร์เย็นๆลอยมาปะทะร่างทำให้ทั้งสองกอดกระชับกันมากขึ้นเพื่อเพิ่มไออุ่นให้กัน ประธานหนุ่มลืมตาพร

     หลังจากหญิงสาวที่ลงจากรถประธานหนุ่มก็เดินเข้าบริษัททันทีขาเรียวก้าวตรงไปที่ลิฟต์กดชั้นที่เธอทำงานอยู่รอสักพักลิฟต์ก็มาก่อนมันจะหยุดชั้นที่เป็นแผนกของเธอ หญิงสาวในชุดนักศึกษาก้าวเท้าออกจากลิฟต์เธอเดินเข้าไปในแผนกที่เธอฝึกงาน โดยชั้นนี้ทันชั้นจะเป็นของแผนกออกแบบภายในทั้งหมด แต่จะแบ่งเป็นทีมใครทีมมันเป็นสัดส่วน     บริษัทแห่งนี้จะแยกส่วนการทำงานออกชัดเจนโดยแต่ละแผนกจะอยู่คนละชั้นกัน เพื่อที่จะให้พนักงานมีสมาธิในการทำงานและเป็นระเบียบในการทำงานมากขึ้น     หญิงสาวเดินมาถึงที่แผนกเธอไม่รอช้าเดินไปหารุ้งนภาทันทีเพื่อสวัสดีทักทาย และขอโทษขอโพยที่ขาดงานไปหลายวันทั้งที่พึ่งมาฝึกงานได้แค่วันเดียวเธอก็เล่นขาดงานไปถึงสองวัน ซึ่งสาเหตุที่เธอขาดงานก็มาจากใครไม่ได้นอกจากท่านประธานของพวกเขานั้นแหละที่จับเธอกินไม่ให้พักจนเธอไม่มีแรงมาทำงาน     “สวัสดีค่ะพี่รุ้ง”     “อ้าว ปราง เป็นไงบ้างหายดีแล้วเหรอ” รุ้งนภาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

      หลังจากส่งมารดาที่หน้าห้องทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วประธานหนุ่มและหญิงสาวก็กลับเข้าไปในห้องทำงาน แต่ก่อนเข้าห้องประธานหนุ่มก็ได้ส่งสายตาคาดโทษไปให้เลขาหน้าห้องได้เสียวสันหลังเล่นที่ริอาจเป็นสายสืบให้คุณหญิงมณีรัตน์     เมื่อเข้ามาในห้องแล้วประธานหนุ่มก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้โต๊ะทำงานของตัวเองส่วนหญิงสาวที่เดินตามเข้ามาก็เดินเลี่ยงไปหยิบแฟ้มเอกสารที่เธอวางไว้บนโต๊ะรับแขกตอนที่คุยกับมารดาของประธานหนุ่ม หญิงสาวหยิบเอกสารและเดินไปหาประธานหนุ่มที่โต๊ะทำงานเพื่อที่จะให้เขาเซ็นเอกสาร เธอจะได้กลับไปทำงานต่อเสียที     “เฮียคะ อันนี้เป็นเอกสารที่ต้องเซ็นค่ะ กรุณาเซ็นให้ด้วยค่ะท่านประธาน”หญิงสาวยื่นเอกสารไปตรงหน้าของเขา     “อืม เดินมานี่สิ มาบอกว่าเฮียต้องเซ็นตรงไหนบ้าง” ประธานหนุ่มไม่ได้รับเอกสารจากมือหญิงสาวแต่ออกคำสั่งให้เธอเดินไปข้างๆ เขา     “เฮียคะ ปรางไม่เล่นนะ ปราบจะลงไปทำงาน รบกวนท่านประธานเซ็นเอกสารให้ด้วยค่ะ&

      หลังจากประธานหนุ่มทำการทวงสัญญาจากเมียเด็กอย่างสุขสมอิ่มอกอิ่มใจเมื่อคืนนี้ ช่วงเช้าทั้งคู่ตื่นมาก็ต่างแยกย้ายอาบน้ำทานอาหารก่อนไปทำงานด้วยเหมือนทุกวัน      ทุกๆเช้าประธานหนุ่มและหญิงสาวจะออกไปทำงานและกลับบ้านพร้อมกันทุกวัน พอช่วงเที่ยงก็ไปทานอาหารด้วยกันที่ห้องทำงานหรือประธานหนุ่ม มื้อเย็นก็มีบางครั้งที่ไปทานนอกบ้านแต่ส่วนมากก็ทำทานกันเองที่ห้องมากกว่า แต่ปวีร์ก็คือปวีร์เพราะเขาชอบหาเศษหาเลยกับหญิงสาวทุกครั่งที่มีโอกาส ระหว่างวันประธานหนุ่มมักจะเรียกหญิงสาวขึ้นไปหาทั้งที่เป็นเวลางานของเธอ บ้างครั้งก็ลงมาหาเธอที่แผนกโดยเอาเรื่องงานมาอ้าง จนพนักงานที่เห็นก็ต่างพากันสงสัยว่าทำไมแค่เรื่องงานประธานหนุ่มต้องลงมาด้วยตัวเองแต่คงทำได้แต่สงสัยถึงจะอยากรู้ว่าแค่ไหนก็ไม่มีใครกล้าถาม ถึงอย่างนั้นทั้งคู่ก็หมั่นเติมความหวานให้กันและกันไม่ขาด     กิจวัตรในแต่ละวันของทั้งคู่ดำเนินต่อไปเรื่อยๆมีดีบ้างทะเลาะกันบ้าง จากวันเป็นสัปดาห์จากสัปดาห์เปลี่ยนเป็นเดือนจนตอนนี้หญิงสาวฝึกงานเข้าเดือนที่สี่แล้ว การฝ

      ร่างนุ่มนิ่มขยับตัวภายใต้ผ้าห่ม เปลือกตาสวยลืมตาตื่นหลังจากที่นอนเต็มอิ่มแล้ว ดวงตากระพริบตาถี่เพื่อปรับแสง สายตากวาดมองไปรอบๆ ห้องที่ไม่คุ้นเคย หญิงสาวกำลังจะขยับตัวลุกแต่ก็ต้องรู้สึกหนักบริเวณช่วงเอวบาง     เธอสายตาเลื่อนไปมองต้นเหตุก็เห็นแขนแกร่งพาดอยู่ที่เอวทีไม่ต้องเดาให้ยากก็รู้ว่าเป็นของใคร เมื่อรู้แล้วว่าสาเหตุที่หนักตรงช่วงเอวมาจากใคร หญิงสาวก็ค่อยๆ จับแขนของประธานหนุ่มออกจากเอวเพื่อไม่ให้เขาตื่น     แต่แทนที่แขนจะหลุดออกกลับเพิ่มแรงรัดมากกว่าเดิมแต่ไม่แรงมาเพราะกลัวว่ากระทบถึงลูกน้อยในท้องของเมียเด็ก ประธานหนุ่มตื่นตั้งแต่รับรู้ถึงแรงขยับข้างกายแล้วเขาแค่อยากรู้ว่าเมียของเขาจะทำอย่างไรเมื่อรู้ว่าเธอนอนอยู่ในห้องของเขา     “นี่ คุณปล่อยฉันนะคะ ฉันจะกลับบ้าน” หญิงสาวพูดและพยายามแกะมือที่กอดเอวเธอออกแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ออกเสียที     “หนูจะไปไหน นี่ไงบ้านของเรา” ประธานหนุ่มพูดอู้อี้ใบหน้าของเขาซุกอยู