All Chapters of Phantom Syndicate: Undercover Wife to the Mafia Trillionaire: Chapter 51 - Chapter 60

Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon sa mga magaganda niyang mga mata dahil ang lapit talaga ng mukha niya. Dahan-dahan namang bumaba ang mga mata ko papunta sa labi niya at biglang bumalik sa ala-ala ko ang paghalik niya sa akin nung nasa ilalim kami ng tubig kanina. "Natulala ka?" Napatingin ako pabalik sa mga mata niya. "Ha?" Pinitik niya bigla ang noo ko na kinalaki ng mga mata ko at napapout dahil ang sakit nun! "Bakit mo na naman akong pinitik sa noo!" "Tsk, pervert." Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya at napalayo siya sa akin at umayos ng tayo at ako naman ngayon lang nag-sink in sa isipan ko ang sinabi niya sa akin. "Ako? Hindi ako pervert!" Tumalikod siya sa akin at nanatili pa din ako sa position ko ngayon habang gulat na gulat pa ding nakatingin sa kanya. "Hihintayin ko ang sagot mo sa tanong ko kanina." Natigilan naman ako sa sinabi niya. Naalala ko ang tanong niya na kung bakit daw ako tumakas kung pinili ko siya bilang asawa ko. "Tumay

Geraldine's Point of View* "I didn't know that you're here." Natigilan ako dahil sa narinig at napakamao ako. Imposible na makikilala niya ako agad. Eh grabe naman ang disguise ko hindi lang niya ako makilala. Dahan-dahan akong napatingin sa gilid ko at nakahinga ako ng maluwag nung nakita ko na hindi naman ako ang tinawag niya. May kausap siya sa gilid niya. Napatingin naman ako sa labas nang matigilan ako nang makita ko si Mike na nakatingin sa akin kaya patakbo akong lumapit sa kanya at niyakap ko siya at yung pagkakayakap ko sa kanya ay dala pagyakap ng mga paa ko sa bewang niya. Nanghihina ang tuhod ko ngayon kaya nagpapabuhat ako sa kanya. At mabuti nakuha naman niya ang gusto kong gawin at inanalayan niya ako sa pagbuhat. "Hubby, alis na tayo," mahinang ani ko sa kanya. "Hmm..." Lalakad sana siya nang biglang may nagsalita. "You must be Mr. Muller, right? Yung sikat na CEO?" Nanlalaki ang mga mata ko dahil narinig ko ang boses ni Josh. "Yes, I am, Mr.

Geraldine’s Point of View* Nasa kwarto kami ngayon ni Mike at nakaupo siya ngayon sa higaan habang hindi pa nagbibihis ng damit at di ko na lang siya pinansin at isa-isa kong tinanggal ang kwintas, bracelet at iba pang nakakabit sa akin at nararamdaman ko pa din ang mga mata niya na nakatingin sa akin ngayon na parang tinitingnan niya ang boung katauhan ko. Napabuntong hininga ako at napatingin ako sa kanya. “Hubby, may gusto kang itanong? Kanina ka pa kasi nakatingin sa akin,” tanong ko sa kanya. “How did you do that?” Nagtataka naman akong napatingin sa kanya. Ano ang mean niya sa tanong niya? “Anong ibig mong sabihin na paano ko ginawa?” “To get his trust. To get my Father's trust. Mahirap kunin ang tiwala niya at alam niya kung paano magbasa ng tao." Ahh, akala ko kung ano ang mean niya eh. “Hindi ko din alam, ang sa akin lang ay pinakita ko sa kanya kung ano talaga ako. Baka cute ako sa paningin niya." Napatayo siya at dahan-dahan na lumapit sa akin at natigilan naman ak

3rd Person's Point of View* Habang nasa opisina. Habang nagbabasa ang ama niya ng papers ay di maiiwasan ni Mike na tingnan ang Dad niya. Agad naman iyong naramdaman ng ama niya. "What is it?" "Nothing." Napahinto naman sa ginagawa nito ang ama niya at napatingin sa anak. "Just say it. Kanina mo pa ako tiningnan na parang marami kang katanungan sa akin." "Bakit ganun ang trato mo sa Asawa ko?" Napakunot naman ang noo ni Gabriel sa sinabi nito. "Why? Ano ba ang dapat na itatrato ko sa daughter-in-law ko?" "May plano ka bang hindi maganda sa kanya?" Binaba na ni Gabriel ang ballpen niya at napakunot ang noong nakatingin sa anak. "Anong sa tingin mo? Gagawin ko ba talaga yun sa Asawa ng anak ko?" "Hindi natin alam. Sa pagkakakilala ko sayo ay wala kang sinasanto." Mahina namang natawa ang ama nito at dahan-dahan na napa-iling iling. "Mabuti pa ang daughter-in-law ko ay kilalang kilala ako kesa sa sariling kadugo ko." "What?!" "Hindi ko alam na magaling ka pa lang maghana

Geraldine's Point of View* Nandidito kami ngayon sa isang guest room dahil dito ako papagandahin ng mga make up artist na nirentahan ng Dad ni Mike at galing pa daw ito sa Paris. Oh diba? Bigatin ako nito. "Make my daughter the most beautiful woman at my party. Do you understand?" "Yes, sir." Magalang na ani nila sa Dad ni Mike. "Dad, kahit hindi naman siguro ako papagandahin ay ako pa din po ang pinakamaganda sa paningin ninyo ni Mike diba?" Napatingin ako sa tabi ni Dad na si Mike na nagulat sa sinabi ko. "Yes, you're the most beautiful, with or without make up. My son is lucky to have a wife like you." "Daddy naman eh, ang dami niyo ng sinabi. Hubby, comment ka naman." Napatingin naman kami kay Mike na nakatingin sa akin. "Ano ba ang sasabihin ko? Wala namang makakapantay sa kagandahan mo." Natigilan ako sa sinabi niya. Bakit iba ang sa kanya? Pinigilan ko ang sarili ko na makilig sa sinabi niya. "Ehem... Dad, di ko alam na ganyan si Mike." Mahina naman siyang natawa