All Chapters of Wild Plan: CEO's Desire: Chapter 131 - Chapter 140

Hindi na maipinta ang mukha ni Crassus habang nakatingin sa screen ng selpon ni Raine. Sa tuwing tumutunog ang selpon nito ay naalibadbaran siya. Paano, alam niyang tumatawag ang Paul Tyler na 'yon. Makikita niya pa lang ang apelyido nito ay naiirita na siya. Hindi naka - lock ang selpon ni Raine at bago niya pa iyon ma - lock ay huminto na ito sa pag - ring. Bumungad kay Crassus ang account nito. Kasunod niyon ay nagsunuran sa pagpadala ng voice message ang dating guro nito. Aksidenteng na - tap niya ang account ng Propessor. Nabasa niya ang chat nito. Nang makitang may pinasa na link si Raine na may pamagat na job application ay kumulo ang dugo ni Crassus. Sa takot na mahuli siya ni Raine ay mabilis niyang ni - lock ang selpon nito. Muli itong tumunog pero hindi na niya ito pinapansin. Umupo siya sa sofa at nagpanggap na parang walang nangyari. Bumunot siya ng libro sa bookshelves at nagbasa pero sa tuwing nadadaanan ng kanyang mata ang mga salita ay wala siyang naiintindihan.

Hindi maintindihan ni Raine ang sarili kung bakit ang bilis niyang bumigay kay Crassus. Ang bilis matunaw ng depensa niya pagdating dito. Katulad ngayon, pinapaligaya lang nito ang pagkababae niya pero hindi na maampat ang kanyang halinghing. Kung hindi niya tatakpan ang kanyang bibig ay paniguradong maririnig ang ungol niya sa labas.Marahas niyang kinagat ang kanyang labi. Nang bigla nitong ipinasok ang ang pagkalalaki nito sa kweba niya ay napahiyaw siya. Napaliyad siya dala ng matinding sensasyon. Hindi pa siya nakabawi ay bumayo na ito.Napapikit na lamang si Raine dahil sa pagiging marahas nito. Hindi paman sila nagtatagal sa pagtàtalik ay gusto na niya sumuko. Hindi niya alam kung bakit naging malupit na naman ito sa kanya. Hindi man nito sasabihin pero ramdam niya ang galit ni Crassus. Naghalo ang sarap at sakit sa kanyang sistema kaya nakamot niya ang likod nito. Bumango na rin siya para unti - unting umatras, pero sa tuwing aatras naman siya ay susunod naman ito. Hanggang s

Pagsapit ng alas singko ng hapon ay sabay na umuwi sina Raine at Crassus. Paglabas kasi ni Raine ay naka- parada na ang sasakayan nito sa bukana ng gusali. "Hi, babe. Pagod ka ba sa trabaho?" tanong pa ni Raine nang makaupo sa loob ng mamahaling kotse nito.Napansin ni Raine na natahimik ng ilang segundo si Crassus. Nang titigan niya ito habang inayos ang seatbelt ay mataman na itong nakatitig sa kanya. Napahinto siya."Babe?" Pag - ulit pa niya.Parang nagising naman ito mula sa reyalidad. Kumurap ito at tumikhim. Saka ito tumingin sa manubela."Still the same." Crassus drove the car with a very indifferent tone."Oh? Pagod ka nga talaga."Saglit na napatingin si Crassus kay Raine. "Bakit ka naman nag - alala?""Eh siyempre---""Kung ang iniisip mo ay napapagod ako dahil sa ginawa natin sa kama kagabi. Nagkakamali ka. Hindi ako nakabwelo dahil tinutulugan mo ako," magaan na sagot ni Crassus. Natigilan si Raine. Namula ang kanyang mukha. "N-nakakapagod n-naman kasi iyong a-ano...""

Pagkaraan ng isang oras ay pumanhik si Raine sa kwarto nila ni Crassus. Pagbukas niya ng pinto ay nakita niya na itong nakaupo sa sofa at nagbabasa ng libro.Pumasok siya at sinarado ang pinto. Lumingon siya sa la mesa. Nandoon pa rin ang laptop pero hindi na nakabukas ang backlight nito.Binasa niya ang resume, at dahil hindi naman niya maintindihan kung anong nakasulat doon ay dinaanan lang ng kanyang mata ang mga salita. Sa tingin naman niya ay maayos ang pagkakasulat dito. Hindi naman siguro ito gagawa ng kalokohan dahil alam nitong resume ang pinapa - translate niya.Isasarado na sana ni Raine ang software kaya lang ay may nahagip ang kanyang mata. Pagkatingin niya sa itaas na bahagi ng isinulat nito, sa may kanang banda ay may nakasulat na pangalan. "Sallius?" Pagbasa niya sa pangalan. Napalingon siya kay Crassus. "Sino si Sallius?""I wrote it?"Napakunot ang noo ni Raine. "Nakalimutan mo?" tanong niya sabay tingin sa monitor ng laptop. Pinakita niya ito kay Crassus.Saglit l

Pagpasok ni Raine sa Sabrina Cafe ay may nahagip na ang kanyang mata na isang may - edad na babae. Kalmado itong sumisimsim ng kape habang nakatingin sa glass wall.Hindi man niya nasiguro kung ito si Francesca Emilio, pero malakas ang kutob niya na ito ang taong tumawag sa kanya kanina. Mababasa niya sa awra at galaw nito ang pagiging edukada. Napakasopistikada nito sa suot na professional suit. Maging ang balat nito ay kumikinang sa tuwing natatamaan ng araw. Payat din ito at mukhang alaga sa gym ang katawan. Isang patunay lang na may kaya ito sa lipunan.Her whole body was full of the confidence and radiance of a professional woman. Raine saw it and was a little envious.Ganito ang gusto ni Raine. Na balang araw ay makilala sa mundo ng accounting. Hindi man sing taas ng napatunayan nito pero sisiguraduhin niya pa rin na may maabot siya kahit papaano. Pagsisikapan niya ang lahat para marating niya ang tagumpay. Gagawin niya itong ehemplo. Lumapit siya sa kinaroroonan nito. Nang na