All Chapters of รักร้ายของนายเสือ: Chapter 31 - Chapter 40

นักศึกษาสาวในวัยสิบเก้าปี ยิ้มหวานอยู่ที่หน้ากระจก ภายในห้องนอน เสื้อสีขาวเข้ารูปพอดีตัว กับ กระโปรงพลีทสีดำ พอดีตัวอวดความสดใส ของคนตรงหน้า ที่ทำเอาคนมองต้องกลืนน้ำลายลงคอ   “น่ารักจัง “ นายเสือบอกตามตรง แล้วลุกขึ้นมา กอดคนตรงหน้าเอาไว้   “ไม่อยากให้ไปแล้ว “ คนโตกว่านับสิบปี บอกเสียงอ้อน ซุกไซ้ลำคอขาวผ่อง แล้วมองคนตรงหน้า    เอวาไม่ใช่เด็กสาวหน้าตามอมแมมแล้ว ตอนนี้ เธอเป็นสาวน้อยน่ารัก ที่กำลังเติบโตมาอย่างดี ด้วยการดูแล เอาใจใส่จากเค้า ใบหน้าที่เคยไร้เครื่องสำอางค์ ก็เริ่มเขียนคิ้ว ปัดแก้ม ทาปากสีชมพูระเรื่อ มือบางที่เคยทำงานหนัก ก็นุ่มนวล น่าสัมผัสผิวกายขาวละเอียด และ หน้าอกอวบอิ่ม ก็เหมือนจะใหญ่ขึ้นแทบทุกครั้ง ที่ได้สัมผัส ลิ้มล

เสียงคุยโทรศัพท์ยังดังก้องอยู่ในหู แม้จะรู้แก่ใจว่า คนที่นอนข้างๆ ไม่มีทางที่จะให้เบอร์โทรศัพท์กับใครง่ายๆ แต่หัวใจของคนเป็นแฟนอย่างนายเสือ ก็ไม่สงบลงได้   คนที่ไม่รู้เรื่องราว หลับสนิทไปแล้ว ใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวขาวใส กับ ริมฝีปากที่น่าจูบเหลือเกิน ยิ่งทำให้ความหึงหวง มีมากขึ้น ทุกวัน  “รักพี่ไหม เอวา “ เสียงถามออกมา เบาๆ ในความมืด ก่อนจะจูบหมับ แล้วดึงตัวเธอมากอด หัวใจของเค้า กำลังสั่นไหว   “วันนี้ มีทำงานกลุ่ม คงกลับช้าหน้อยนะแม่ “ ลูกสาวที่สวมชุดนักศึกษา กำลังกดโทรศัพท์มือถือ ดูไลน์กลุ่ม ที่เพื่อนๆ ตั้งเอาไว้ เพื่อคุยเรื่องเรียน   “อือ อย่ากลับค่ำแล้วกัน เกรงใจนาย “ วันนี้นายเสือ หยุดงาน คงอยากมีเวลาส่

แม้จะรู้ว่าคนที่อยากจีบ จะมีแฟนแล้ว แต่คนที่อยากได้ ก็ไม่สน ชายหนุ่มรูปหล่อน่าตาดี อยากบริหารเสน่ห์ของตัวเอง ยิ่งยากก็ยิ่งอยากได้        พนักงานหญิงสาวหลายคน เดินผ่านไปผ่านมา เสียดสีร่างกายกับชายหนุ่มที่เพิ่งเข้ามาทำงาน ได้ไม่นาน มองสบตากัน ด้วยสายตาหยั่งเชิง           ลูกค้าในร้าน แจกทิป ก่อนกลับบ้าน สาวๆที่ติดใจหน้าตาของเด็กเสริฟ ยัดเงินใส่กระเป๋ากางเกง แล้วถือโอกาส สัมผัส ร่างกายไปด้วย คนที่รู้งาน จับมือลูกค้าค้างเอาไว้ แล้วกระซิบเสียงเบา         “ปลุกให้ตื่น แล้วต้องรับผิดชอบนะครับ “ คนที่รู้ทัน หัวเราะออกมา แล้วสะบัดมือออก        “ผัวพี่ดุ น้องไม่ไหวหรอก “        เด็กเสริฟพยักหน้า แล้วเดินกลับเข้าไปด้านหลัง เปลี่ยนเป็นโฟกัส เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งแทน 

ใบหน้าเคร่งขรึมของคนที่ขับรถ มารับ ทำให้คนที่เพิ่งขึ้นมาบนรถ นิ่งตามไปด้วย ทั้งที่ในใจ อยากจะเข้าไปบอกเรื่องราวดีดี กับเค้า เป็นคนแรก รถกะบะคันเก่า ขับไปบนถนน อย่างไม่เร่งรีบ ก่อนจะมาจอดที่หน้าบ้าน ในช่วงเวลาปกติ    แม่ชะโงกหน้า ออกมาดู แล้วกลับเข้าไปในห้อง ช่วง2-3วันมานี้ ลูกชายและนายเสือ ดู ตึงๆใส่กัน   คนที่อาบน้ำแล้ว ถอดกางเกงยีนส์ออก แล้วเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้น เปิดกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม เปิดโทรทัศน์ดูบอลไปเรื่อย หญิงสาวถอดเสื้อผ้า แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเช่นเคย บรรยากาศ ในห้อง อึมครึมอย่างเห็นได้ชัดเจน    กระป๋องเบียร์ที่หมดแล้ว วางทิ้งใส่ถังขยะ ก่อนที่กระป๋องที่สองจะตามมา คนที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ ก็เดินออกมา ใน

ร้านเค้กเล็กๆ ที่ทำกันหลังบ้าน เติบโตไปทีละนิด ยอดขายจาก100 เพิ่มเป็น 200 และ 300 ในตอนนี้ ใบหน้าสวยหวาน ปาดเหงื่อ มองดูเค้กนับร้อยถ้วยที่วางตรงหน้า มันเป็นความภูมิใจ ของเด็กจากแคมป์คนงาน อย่างเธอ     สติ้กเกอร์ที่แปะติดหน้ากล่อง บอกตัวตน และ ความฝัน ที่ได้รับการยอมรับ มูลค่าเงินอาจจะไม่มากมาย แต่มูลค่าทางใจ ประเมินไม่ได้เลย    “ยิ้มแก้มค้างไปแล้ว “ ผู้เป็นแม่ ที่มาช่วยแพคขนม แซวลูกสาว เอวา ในวัยยี่สิบสองปี ผ่านอะไรมามากมาย กว่าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน “ก็มันดีใจนะแม่ ขายขนมได้ขนาดนี้ จะยิ้มกว้าง ก็ไม่แปลกเลย “ลูกสาวตอบกลับ แล้ววางขนมใส่กล่องเตรียมนำไปส่ง ลูกค้า ที่จะมารับถึงหน้าบ้าน อย่างบรรจงไม่อยากให้ผลไม้สด ที่วางอยู่บนครีมขาว ขยับเขยื้อน “เอวา ตอนนี้อะไรก็ลงตัวแล้ว คิดถึงเรื่องมีลูกหรือยัง “ แม่แอบถาม เพราะเห็นว่านายอายุ หลักสี่เข้าไปแล้ว ที่ไม่พูดไม่เอ่ย ก็เพรา