All Chapters of พ่ายรักเมียนิตินัย: Chapter 41 - Chapter 50

59 Chapters

บทที่ 41 เปิดโปงธาตุแท้

หลังจากทุกคนมากันพร้อมหน้าพร้อมตา และนั่งลงเรียบร้อยแล้วโดยพิภพนั่งคู่กับอรอิน ติณณภัทรนั่งคู่กับนับดาว ทนงศักดิ์ นิ่มและนีรนุชนั่งด้วยกัน ทนงศักดิ์ก็เปิดประเด็นคุยทันที "ที่ผมมาวันก็เพื่อจะมาขอโทษเรื่องนีรนุช""จะขอโทษยังไงมันก็ทดแทนความรู้สึกที่เสียไปไม่ได้หรอกศักดิ์ ฉันผิดหวังในตัวหนูนุชมากจริง ๆ ที่ผ่านมาฉันคิดมาตลอดว่าหนูนุชเป็นเด็กดี แต่ที่ไหนได้.." อรอินสวนกลับทันควันเพราะเธอรู้สึกผิดหวัง และเจ็บใจมากกับเรื่องนีรนุชเอ่ยออกไปไม่คิดจะรักษาน้ำใจใครสักนิด ขณะที่สายตามองนีรนุชอย่างตำหนิ แววตาเปลี่ยนไปจากก่อนหน้านี้สิ้นเชิง นีรนุชได้แต่ก้มหน้างุดด้วยความรู้สึกอับอายที่ภาพลักษณ์ความแสนดีของตัวเองถูกทะลายลงหาได้มีความรู้สึกผิด หรือสำนึกกับสิ่งที่ตัวเองทำสักนิดไม่ หนำซ้ำตอนนี้ในใจของเธอมันคุกรุ่นไปด้วยไฟแห่งความโกรธ เธอโกรธคนที่ปล่อยข่าวนี้ออกไปทำให้ความลับที่เธอปกปิดพ่อกับแม่มาตลอดโดยคิดไว้ว่าจะบอกเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมพังทลายลง แค่นั้นไม่พอเธอยังโดนท่านทั้งสองตำหนิ โดนผู้เป็นแม่ตบหน้าฉาดใหญ่ทั้งที่ตั้งแต่จำความได้เธอไม่เคยโดนท่านตบเลยสักครั้ง ร้ายแรงไปกว่านั้นคือทำให้เธอทะเลาะกับเปร
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 42 ปลอบใจตัวเอง

หลายวันต่อมาวันนี้เป็นวันเกิดของผู้เป็นแม่นับดาวจึงลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่เช้ามืดลงมาตะเตรียมของใส่บาตรทำบุญให้ท่านโดยมีแม่บ้านคอยช่วยด้วย เมื่อได้เวลาก็ออกไปยืนรอพระหน้าบ้าน"ทำบุญใส่บาตรเป็นด้วยเหรอ" เสียงพูดจาประชดประชันดังขึ้นด้านหลังทำให้นับดาวที่ตั้งหน้าตั้งตารอพระต้องหันควับไปมองด้วยความไม่พอคนที่หาเรื่องทำให้เธออารมณ์เสียได้ตลอดคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากติณณภัทร และมันก็ใช่จริง ๆ คนอุตส่าห์อารมณืดีอยู่แท้ดันมีมารมาผจญเสียงั้นเธอสูดลมหายใจเข้าปอดยาว ๆ พยายามข่มอารมณ์ตัวเองไว้แล้วเปล่งเสียงพูดไปอย่างในเย็นที่สุด อย่างที่บอกวันนี้เป็นวันดีเธอไม่อยากทำให้ตัวเองขุ่นข้องหม่นใจ "วันนี้เป็นวันดีฉันไม่อยากมาอารมณ์เสียกับคุณ"ติณณภัทรไม่ได้ตอบโต้อะไรเพียงไหวไหล่เบา ๆ จริง ๆ เขาก็รู้มาตลอดว่าเธอชอบทำบุญเพราะนักสืบที่คอยตามเธอส่งรูปส่งคลิปมาให้ดูบ่อย ๆ เวลาเธอไปทำบุญที่วัด หรือสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่พูดไปก็แค่อยากแกล้งเท่านั้นไม่รู้ทำไมเหมือนกันวันไหนไม่ได้ยินเสียงแวดของเธอมันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ก็เธอมันน่าแกล้งหยอกนิดหยอกหน่อยก็อารมณ์ขึ้นเป็นอึ่งอ่างพองลมทั้งสองมองสบตากันนิ่ง ๆ
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 43 ที่ตรวจครรภ์

นับดาวนั่งมองที่ตรวจครรภ์ในมือทั้งสามอันด้วยหัวใจสั่นไหว ตั้งแต่กลับมาถึงบ้านเธอก็เอาแต่นั่งมองที่ตรวจครรภ์อย่างคิดหนัก จากคนที่ใจกล้าก็เกิดใจเสาะขึ้นมาดื้อ ๆ กลัวว่าตรวจไปแล้วจะเจอความผิดปกติ ให้ตายสิเธอไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลยแกร็ก!ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เธอนั่งนิ่งอยู่แบบนั้นกระทั่งประตูถูกเปิด ดวงตาคมพลันเบิกกว้างด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อย ๆ กระตุกวูบเมื่อเห็นว่าคนที่อยูาหลังประตูคือติณณภัทร รีบเอาที่ตรวจครรภ์ซ่อนใต้ผ้าห่มพัลวัน แล้วนั่งทับเอาไว้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หัวใจดวงน้อยยิ่งกระหน่ำเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ครั้นร่างสูงเดินมาหยุดยืนตรงหน้า จับจ้องเธอด้วยสายตาจับผิดไม่ใช่ว่าเขาเห็นอะไรเข้าใช่ไหม พยายามตีสีหน้าเรียบนิ่งเก็บอาการเอาไว้ เปล่งเสียงถามไปด้วยท่าทางไม่พอใจตามสไตล์ "เข้ามาทำไมไม่รู้จักเคาะประตูก่อน ไม่มีมารยาท" "เป็นอะไรหน้าซีด ๆ" ติณณภัทรยิงคำถามใส่แทนที่จะตอบคำถามเพราะใบหน้าของหญิงสาวซีดผิดปกติเหมือนกับคนไม่สบายจนอดสงสัยไม่ได้ สายตาจับจ้องใบหน้าสวยอย่างจับพิรุธ"ไม่ได้เป็นอะไร" คนถูกจับพิรุธตอบกลับด้วยน้ำเสียงห้วน ก่อนจะย้อนถามหวังเบี่ยงเบนความสนใจของเขา "ตกล
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 44 ห่วงใย ปกป้อง

เมื่อลากชายหนุ่มออกมาพ้นห้องแล้วนับดาวก็ปล่อยมือหนาออกจากการจับกุมทันที ปรายตามองใบหน้าหล่อเหลาเล็กน้อย ก่อนจะเดินลงบันใดไปยังชั้นล่าง มาถึงห้องโถงก็พบว่านีรนุชนั่งรออยู่ใบหน้าบอกบุญไม่รับ แต่แล้วยังไงเธอไม่ได้แคร์สักนิดเดินไปหยุดยืนตรงหน้า แล้วถามไถ่ไปด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง "อยากพบฉันเหรอ มีอะไรล่ะ""ออกไปคุยกันที่สวนหน้าบ้านได้ไหม" นีรนุชไม่ได้ตอบคำถามของนับดาว แต่เลือกจะชวนนับดาวออกไปคุยกันด้านนอกเพราะแอบเหลือบเห็นว่าติณณภัทรยืนมองอยู่จากชั้นสองจึงไม่สะดวกใจจะคุยเท่าไรนัก เธออยากเคลียร์บางอย่างกับนับดาวสองคนเท่านั้น"ก็ไปสิ" นับดาวพยักเพยิดไหล่เชิงบอกนีรนุชว่าให้เดินออกไป เมื่อนีรนุชเดินนำออกไปเธอก็เดินตามไปติด ๆ อยากจะรู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรถึงทำให้นีรนุชบากหน้ามาหาเธอเองถึงที่นี่ ครั้นเดินมาถึงสนามหญ้าหน้าบ้านก็ถามออกไปอีกครั้ง "มีอะไรก็ว่ามะ.." เพียะ!!ทว่าไม่ทันจะได้เอ่ยจบหน้าเธอก็หันไปตามแรงมือเพราะจู่ ๆ นีรนุชก็หันกลับมาตบหน้าโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ สักนิดเธอไม่ได้ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ"แกทำให้ชีวิตฉันพังนางนับดาว เพราะแกคนเดียวฉันอุตส่าห์ทำดีกับแก แต่แกก็ยังทำร้ายฉัน ทำให้ทุ
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 45 อีกหนึ่งชีวิต

ติณณภัทรอุ้มหญิงสาวมาวางลงบนโซฟาในห้องโถง ก่อนจะหย่อนก้นนั่งลงข้าง ๆ แล้วเรียกแม่บ้านให้เอากล่องปฐมพยาบาล ผ้ากับน้ำแข็งสำหรับประคบมาให้"ฉันทำเองก็ได้" นับดาวรีบบอกกล่าวพลางขยับหน้าหนีในตอนที่ชายหนุ่มทำท่านำน้ำแข็งที่ห่อด้วยผ้าขนหนูผืนเล็กมาประคบที่แก้ม ไม่ใช่ว่าเธอเล่นตัวแต่เกรงใจ และรู้สึกกระดากอายมากกว่ากับการกระทำแสนอ่อนโยนของเขา ปกติไม่เคยมีผู้ชายคนไหน หรือใครทำแบบนี้ให้เลย"อย่าดื้อได้ไหม นั่งนิ่ง ๆ ก็พอ" ติณณภัทรส่งสายตาดุคนดื้อรั้น ก่อนจะใช้มือด้านซ้ายจับท้ายทอยเล็กทุยไว้ แล้วเริ่มนำน้ำแข็งห่อผ้าขนหนูประคบลงบนพวงแก้มที่เป็นรอยช้ำตลอดจนถึงมุมปากอิ่มอย่างเบามือที่สุดเพราะกลัวจะทำให้เจ้าของเจ็บ ปากก็ถามไถ่ไปด้วย "เจ็บไหม ถ้าเจ็บก็บอก"นับดาวส่ายหน้าเบา ๆ แทนคำตอบ แล้วเลือกจะนั่งนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ปล่อยให้เขาทำไป สายตาจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ห่างเพียงคืบด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบายได้ วันนี้ชายหนุ่มทำให้เธอประหลาดใจซ้ำ ๆ เขาไม่เหมือนติณณภัทรคนที่เธอรู้จักสักนิดเพราะคนที่เธอรู้จักมีแต่กวนประสาท และคอยหาเรื่องแกล้ง แต่ติณณภัทรในตอนนี้เขาอ่อนโยนและดูอบอุ่นมาก ๆ มันอบอุ่นจนเธอสัมผัสไ
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 46 นอนด้วยกัน

"นับแกจะไม่บอกเรื่องท้องกับคุณติณณภัทรจริง ๆ เหรอ ยังไงเขาก็เป็นพ่อของลูกในท้องแกนะเว้ย เขาควรได้รู้สิ ผลจะออกมาเป็นยังไงก็ช่างมัน หากเขาไม่รับผิดชอบฉันจะช่วยเลี้ยงเอง"นับดาวถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่กับคำพูดของเพื่อนสาวเพราะตั้งแต่โทรให้เพื่อนสาวอย่างส้มมารับพาไปหมอแล้วได้รู้ว่าเธอท้องจนถึงตอนนี้ที่กำลังขับรถกลับมาส่งที่บ้านเพื่อนสาวก็เอาแต่พูดโน้มน้าวใจให้เธอบอกติณณภัทรเรื่องท้องไม่เลิกส่วนเรื่องอาการที่เป็นอยู่หมอบอกว่าเธอตั้งครรภ์ได้เพียงสามสัปดาห์กว่า ๆ ถือว่ายังอยู่ในช่วงต้องระวังเพราะเกิดภาวะเสี่ยงแท้งได้ง่าย ที่เธอปวดท้องเพราะได้รับการกระทบกระเทือน ช่วงนี้หมอจึงให้เธอระวังตัวเองให้มากขึ้น ห้ามให้อะไรมากระทบกระเทือนอีก"ฉันบอกแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ขอดูอะไรต่อไปอีกสักหน่อย" เธอนิ่งเงียบไปนานนับนาทีก่อนตอบไป เธอคิดอย่างที่พูดจริง ๆ ไม่ใช่ตอบสง ๆ หากเป็นเมื่อก่อนเธอตอบได้แบบเต็มปากเต็มคำว่าเรื่องลูกจะเป็นความลับตลอดไปติณณภัทรจะไม่มีทางได้รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา แต่สิ่งที่เขาปฏิบัติกับเธอในวันนี้ทำให้เธอเปลี่ยนความคิดจากการได้สัมผัสอีกมุมของเขาในวันนี้เธอมั่นใจว่าหนึ่งอยากที่เขาจะไม่ทำค
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 47 สามีภรรยา

แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านม่านหน้าต่างเข้ามากระทบเปลือกตาของร่างสูงที่นอนหลับอยู่บนเตียงให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา รอยยิ้มบาง ๆ พลันผุดพรายขึ้นประดับมุมปากหนาครั้นลืมตาขึ้นมาเห็นใบหน้าสวยที่อยู่ห่างเพียงคืบ เปลือกตาบางปิดสนิท ลมหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกได้ว่าตอนนี้เจ้าของยังหลับสนิทอยู่ เวลาหลับก็ดูน่ารักเหมือนเด็ก ๆ ดี มือหนายกขึ้นทาบบนหน้าผากมนเช็คดูว่าเธอยังมีไข้อยู่ไหม ลมหายใจถูกพ่นออกจากจมูกโด่งเบา ๆ เหมือนว่าอาการไข้ของเธอจะดีขึ้นแล้วเพราะตัวไม่ได้ร้อนเหมือนเมื่อวาน มือหนาผละจากหน้าผากมนไปเกลี่ยปอยผมที่ปกกรอบหน้าเรียวทัดไว้ข้างหูเพื่อดูหน้าเธอให้ชัดขึ้น ไล่สายตาสำรวจใบหน้าสวยอย่างพินิจ อดไม่ได้จะใช้นิ้วกรีดกรายไปตามคิ้วเรียวได้รูปที่รับกับดวงตาเฉี่ยวคม ลากไล้ลงตามสันจมูกโด่งรั้น ปิดท้ายด้วยปากกระจับสีสีชมพูจาง ๆ ที่นุ่มนิ่มจนเขาอยากจะก้มลงไปจูบ แต่ก็ต้องหักห้ามใจไว้ รีบสะบัดศีรษะไล่ความคิดบ้า ๆ ออก แล้วค่อย ๆ ดึงแขนที่ศีรษะทุยหนุนอยู่ออก กระเถิบตัวออกอย่างระมัดระวังเพราะไม่อยากทำให้เธอตื่นเมื่อออกมาจากห้องหญิงสาวก็ตรงกลับห้องตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปทานอาหารเช้าตามปกติ"หนูนับดาวเป็นย
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 48 ท้องรึเปล่า?

วันเวลาล่วงเลยมาหนึ่งเดือนเต็ม ๆ หลังจากวันที่ทั้งสองคนตกลงกัน เรื่องท้องนับดาวยังคงเก็บเป็นความลับอยู่เธอคิดว่าครบสามเดือนเมื่อไรถึงจะบอกติณณภัทร ทว่าดูเหมือนมันจะมีปัญหาเสียแล้วเพราะเริ่มมีอาการแพ้ท้องอย่างเช่นตอนนี้ที่รู้สึกพะอืดพะอมกับกลิ่นอาหารบนโต๊ะมากจนแทบทนไม่ไหวอยากจะวิ่งไปอาเจียนให้รู้แล้วรู้รอด แต่ถ้าทำแบบนั้นทุกคนต้องสงสัยแน่ ๆ ทำได้แค่กำหมัดแน่นอดกลั้นเอาไว้ แล้วฝืนตักข้าวเข้าปาก"หนูนับเป็นอะไรรึเปล่าสีหน้าดูไม่ดีเลย" อรอินถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงเป็นใยเมื่อเห็นสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีของเด็กสาวเหมือนกับว่าไม่อยากทานข้าวยังไงยังงั้น ซึ่งคำถามของอรอินทำให้พิภพกับติณณภัทรหันไปมองหน้าหน้านับดาว เล่นเอาคนถูกจับจ้องเลิ่กลั่กหัวใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่ได้"เปล่าค่ะคุณป้า" เธอพยายามกำหมัดเก็บกลั้นอาการเอาไว้เปล่งเสียงตอบไปติด ๆ ขัด ๆ ก่อนก้มหน้าทานอาหารต่อ อรอินกับพิภพเหมือนจะเชื่อ แต่ไม่ใช่ติณณภัทรเขาจ้องร่างบางที่ก้มหน้าก้มตาทานข้าวด้วยความสงสัยเพราะท่าทางของเธอมีพิรุธมาก ๆ ไม่ใช่แค่วันนี้แต่สังเกตเห็นมาหลายวันแล้วเขาเลือกจะไม่พูดอะไรเพราะไม่อยากให้หญิงสาวรู้ว่าเขากำลังสงสัย และกำลังจ
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 49 ความลับแตก

วันต่อมาติณณภัทรยังคงทำตัวปกติหลังจากทานอาหารเสร็จก็ออกไปทำงาน ส่วนนับดาวเมื่อทานเสร็จก็เข้าไปหยิบน้ำดื่มในครัวแล้วเดินขึ้นห้องนอน จัดการเอายาที่ซ่อนไว้ในลิ้นชักโต๊ะหัวเตียงออกมาทาน "อึก.." ทว่ากลืนยาลงคอไปไม่ถึงเสี้ยวนาทีเธอก็ต้องพุ่งไปห้องน้ำเพราะรู้สึกพะอืดพะอมเป็นอย่างมาก อาหารและยาที่เพิ่งทานเข้าไปถูกอาเจียนออกมาจนหมดนับวันอาการแพ้ท้องก็ยิ่งแรงขึ้นเรื่อย ๆ เธอโก้งคออาเจียนแทบหมดไส้หมดพุงต้องทิ้งตัวลงนั่งข้างชักโครกอย่างอ่อนแรง รอจนดีขึ้นจึงลุกเดินออกจากห้องน้ำ"ตะ..ติณณภัทร" ดวงตาคมพลันเบิกกว้างด้วยความตกใจ หัวใจหล่นวูบลงสู่ตาตุ่ม ใบหน้าที่ซีดอยู่แล้วยิ่งซีดเซียวเข้าไปอีกในตอนที่กำลังก้าวเท้าพ้นประตูห้องน้ำ แล้วเห็นติณณภัทรยืนจังก้าอยู่ริมเตียงในมือของเขาถือซองยาบำรุงครรภ์อยู่ แววตาของเขามองมายังเธอด้วยความโกรธ เขาออกไปทำงานแล้วไม่ใช่เหรอแล้วทำไมถึงมายืนตรงนี้ได้คำถามมากมายผุดขึ้นในสมอง"นะ..ไหนว่าไปทำงานไง" พยายามเค้นเสียงที่ติดอยู่ในลำคอถามไปพร้อมกับก้าวเท้าเดินเข้าไปหาเขาด้วยอาการหวั่นใจ เธอไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตอนนี้เขาอยู่ในอารมณ์ไหน และจะรู้สึกยังไงกับเรื่องที่ได้รับรู้"
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more

บทที่ 50 หากปาฏิหาริย์มีจริง

ชีวิตของนับดาวในตอนนี้มันโคตรดีมาก ๆ ตั้งแต่วันที่ติณณภัทรรู้ว่าเธอท้องก็ดูแลเอาใจใส่ดียิ่งกว่าเก่าอีก ประคบประหงมเป็นไข่ในหินจนบางที่เธอก็นึกหงุดหงิดตามประสาคนท้อง ยิ่งเป็นอรอินแม่ของเขาก็ยิ่งแล้วใหญ่แต่ละวันสรรหาแต่ของบำรุงมาให้เธอทาน ทั้งนมทั้งอาหารเสริมทั้งเมนูกับข้าวสำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์โดยเฉพาะ ตอนนี้เธอท้องเข้าสู่เดือนที่สามแล้ว หมอบอกว่าอยู่ในระยะปลอดภัยแล้วเด็กในครรภ์แข็งแรงดี ส่วนหนึ่งเป็นเพราะทุกคนดูแลเธอดี ในแต่ละวันของเธอมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะไม่มีเรื่องมาให้เครียด หรือคิดมากเลยทุกคนในครอบครัวอัครกุลดีกับเธอมาก ดีจนเธอแอบกลัวว่าถ้าวันหนึ่งหากมีอะไรเกิดขึ้นเธอจะกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมไม่ได้อีก"คิดอะไรอยู่หื้ม" แรงสวมกอดจากด้านหลังบวกกับน้ำเสียงนุ่มที่ดังขึ้นข้างหูทำให้นับดาวที่กำลังยืนริมหน้าต่างทอดสายตามองบรรยากาศยามเช้าพลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อยสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์ความคิด"เปล่าค่ะ" เอี่ยวหน้าตอบร่างสูงที่ยืนโอบกอดอยู่ด้านหลังด้วยใบหน้าเคลือบรอยยิ้ม ครั้นเห็นสีหน้าหง่อย ๆ ของเขาเธอก็อดสงสัยไม่ได้จึงเลิกคิ้วถาม "ทำไมทำหน้าแบบนั้นคะ""ต้องไปทำงานแล้ว แต่ไม่อยากไปเลย"
last updateLast Updated : 2024-11-17
Read more
PREV
123456
DMCA.com Protection Status