All Chapters of ขาใหญ่ไล่ล่าภรรยาท้องอ่อน: Chapter 31 - Chapter 40

ฉีอินอินเงยมองสาวน้อยในผ้าเช็ดตัวที่เพิ่งออกมาจากห้องอาบน้ำเช้าตรู่แบบนี้เด็กสาวที่ชื่อถังหมิงเค่อ เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ...แผลกู้ซีเฉิงที่ปรินี่อีก——รู้ก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นอาจจะเป็นเมื่อคืนนี้ หรือเพิ่งจะเมื่อกี้นี้แหละ"หมอมาตรวจห้องนะ"ถังหมิงเค่อยกมือขึ้นทาบอก เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและนุ่มนวล "รบกวนด้วยนะคะ"ทันใดนั้น ฉีอินอินก็หัวเราะออกมา "ไม่เกรงใจเลยค่ะ "เธอไม่รีบร้อน ค่อยๆ เย็บแผลตรงจุดที่ปริเพิ่มอีกหนึ่งเข็มเธอพูดตรงไปตรงมา"ทั้งสองคนคะ จากสถานการณ์ผู้บาดเจ็บในตอนนี้ไม่เหมาะกับการมีเพศสัมพันธ์นะคะ"หยุดไปครู่หนึ่ง แล้วเสริมว่า"ถึงแม้ฝ่ายหญิงจะเป็นคนเริ่มก่อน ก็ไม่เหมาะสมอยู่ดี""ถ้าแผลมันเปิดอีก จะเลวร้ายลงนะ มันทำให้ไปสู่อาการอักเสบในช่องท้องได้ ไอ้ความไม่ห่วงชีวิตเนี้ย ระหว่างความสุขชั่วขณะกับชีวิต อะไรสำคัญกว่ากัน? เพราะงั้น อดทนหน่อยเหอะ!"พูดจบแล้ว ถอดถุงมือแล้วหันหลังเดินออกไป"เธอ เธอ..."ถังหมิงเค่อพูดไม่ออก อ้าปากอ่ำๆอึ้งๆ หน้าแดงออกมา"พูดอะไรของเขานั่น?"กู้ซีเฉิงเม้มปาก "คุณมีถ่ายไม่ใช่เหรอ สายแล้วนะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ""อืม ได้"พอถังหมิงเค

ฉีอินอินหัวเราะและส่ายหัว"ฉันแค่อยากบอกว่า ขอบคุณนะ ขอบคุณที่ช่วยเหลือฉันจากความไม่ยุติธรรม"กู้ซีเฉิงชะงัก เขาได้ยินผิดหรือเปล่า?อือ จู่ๆเขาก็กุมแผล เจ็บ"กู้ซีเฉิง?" ฉีอินอินย่อตัวลงอย่างกังวลแล้วแตะที่หน้าท้องเขาเธอเงยหน้ามองเขา ดวงตาของเธอให้ความรู้สึกสวยงามและลึกลับในนั้นมีเพียงกู้ซีเฉิงกู้ซีเฉิงใจกระตุก ทว่าวินาทีต่อมาก็ดับฝันฉีอินอินเอ่ยปากบ่น"ก็บอกอย่าทำกิจกรรมรุนแรง! คุณดันไปตีกับคนอื่นเนี้ยนะ! ฉันว่าคุณคงอยากเข้าห้องผ่าตัดอีกรอบสินะ!"ผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนเร็วกว่าพลิกหนังสืออีก เมื่อกี้ยังขอบคุณเขาอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?กู้ซีเฉิงจับมือเธอไว้ "ผมทำเพราะใครล่ะ? ถ้ารำคาญก็ไม่ต้องมายุ่ง"ทำตัวเป็นเด็กอีกละ? ฉีอินอินเริ่มจะเบื่อนิสัยนี้แล้ว"ฉันผิดเอง ปากไวไปหน่อยน่ะ ไม่ได้รำคาญอะไรคุณเลยนะ ไปตรวจก่อนเถอะ ดูอาการก่อน"กู้ซีเฉิงยอมทำการตรวจอย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่สถานการณ์ยังดีอยู่ นอกจากผิวปริแตกแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่ร้ายแรงไปกว่านี้ฉีอินอินถอนหายใจ เข็นเขากลับห้องพัก"ไม่คิดเลยว่าเรื่องเมื่อคืนนี้คุณจะไปเห็นเข้า แต่เรื่องมันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด"เธออธิบายว่า "เสี่

ฉีอินอินชะงักไปเล็กน้อย ลังเลจะขึ้นรถทำไมเซี่ยหลิงหยุนถึงมาอยู่ที่มหาวิทยาลัยเจียงต้าได้ ขึ้นรถเขาจะดีเหรอ? แต่ตอนนี้เธอช่างเรื่องนี้ไปก่อน"ขอบคุณนะ ไปสะพานเฉิงซีจิ่วเซียน"สะพานจิ่วเซียน——สุสานฝั่งตะวันตกของเมืองเซี่ยหลิงหยุนคุ้นเคยกับที่นี่ พวกเขาคบกันมาตั้งแต่เด็ก หลายปีนั้นทุกวันครบรอบวันตายของเฟิงจือชาน เขาจะมาไว้อาลัยเป็นเพื่อนเธออยู่เสมอแค่ ทำไมวันนี้เธอถึงรีบขนาดนี้? เพราะอะไร?เขาไม่ได้ถามมากนัก เหยียบคันเร่ง "ได้"พอถึงที่ รถยังไม่ทันจอดสนิท ฉีอินอินก็รีบลงจากรถไป จนเกือบจะล้ม"อินอิน!"เซี่ยหลิงหยุนสายตาเฉียบคมและมือก็ว่องไว ช่วยเธอไว้ได้ทัน "ระวังหน่อยสิ""ฉันไม่เป็นไร"ฉีอินอินรีบพูด"ขอบคุณที่มาส่งฉัน รบกวนเวลานายเลย นายไปธุระเถอะ"พูดจบแล้ว หันหลังวิ่งไปข้างหน้าที่ด้านหลัง เซี่ยหลิงหยุนกำลังตกตะลึง เธอทำตัวห่างเหินกับเขาแบบนี้ได้ไง?เขาทำตัวเองนี่เนอะ ก็สมควรแล้วเขาหยุดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เซี่ยหลิงหยุนก้าวไปข้างหน้าตามทิศที่ฉีอินอินไปหลุมศพพวกเขาเริ่มทำการขุดแล้ว!ฉีป๋อเหนียน ถังเสี่ยวเวย แล้วก็ถังหมิงเค่อ ทั้งสามคนอยู่หมด"ฉีป๋อเหนียน!"ใบหน้

ฉีอินอินมองชายหนุ่มที่ดูเย็นชาและสง่างามด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะยิ้มเยาะตัวเอง"ฉันผิดเอง ฉันเข้าใจผิด คิดว่าสร้อยข้อมือนี้เป็นของขวัญให้ฉัน ตอนนั้นคุณควรบอกฉันนะว่าฉันคิดผิดน่ะ"เธอพูดอะไร?กู้ซีเฉิงตามไม่ทันไปชั่วขณะได้แต่ฟังเธอพูดต่อไป"ประธานกู้ ในอนาคตของขวัญที่ให้แฟน อย่าให้คนอื่นแบบสุ่มสี่สุ่มห้าอีกนะ ถ้าฉันเอาไปแล้ว คุณต้องมาซื้ออีกอันเพื่อชดเชยให้แฟน ไม่ยุ่งยากตายเหรอ?"พูดจบแล้ว ก็หันหลังเดินออกไปกู้ซีเฉิงสีหน้าดำคล้ำ เดาว่าเธอคงได้เจอกับถังหมิงเค่อมาล่ะสิ? แล้วเจอกันที่ไหน?นี่ไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือ เธอเห็นถังหมิงเค่อใส่สร้อยข้อมือนั้นเพราะงั้นเลยไม่มีความสุขเหรอ?ทำไม?ต่อให้ไม่มีความสุขไม่โอเค ก็ควรเป็นถังหมิงเค่อสิ ทำไมเป็นเธอได้มือสร้อยข้อมือ เดิมทีคือจะให้เธออยู่แล้วฉีอินอินเปิดประตู ในขณะเดียวกันโจวซัวก็เข้ามาเขายิ้มทักทายเธอ"อินอินคุยกับพี่รองเสร็จแล้วเหรอ?"ฉีอินอินไม่สนใจเขาแต่จู่ๆกลับหันหลังมามองกู้ซีเฉิง"กู้ซีเฉิง ฉันจะไม่หย่ากับคุณ"แล้วกัดฟันพูดเสริมว่า"อะไรที่ไม่ใช่ของฉัน ฉันไม่เอา แต่อะไรที่เป็นของฉัน คนอื่นก็เอาไปไม่ได้!"พูดจบก็เดิ

หน้าหล่อเหลาแฝงไปด้วยความมืดมนและความไม่พอใจอย่างรุนแรงของชายหนุ่มยื่นมาอยู่ใกล้แค่เพียงนิ้วเดียว แต่เขาไม่ได้ทำอะไรเธอน่าจะยังโกรธอยู่ แล้วคงไม่ใช่เรื่องอื่นใดถ้าไม่ใช่เรื่องสร้อยข้อมือเขาเป็นผู้ชาย และเขาก็ทำตัวไม่เหมาะสมจริงๆกู้ซีเฉิงพูด:"เรื่องสร้อยข้อมือผมผิดจริง แต่คุณเข้าใจผิดแล้ว เดิมทีจะให้คุณอยู่แล้ว"เสียงดังไม่ได้ ต้องรักษาหน้าไว้บ้างฉีอินอินชะงัก ทำไมถึงมาพูดเรื่องนี้? เขากำลังอธิบายให้เธอฟังเหรอ​ มาขอโทษ?"คุณ คุณว่าอะไรนะ?"ไม่อยากจะเชื่อตอนนี้กู้ซีเฉิงรู้สึกโกรธจนขึ้นหน้า"ไม่ได้ยินก็ช่างมันเถอะ!"การต้องมาอธิบายนี่ก็สุดขีดจำกัดเขาแล้วนะ ผู้หญิงคนนั้นยังจะให้เขาพูดซ้ำอีก?สมุดภาพนั่นก็ไม่ดูแล้วความอยากรู้อยากเห็นเมื่อกี้ ถูกความโกรธในตอนนี้กลบไว้แล้ว"อาซัว ไป""เอ่อ พี่รอง"พอพวกเขาเดินออกไป หลินอู่ก็รีบเข้ามาใกล้ทันทีมองไปที่สมุดภาพในมือของฉีอินอิน "อ๋อ เล่มนี้ใช่ไหม ฉันจำได้ว่ามันเป็นสมุดภาพของเพื่อนตอนเด็กเธอปะ?""อืม"ฉีอินอินพยักหน้า เป็นเรื่องที่ผ่านมานานมากแล้วทั้งสองคนย้ายของไปคุยกันไปหลินอู่:"หลายปีต่อมานี่พวกเธอเคยเจอกันบ้างไหม"