All Chapters of เทพเข็มพญายม: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนนี้ในเมื่อหลี่เทียนสยงออกคำสั่งแล้ว หวังเจียงเทาก็ไม่กล้าบุ่มบ่าม ทำได้แค่มองไปทางตระกูลหวัง"เสี่ยวเทา ในเมื่อลุงหลี่ออกหน้า งั้นก็ปล่อยคนไปเถอะ นายปล่อยไป มีลุงหลี่ของนายอยู่ ไม่มีใครกล้าก่อเรื่องที่นี่หรอก"ในตอนนี้ หวังหงซานพ่อของหวังเจียงเทาลุกขึ้นยืน ความมั่นใจเต็มเปี่ยมหวังเจียงเทาไม่เต็มใจยอมรับและพูดว่า: "พ่อ ลุงหลี่ ความแค้นนี้ผมอดกลั้นไม่ได้จริงๆ ชีวิตของเขาผมไม่เอาก็ได้ แต่ผมจะหักแขนขาของเขา ให้เขายืนไม่ขึ้นตลอดไป"ฆ่าคนต่อหน้าคนจำนวนมากขนาดนี้ หวังเจียงเทาก็ไม่กล้าจริงๆ นั่นแหละแต่ถ้าหากปล่อยฉินเทียนมิ่งไปแบบนี้ ต่อไปเขายังจะมีหน้าใช้ชีวิตต่อที่เมืองเจียงหลิงได้อีกเหรอ?"พี่หลี่ พี่คิดว่ายังไง?"หวังหงซานถาม"วัยรุ่นอารมณ์ร้อนเป็นเรื่องปกติมาก เพียงแค่อย่าทำให้คนตาย ฉันก็สามารถรองรับตระกูลหวังของนายได้"หลี่เทียนสยงพยักหน้า พูดด้วยน้ำเสียงทะนงตัวมีประโยคนี้ของหลี่เทียนสยง รอยยิ้มบนใบหน้าของหวังเจียงเทาก็เปลี่ยนไปอึมครึมดุดันมากขึ้น"เกรงว่าคุณคงรองรับไม่ไหว!"ฉินเทียนมิ่งมองดูหลี่เทียนสยง และยิ้มเยาะพูดขึ้น"พรึ่บ!"สายตาของทุกคนมองไปทางฉินเทียนมิ่งพร้อ

ทุกคนต่างหยุดเดิน สายตามองไปทางฉินเทียนมิ่งด้วยความประหลาดใจพวกเขาไม่เข้าใจ ทำไมจนถึงตอนนี้ ฉินเทียนมิ่งยังไม่ยอมจบเรื่องราว"ซีซี เด็กดี ไปหาแม่นะ"ฉินเทียนมิ่งปล่อยเย่เสี่ยวซีลงเย่เสี่ยวซีก็โผเข้าในอ้อมแขนของเย่ชิงหลวนทันที จากนั้นเช็ดน้ำตาบนใบหน้าเธอไปด้วย พูดไปด้วย "แม่ ไม่ร้องไห้นะ พ่อจะปกป้องพวกเรา""อืม แม่ไม่ร้อง ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม บาดเจ็บตรงไหนไหม?" เย่ชิงหลวนถามอย่างเป็นห่วง"แม่ หนูไม่เป็นไรค่ะ พ่อช่วยหนูเอาไว้ พ่อเก่งมากๆ เลย" เย่เสี่ยวซีพูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจเย่ชิงหลวนมองไปทางฉินเทียนมิ่งไม่หยุด ตอนที่อยากจะพูดว่าขอบคุณ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าฉินเทียนมิ่งรู้แล้วว่าเย่เสี่ยวซีก็คือลูกสาวของเขา"ชิงหลวน ขอโทษ ฉันมาช้าเกินไป""ยังมีอีก ฉันขอโทษกับคำพูดเหล่านั้นที่เคยพูดไปก่อนหน้านี้ เห็นแค่ลูกได้ไหม ยกโทษให้ฉันสักครั้ง ฉันรับรองว่าต่อไปจะปฏิบัติกับพวกเธอสองแม่ลูกอย่างดี ไม่มีทางให้พวกเธอได้รับบาดเจ็บใดๆ อีกแล้ว"ฉินเทียนมิ่งมองเย่ชิงหลวน พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเพราะว่าความผิดที่ตัวเองทำไว้ในตอนนั้น ทำให้เย่ชิงหลวนผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่งต้องแบกรับความไม่ยุติธรรมกับความ

เซี่ยชิงจู๋เป็นใครกัน?ราชินีแห่งการทำงานที่อายุน้อยที่สุด มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลกธุรกิจเมืองเจียงหลิงตอนนี้ยิ่งเป็นรองประธานของอิมพีเรียลกรุ๊ป เป็นตำแหน่งที่สูงส่ง บุคคลยิ่งใหญ่ที่ในมือมีอำนาจใหญ่โตแต่ตอนนี้กลับถ่อมตัวแบบนี้ต่อฉินเทียนมิ่งความคิดที่น่าหวาดกลัวจู่ๆ ก็แวบผ่านในหัวของทุกคนไปหรือว่าฉินเทียนมิ่งก็คือคุณฉินผู้ลึกลับท่านนั้นที่บริหารอิมพีเรียลกรุ๊ปราคาห้าร้อยล้านตามที่ลือกัน?"ประธานเซี่ย คุณจำผิดคนหรือเปล่าครับ? เขาก็แค่คนกระจอกที่ตระกูลล้มละลายก็เท่านั้นเอง"หวังหงซานเดินเข้าไปพูดเขาไม่เชื่ออย่างแน่นอน ฉินเทียนมิ่งก็คือคุณฉินผู้ลึกลับคนนั้นเซี่ยชิงจู๋สายตาเย็นชา เหมือนน้ำแข็งนับพันปี"หวังหงซาน นายใจกล้ามาก คุณชายฉินเป็นแขกคนสำคัญของคุณชายเฉินเย่น นายกล้าเสียมารยาทต่อเขา?"เซี่ยชิงจู๋ตะคอกเสียงเย็นชา"พรึ่บ!"เมื่อพูดออกมาแบบนี้ ทั่วทั้งงานเกรียวกราวทันทีฉินเทียนมิ่งคนนี้กลับรู้จักคุณชายเฉินเย่นของตระกูลเฉิน หรือว่าเขาก็คือคุณฉินท่านนั้นจริงๆ?"ส่วบ!"หวังหงซานกับหลี่เทียนสยงและคนอื่นๆ สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมากทันที เผยสีหน้ากระวนกระวายใจและหวาดกลัวอ

"แม่เจ้า นึกไม่ถึงว่าจะเป็นราชาโสมภูเขาหิมะของเขตเหนือ อีกทั้งยังเป็นราชาโสมที่อายุเกินสามร้อยปีขึ้นไป นั่นเป็นสมบัติที่ไม่อาจประมาณค่าได้!""ว่ากันว่าราชาโสมภูเขาหิมะแบบนี้มีสรรพคุณในการช่วยชีวิตคนที่ใกล้ตายให้กลับมาหายดีได้ งานประมูลซูเต๋อปี่ในตอนนั้น ราชาโสมภูเขาหิมะเขตเหนืออายุสองร้อยปีต้นหนึ่ง ยังถูกประมูลไปในราคาสูงถึงห้าพันล้านบาท ราชาโสมอายุสามร้อยปีต้นนี้ มูลค่าคงเกินห้าหมื่นล้านบาท!"ทุกคนอุทานออกมาเสียงดัง ในสายตาไม่มีใครที่ไม่ตกตะลึงและอิจฉาในหมู่พวกเขาไม่ขาดแคลนอำนาจและทรัพย์สินเงินทอง แต่ราชาโสมภูเขาหิมะเขตเหนืออายุสามร้อยปี นั่นไม่ใช่สมบัติที่มีเงินแล้วจะสามารถซื้อได้ จะไม่ให้คนอิจฉาได้อย่างไร?"แน่ใจเหรอว่านี่เป็นของขวัญที่มอบให้ตระกูลหวังของฉัน?"หวังหงซานถามด้วยความเหลือเชื่อนี่เป็นราชาโสมภูเขาหิมะที่ราคาห้าหมื่นล้านบาทเชียวนะ ใครกันนะที่ใจกว้างขนาดนี้?""แน่นอนครับ หัวหน้าของพวกเรายังสั่งอีกว่า ครั้งนี้ไม่สามารถมาร่วมงานแต่งของพี่ใหญ่ของเขาได้ รอกลับมาจะต้องชดเชยให้พวกคุณอย่างดีแน่นอน" กวอเฟยหยางพูด"พี่ใหญ่?"หวังหงซานหันมองไปทางหวังเจียงเทา สายตากลับเผยค

"สามหาว กล้าเหยียดหยามกองทัพปราบปรามมังกร นี่เป็นความผิดร้ายแรงในการไม่เคารพ วันนี้นายอย่าคิดจะมีชีวิตกลับไป!"ไม่รอให้หวังเจียงเทาพวกเขาตั้งตัวได้ กวอเฟยหยางก็โมโหขึ้นมาก่อนในฐานะหนึ่งในสมาชิกกองทัพปราบปรามมังกร ความถือดีกับความภาคภูมิใจเป็นสิ่งที่สลักอยู่ในกระดูกเขาไม่อนุญาตให้ผู้ใดมาเหยียดหยามความน่าเกรงขามของกองทัพปราบปรามมังกรสายตาที่คนอื่นๆ มองไปทางฉินเทียนมิ่ง แฝงไปด้วยความสะใจล่วงเกินกองทัพปราบปรามมังกร จุดจบมีเพียงแค่หนึ่งเดียวฉินเทียนมิ่งจ้องมองสายตาโมโหของกวอเฟยหยาง พูดอย่างเรียบเฉย: "ต่อให้หัวหน้ามังกรของพวกคุณมาด้วยตัวเอง ก็ยังไม่กล้าพูดกับผมแบบนี้ คุณนับประสาอะไรงั้นเหรอ?"ในคำพูดเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามทุกคนอ้าปากค้าง มองฉินเทียนมิ่งด้วยความเหลือเชื่อหัวหน้ามังกรของกองทัพปราบปรามมังกร นั่นมีชื่อเรียกว่าเทพแห่งสงครามอันดับหนึ่งของประเทศต้าเซี่ย ยิ่งมีตัวตนที่น่าหวาดกลัวอยู่ในสิบอันดับแรกของลำดับเทพลือกันว่าตอนนั้นประเทศศัตรูห้าประเทศร่วมมือกันบุกรุกเขตเหนือ กองทัพปราบปรามมังกรที่แข็งแกร่งก็พ่ายแพ้ในการสู้รบครั้งนั้นนั่นเป็นครั้งแรกที่กองทัพปราบปรา