All Chapters of PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) : Chapter 161 - Chapter 170

Chapter 161Jammie POVHabang pinagmamasdan ko si Kiera na nakangiti habang hawak ang isang regalo mula sa tatay niya, napansin ko kung gaano siya kasaya. Hindi lang ito dahil sa mga materyal na bagay na natanggap namin ngayong araw, kundi dahil sa pagmamahal at suporta ng mga mahal namin sa buhay."Ang ganda mo, mahal," bulong ko sa kanya habang nakatingin siya sa regalo ng kanyang ama.Tumingin siya sa akin, medyo nahihiya ngunit napangiti. "Mahal, bakit ka ba ganyan makatingin? Parang ikaw ang natanggap kong pinakamagandang regalo ngayon."Napangiti ako sa sinabi niya. Totoo naman kasi. Sa dami ng pinagdaanan namin, siya ang naging sentro ng lakas ko. Si Kiera, ang babaeng nagbago ng buhay ko.Habang binubuksan namin ang iba pang regalo, napansin ko ang kambal na masaya sa kanilang mga laruan na natanggap. Si John, abala sa kanyang bagong laruan, habang si Jenny ay hindi mapigilang ikuwento ang bawat regalong binubuksan."Dad, tingnan mo! Ang cute ng dress na ito! Ang sabi ni Tita

Chapter 163 Nagpahinga kami ng maaga upang makapag-recharge pagkatapos ng mahabang araw ng kasal, biyaheng papuntang Hawaii, at mga paghahanda. Alam ko na kailangan namin ang lakas para sa susunod na araw, kaya hindi muna namin pinag-usapan ang mga personal na bagay tungkol sa aming unang gabi bilang mag-asawa. Sa halip, nag-focus kami sa pag-papahinga, kasama na ang pagninilay-nilay sa lahat ng mga magagandang nangyari. Habang nakahiga, nararamdaman ko ang init ng katawan ni Kiera sa tabi ko. Hindi kami nagmamadali, at ang bawat sandali ay puno ng tamis ng pagmamahal. Kasabay ng malalalim na hininga, natulog kami nang mahimbing, na may mga pangarap na nag-aantay sa amin kinabukasan. Walang alalahanin, walang pagdududa—ang lahat ng nararamdaman ko sa mga sandaling iyon ay ang kaligayahan at pasasalamat na magkasama kami, nag-uumpisa ng bagong buhay bilang mag-asawa. Kinaumagahan, nagising kami ng maaga dahil sa kasiyahan at excitement para sa unang araw namin bilang mag-asawa.

Chapter 165Warning....Author Note: Lahat na naisulat ko dito ay kathang-isip isip ko lamang, kung may nasulat akong mali o magkapareho ay hindi ko sinasadya. -Love: Inday Stories----------------Habang hinihintay ko ang aming almusal, binuksan ko ang mga kurtina ng kwarto. Ang liwanag ng araw ay pumasok sa silid, binibigyan ito ng mas mainit at mas magaan na ambiance. Mula sa aming bintana, kita ang magandang tanawin ng dagat at ang asul na kalangitan na tila walang bakas ng ulap.Pagkatapos ay tumungo ako sa veranda ng aming suite upang huminga ng sariwang hangin. Ang amoy ng dagat at ang malamig na simoy ng hangin ay nagbigay ng ginhawa. Napaisip ako tungkol sa aming mga plano ngayong araw. Ito ang unang buong araw namin bilang mag-asawa dito sa Hawaii. Kailangan itong maging espesyal, naisip ko.Makalipas ang ilang minuto, dumating na ang food service at maingat kong inayos ang tray sa isang maliit na mesa sa tabi ng kama. Pagkatapos, bumalik ako kay Kiera at dahan-dahang gini

Chapter 167Kiera POVHabang nakasandal ako kay Jammie, naramdaman ko ang bilis ng tibok ng puso niya. Pareho kaming humihingal, pero hindi maitatanggi ang saya sa aming mga ngiti.“Jammie,” bulong ko habang hinahaplos ang braso niya. “Minsan talaga, hindi ko alam kung paano kita haharapin kapag nagiging sobrang sweet ka.”Natawa siya nang mahina at niyakap ako nang mas mahigpit. “Sweet ba talaga? O bastos na?” tanong niya, halata sa tono ang pagbibiro.“Hmp! Pareho!” sagot ko, sabay hampas sa braso niya, pero alam kong hindi ko maitago ang pamumula ng pisngi ko. Napabuntong-hininga ako habang nakatingin sa lagoon. Ang liwanag ng tubig ay parang salamin ng nararamdaman ko ngayon—payapa pero puno ng emosyon."Alam mo," simula ko habang tumitingin sa mga rock formations, "hindi ko akalain na ganito pala ang pakiramdam ng pagiging masaya." Tumingin ako sa kanya at nakita ko ang banayad na ngiti niya, ang ngiting palaging nagpaparamdam sa akin ng seguridad.“Anong ibig mong sabihin?” tano

Chapter 169Pagdating namin sa tinutuluyan namin, napagdesisyunan namin ni Jammie na mamaya na lang kami kumain sa restaurant para makapagpahinga muna ng kaunti. Pagod ang katawan ko mula sa mahabang lakad at sa excitement ng araw, pero hindi maikakailang masaya ako."Magpahinga ka muna, love," sabi ni Jammie habang inihahanda ang mga gamit namin. "Mamaya, pupunta tayo sa restaurant. I heard they have the best seafood in town.""Okay," sagot ko habang inihiga ang sarili sa kama. "Pero gusto ko lang ng simple ha? Wala nang masyadong sosyalan."Tumawa siya at lumapit sa akin, umupo sa gilid ng kama. "Ikaw talaga, Kiera. Nasa honeymoon tayo, tapos gusto mo ng simple? Hayaan mo na akong gawing espesyal ang bawat sandali para sa’yo."Napabuntong-hininga ako, pero hindi ko napigilang mapangiti. "Ikaw bahala, Jammie. Pero promise, simple lang, ha?""Promise," sabi niya, sabay kindat.Habang nakahiga ako, napansin kong tahimik lang si Jammie at abala sa pag-aayos ng mga dala naming gamit. Per