บททั้งหมดของ สัญญารักมัดใจเธอ | สายฟ้า x อลิส: บทที่ 11 - บทที่ 20

“ครับ” พี่วินขานรับพร้อมกับยิ้มและมองมายังเพื่อนๆของพราว “พี่วินจะไปคณะของพี่เลยไหมคะ?” เมื่อเดินมาถึงกลุ่มเพื่อน พราวจึงได้หันไปถามยังแฟนหนุ่มของเธอทันที “พี่นัดพวกมันให้เดินมาตรงนี้ล่ะ นั้นไงมากันล่ะ” ธาวินพูดกับพราวแล้วหันไปเห็นพวกกลุ่มเพื่อนของเขากำลังเดินเข้ามาพอดีจึงได้ชี้บอกเธอสายฟ้าที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมกลุ่มเพื่อนเขาทอดมองไปยังกลุ่มของเพื่อนน้องพราวและทันใดนั้นเขาก็เห็นหญิงสาวในค่ำคืนนั้นไม่น่าเชื่อว่าที่แท้จะเป็นคนใกล้ตัวเช่นนี้ เขาลอบยิ้มออกมาทันทีแต่ก็เพียงแค่แปบเดียวก็กลับไปดึงหน้าให้เป็นปกติที่สุด “ไงครับน้องพราวคนสวย หวัดดีครับสาวๆ” เมื่อเดินเข้ามาถึงก็เป็นเวหาที่พูดทักทายไปยังแฟนสาวของเพื่อนสนิทและไม่ลืมที่จะหันหน้าไปทักทายกลุ่มเพื่อนของเธอด้วยเช่นกันอลิสเงยหน้าหันไปมองกลุ่มของรุ่นพี่ที่กำลังเข้ามาทักทายก็ถึงกับชะงักเพราะเขา ผู้ชายในค่ำคืนนั้น เขายืนอยู่ตรงนี้ตรงหน้าฉัน จะทำยังไงดี “ชื่ออะไรกันบ้างครับเนี้ย?” ออสตินก็ถามไปยังสาวๆเพื่อนของพราวด้วยเช่นกัน “นี่เพื่อนหนูเองค่ะ คนนี้ชื่อมายู คนนี้ชะเอม และส่วนคนนี้ชื่ออลิสค่ะ”พราวจึงได้เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งเริ่มแนะนำชื่อ

ช่วงบ่ายอลิสกับกลุ่มเพื่อนสาวมีเรียนแค่วิชาเดียว วันนี้ในช่วงบ่ายพราวเธอต้องไปทำงานที่ร้านคาเฟ่ Chi Chi ที่อยู่ออกไปไม่ไกลจากมหาลัยสักเท่าไหร่ พราวเธอจึงโบกมือลาเพื่อนๆและเดินไปยังร้านที่เธอทำงานอยู่และก็จะเหลือกันแค่สามคนมายูจึงได้พูดถามไปยังเพื่อนทั้งสอง“พวกเราจะไปไหนกันไหมอ่ะหรือจะกลับกันเลย”“ไปเดินหาอะไรกินกันในห้างดีไหมมายู” อลิสจึงได้เสนอให้ไปหาอะไรกินกันที่ห้าง“จัดไปค่าสาวๆ ไปกัน แยกกันไปเลยใช่มะ” มายูรีบตอบตกลงทันทีและถามว่าแยกกันไปเลยใช่ไหม“ช่าย ขากลับจะได้สะดวก ไม่ต้องแวะกลับมาเอารถกันอีก”ห้างสรรพสินค้าทั้งสามได้เข้าเดินในห้างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว วันนี้มีของเซลล์ลดราคาเต็มไปหมดจึงทำให้ทั้งสามต่างก็ได้ข้าวของเครื่องใช้กันไปคนละ2-3อย่างเมื่อกำลังจะเดินผ่านร้านอาหารอลิสก็ได้ชี้ไปที่ป้ายของร้านและพูดขึ้นกับทางกลุ่มเพื่อนว่า“กินร้านนี้กัน ฉันเคยมากินกับพ่อกับแม่ อร่อยมาก”“เอาสิ” พวกเธอต่างก็พากันเดินเข้าไปนั่งและเลือกเมนูอาหารกัน“ยัยพราวน่าจะมาด้วยกันเนอะ” ชะเอมนั่งเอามือเท้าคางและพูดขึ้นวันนี้พวกเรามากินข้าวกันแต่ก็ขาดพราวไปเพราะว่าเธอนั้นต้องไปทำงานเสริม“เอาไว้มาให

“ไว้ฉันขอคิดดูก่อนแล้วกัน”“ไม่ได้นะ พี่ต้องตัดสินใจเดี๋ยวนี้และตอนนี้ด้วย!”“ตามใจกันก่อนสิ เดี๋ยวฉันก็คงจะคิดออกเองแหละว่าต้องการอะไร วันนี้ไปทำงานมาเหนื่อย ปวดไหล่จัง หิวข้าวด้วยแฮะยังไม่ได้กินข้าวเลย” สายฟ้าร่ายยาวคำพูดออกมาและมองไปยังเธอพร้อมกับใช้มือทุบๆไปที่ไหล่ของตนเองอลิสรู้แล้วว่าตอนนี้เขาต้องการอะไรเธอจึงเริ่มยกมือขึ้นมาบีบนวดไหล่อย่างเบามือให้กับชายหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นของเธอ“บีบแบบนี้พอได้ไหมคะ”“ซ้ายหน่อย ออกแรงเพิ่มอีกนิด” เธอถึงกับถอนหายใจออกมา จนสักพักผ่านไปอลิสที่เริ่มทนไม่ไหวจึงได้พูดประท้วงออกมา“พอหรือยังคะ อลิสเมื่อยมือแล้ว”“อืม~ พอก็ได้ หาอะไรให้ฉันกินทีสิ!”“เห้อ..ค่ะ”พอได้ฟังคำขอของเขาอลิสก็ถึงกับต้องถอนหายใจออกมาทันที ทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องเดินเข้าไปในครัวเปิดดูตู้เย็นแล้วเลือกสรรหาวัตถุดิบที่มีนำออกมาทำอาหารง่ายๆให้เขากินสักพักเธอก็ได้ทำอาหารมาให้เขาได้รับประทานมื้อนี้ผ่านไปได้ด้วยดี สายฟ้าดูมีความสุขกับฝีมือในการทำอาหารของอลิส“กินอิ่มแล้ว พี่พอจะคิดออกหรือยังว่าต้องการอะไร แต่ถ้าพี่ยังคิดไม่ออกพี่ก็ช่วยกลับไปก่อนได้ไหมคะ อลิสง่วงนอน

คอนโดสายฟ้าวันเสาร์ เวลา 9.00น.“อื้อ~” หญิงสาวค่อยๆรู้สึกตัวพร้อมๆกับลืมตาขึ้นเธอรู้สึกหนักช่วงหน้าอกลากยาวไปจนถึงช่วงขาเหมือนว่ามีอะไรหนักๆมาวางทาบทับอยู่บนร่างกายของเธออลิสเริ่มคิดขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนนั้นเธอนั้นได้นอนอยู่บนเตียงนอนของรุ่นพี่และเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้เธอจึงรีบเปิดผ้าห่มให้หลุดออกก็พบว่ารุ่นพี่ได้นอนกอดก่ายเธอไว้โดยที่ศีรษะของเขานั้นนอนทับอยู่บนช่วงอกของเธอ แต่มันแปลกๆเย็นๆหวิวๆยังไงก็ไม่รู้ มันเหมือนกับว่าเธอนั้นไม่ได้สวมใส่เสื้อชั้นใน ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ถอดออก“ทำไมไม่มี” อลิสลองขยับมือไปสัมผัสที่ช่วงหน้าอกของตนเองก็พบว่าเสื้อชั้นในของเธอนั้นไม่อยู่แล้ว มันจะเป็นไปได้ยังไงก็ในเมื่อเธอไม่ได้ถอดออกสักหน่อย หรือว่า..“พี่ พี่สายฟ้า! ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”อลิสจึงได้เริ่มเรียกชื่อของเขาเพื่อหวังที่จะปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาคุยกับเธอก่อน“อือ~ จะเรียกทำไมวันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ?” จนเขานั้นเริ่มรู้สึกตัวและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงีย“พี่ทำอะไรอลิส” เธอไม่รอช้ารีบพูดถามออกไปเพราะถ้าไม่ใช่เขาแล้วจะเป็นใครไปได้“ฉันไปทำอะไรเธอ?” สายฟ้าเงยหน้าขึ้นมามองจ้องหญิงสาวและพูดถามไปยังเธ

แม็คนั้นยังคงกล้าๆกลัวๆเพราะในวันนั้นเขาโดนลูกน้องของสายฟ้าลากไปรุมกระทืบจนแทบจะกินข้าวไม่ได้ไปเป็นอาทิตย์ แต่ใจที่ยังคงอยากรู้เกี่ยวกับเธอ เขาจึงต้องลองเอ่ยปากถามออกไป“คุณสายฟ้า นี่คุณมากับอลิสอย่างนั้นหรือครับ”“ใช่แล้วจะทำไม มึงมีปัญหาอะไรก็ในเมื่อมึงยกเธอให้กับกูแล้วนี่” สายฟ้าตอบแม็คไปตามความเป็นจริงที่มันยกเธอให้กับเขาแล้ว“ถ้าผมมีเงิน ผมสามารถใช้หนี้คืนให้กับคุณและขอเธอคืนได้ไหมครับ” แม็คสูดลมหายใจเข้าและออก พูดถามความต้องการของตนเองออกไปให้สายฟ้ารับรู้“ถ้ามึงอยากตายไวก็ลองดู มึงอย่าเข้ามายุ่งกับเธออีก ยัยนี่เป็นคนของกูแล้ว” พอได้ฟังประโยคของแม็ค สายฟ้าก็รู้สึกโกรธมันขึ้นมาทันที และรีบพูดท้าทายแม็คออกไปทันที“แต่..”ยังไม่ทันทีแม็คจะพูดจบ เขาก็พูดแทรกขึ้นมา“อลิสเป็นแฟนของกูแล้ว เป็นเมียกู ถ้าต่อไปมึงยังมายุ่งวุ่นวายกับเธออีก มึงได้เจอดีแน่ ส่วนเธอดูแลมันให้ดี อย่าให้มันมายุ่งวุ่นวายกับคนของฉันอีก จำเอาไว้”เขาได้วางเงินค่าอาหารเอาไว้บนโต๊ะเอาไว้แล้วและพอพูดเสร็จ สายฟ้าก็เดินดุ่มๆออกไปจากร้านอาหาร เขาเดินไปรอเธอที่หน้าทางเข้าห้องน้ำไม่ช้าอลิสก็เดินออกมาจากห้องน้ำหญิงและเพราะ