All Chapters of A Love Reclaimed: Fated To Love You: Chapter 511 - Chapter 520

Nakikita ang malamig niyang tingin, bahagyang dumilim ang mukha ni Zack.“Dahil hindi pa tapos si Ginoong Zack hindi na kita aabalahin. Iinom lang ako ng kaunti. Huwag mo akong alalahanin, misis Rhian.Tumango si Rhian sa kanya at lumapit sa bar.Tulad ng inaasahan sa presidential suite, maraming mamahaling alak sa bar, at may ilang bote ng pulang alak na talagang matanda na.Hindi gaanong marunong si Rhian tungkol sa alak; alam lang niya na nakakatulong ang pulang alak sa pagtulog. Sinuri niya ang mga bote at basta na lang nagbukas ng isa.Narinig lamang ni Zack ang tunog ng pagbukas ng takip ng bote. Lumingon siya at tinignan ang likod ni Rhian, ngunit hindi niya makita kung anong bote ang binuksan nito. Mahinahon niyang pinaalalahanan, “Malakas ang epekto ng pulang alak, kaya konti lang ang inumin mo.”Kalma namang tumugon si Rhian.Tahimik ang sala, at ang tanging naririnig ay ang tunog ng pagbubuhos ni Rhian ng alak sa baso.Nakatutok din ang atensyon ni Zack sa kabila, at halos

Nang makita ang ekspresyon sa mukha ni Rhian, muling nakaramdam ng matinding kirot si Zack sa kanyang puso.Mas gugustuhin niyang makita ang malamig na tingin ng babae kaysa sa makitang ganoon ang ekspresyon nito.Ang ganitong itsura ni Rhian ay nagpapaalala sa kanya ng kanilang nakaraan, anim na taon na ang nakalilipas.Noon, ang puso at mata ng babae ay puno ng pagmamahal para sa kanya.Ngunit binalewala niya ito, hanggang sa tuluyang nawala sa kanya ang babae.Ang kasalukuyang anyo ni Rhian ay tila nagpapaalala sa kanya na kasalanan niya kung bakit sila nauwi sa ganitong sitwasyon.Bahagyang ngumiti si Zack sa sarili, iniwas ang tingin kay Rhian, at muling nagsalita, “Uminom ka ng tubig para mahimasmasan ka. Lasing ka.”Hindi na niya hinintay ang sagot ng babae.Nang ibaba niya ang tingin, naramdaman niyang muling bumigat ang kanyang dibdib.“Zack, ang dula sa entablado… aksidente ba talaga ito…” Ang boses ni Rhian ay papahina nang papahina hanggang sa tuluyang mawala.Malinaw na n

"Alam ni Mommy, pero hindi pa siya nakaka-recover mula kagabi," ngumiti si Rhian nang pampalubag-loob sa bata.Matagal na tinitigan ni Zian ang kanyang mukha na puno ng pagdududa. Nang makitang wala namang kakaiba, tumango ang bata at niyakap siya nang mahigpit.Hinaplos ni Rhian ang ulo ng bata. "Hapon na, bumaba na tayo at kumain!"Masunuring tumango ang mga bata.Pagbaba nila ng hagdan, nakahain na sa mesa ang agahan para sa limang tao. Tila dinala ito ni Zack kani-kanina lang.Ang lalaki ay nakaupo sa sofa, nakayuko, ang mga manggas ng kanyang shirt ay nakarolyo, at ang kanyang mga daliri ay gumagalaw sa screen ng cellphone. Mukhang abala siya sa trabaho.Nang makita ito, hindi maiwasang hawakan ni Rhian ang mga bata at sabihing dahan-dahan silang bumaba upang huwag gambalain ang trabaho ni Zack.Ngunit kahit naging maingat siya, napansin pa rin ng lalaki ang kanilang presensya at iniangat ang ulo.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, natigilan si Rhian at bigla niyang naalala ang

Nang makita ni Rhian kung gaano kasaya ang bata, napalambot ang kanyang puso at pumayag.“Magtatago na ako!”Paulit-ulit nang naglalaro ng taguan si Rain kasama sina Rio at Zian, pero hindi pa rin niya mabago ang ugali niyang magsalita pagkatapos magtago.Narinig ni Rhian ang boses ng bata at napatawa siya.Pati ang dalawa pang bata ay natawa rin sa kanilang taguan.Napailing si Rhian at mahinang pinaalalahanan ang mga bata, “Magtatago kayo? Hahanapin ko na kayo!”Pagkasabi niya nito, agad siyang naglakad papunta sa kinaroroonan nina Rio at Zian.Ang dalawang bata ay kampanteng nag-iisip na ang kanilang pinagtataguan ay napakalayo at imposibleng makita.Pati naisipan nilang subukang magtago sa ibang lugar habang abala si Rhian sa paghahanap.Hindi nila akalaing sa oras na lumabas sila mula sa kanilang taguan, mahuhuli agad sila ni Rhian.Nahuli sila ni Rhian na may nakakatawang tingin sa kanila. Nahihiya silang tumayo at nagsabing, “Mommy, bigyan mo kami ng isa pang pagkakataon...”It

Habang binabandage ni Rhian ang sugat, malinaw niyang naramdaman ang mga mata ng lalaki na nakatutok sa kanya.Hindi matukoy ni Rhian kung anong ibig sabihin ng mga mata ni Zack. Hindi niya alam kung iniisip ba nito ang nangyari kagabi...Naalala ang nangyari noong nakaraang gabi, hindi maiwasan ni Rhian na mag-isip tungkol sa bote ng alak na isang-katlo na lang ang natira. Napakumplikado ng kanyang nararamdaman, at napansin niyang medyo magaspang ang pagkakabandahe niya sa sugat ni Zack."Tapos na ba?" Tanong ni Zack nang makita niyang hindi pa rin gumagalaw si Rhian.Nagbalik sa katinuan si Rhian at tumango ng kalmado, "Malapit na."Nang marinig ito, ibinaba ni Zack ang kanyang mga mata at tiningnan ang bandage sa kanyang kamay, tinaas ang kilay at may makahulugang sinabi, "Ang mga kasanayan ni misis Rhian, isa ba sa mga napili?"Napahinto si Rhian at tiningnan ang direksyon ng mga mata ni Zack, at doon lang niya napansin na medyo pangit nga ang pagkakabandahe na ginawa niya.Sa isa