Semua Bab หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน: Bab 1 - Bab 10

ฉันกับน้องสาวจัดงานแต่งงานในวันเดียวกันสามีของพวกเราคนหนึ่งเป็นหัวหน้าหน่วยดับเพลิง อีกคนเป็นตำรวจ ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ถึงขนาดซื้อห้องชั้นเดียวกันเพื่ออยู่เป็นเพื่อนบ้านกันไม่นานหลังจากนั้น ฉันกับน้องสาวก็ตั้งท้องพร้อมกันแต่ก่อนกำหนดคลอดสิบวัน อพาร์ตเมนต์ก็เกิดเพลิงไหม้ขึ้นอย่างกะทันหันควันหนาทึบเต็มไปหมด ฉันถูกควันรมจนเจ็บท้องคลอด เลือดไหลลงมาตามขาทั้งสองข้างไม่หยุด สติเลือนรางหลายครั้งมือสั่นระริกอยู่หบลายครั้ง ขณะที่ฉันพยายามโทรหาสามีเพื่อขอความช่วยเหลือแต่เขากลับดุด่าอย่างรำคาญ “เสิ่นเหยาเธอเป็นบ้าหรือไง ต้องเลือกโทรมาตอนที่ฉันกำลังจะออกไปช่วยคนด้วยเหรอ?” “รู้ไหมว่าชิงชิงถูกฆาตกรลึกลับแขวนคออยู่บนดาดฟ้า ตอนนี้มันเรื่องเป็นตายเลยนะ!”“วันๆ เอาแต่สร้างเรื่องวุ่นวายอยู่ได้!”ไม่ทันให้ฉันได้อธิบาย เขาก็วางสายไปเมื่อโทรไปอีกครั้ง โทรศัพท์ก็ปิดเครื่องในยามคับขัน น้องสาวฝ่าเปลวเพลิงมาแบกฉันลงจากตึก แต่ตัวเธอเองกลับมีอาการตกเลือดจนอาจแท้งได้ ส่วนรปภ.ก็บอกว่านี่อาจเป็นการวางเพลิงเพราะสายดินในห้องควบคุมไฟฟ้าถูกตัดขาดหลายเส้นน้องสาวรีบโทรหาสามีที่เป

พ่อแม่จากไปตั้งแต่เรายังเด็ก เราสองคนพี่น้องเติบโตมาด้วยกัน น้องสาวเป็นดั่งแก้วตาดวงใจของฉัน แม้แต่นิ้วมือถลอกนิดหน่อยฉันก็ปวดใจอยู่นานแต่ฉันตาบอดคนเดียวนั้นก็ช่างแต่กลับไปแนะนำให้เธอได้รู้จักกับโจวจื่อเหลียง แล้วแต่งงานกัน!สุดท้าย พวกเราทุ่มเทหัวใจให้โดยไม่เหลือไว้ อุตส่าห์ตั้งท้องเลี้ยงดูชีวิตน้อยๆ แต่กลับกลายเป็นเพียงเครื่องมือของผู้ชายเลวๆ สองคนที่ใช้กระตุ้นให้อู๋ชิงชิงรู้สึกหวั่นไหวและหวาดกลัว!“เฮอะเฮอะ...”จู่ๆ น้องสาวก็หัวเราะเยาะขึ้นมา และเสียงสะอื้นก็ยิ่งถี่ขึ้นฉันเงยหน้า เห็นเธอถือโทรศัพท์อยู่เป็นภาพถ่ายตู้เชาหรานไม่ใส่เสื้อ มีเชือกพันรอบเอวที่กำยำอู๋ชิงชิงซบอยู่ในอ้อมกอดเขา ถูกปกป้องขณะลงสู่พื้น พร้อมกันนั้น โจวจื่อเหลียงในชุดตำรวจก็รีบวิ่งเข้าไปหาช่วงเวลานั้นถูกบันทึกไว้อย่างน่าประทับใจอู๋ชิงชิงอยู่ระหว่างพวกเขา ราวกับเจ้าหญิงน้อยที่ไม่ว่าจะตกใจเพียงใดก็มีอัศวินคอยปกป้องใช่แล้ว นี่คือโพสต์เวยป๋อที่เธอเพิ่งลงยังใส่แคปชั่นชวนให้คิดไปไกลว่า [ถ้าให้โอกาสฉันอีกครั้ง ระหว่างพี่ทหารกับพี่ตำรวจ...ฉันควรเลือกใครดีนะ?]ในด้านของคอมเมนต์ก็คึกคักมาก[พวกเด็กๆ

ส่วนน้องสาวยิ้มทั้งน้ำตา “พี่ ตอนพี่ด่าเมื่อกี้เท่มากเลย”“พอหลังจากหย่า พี่โกนหัวจะเท่กว่านี้อีก”ฉันแกล้งแหย่เธอ แล้วเราก็จูงมือกันไปเข้าคิวที่เคาน์เตอร์พยาบาลเพื่อทำเรื่องออกจากโรงพยาบาล และตัดสินใจว่าเดี๋ยวจะไปแต่งตัวทำผมให้สวย เพื่อต้อนรับการกลับมาโสดในตอนบ่าย!แต่จู่ๆ ก็มีคนแทรกคิวเราเข้ามาอย่างแรง“พยาบาล!”“รีบเรียกหมอด่วน เธอกินยานอนหลับไปเยอะมาก!”เป็นโจวจื่อเหลียงอุ้มอู๋ชิงชิงที่หลับตาสนิทมาเห็นเขาใส่ชุดตำรวจ พยาบาลก็ไม่กล้ารอช้าจากนั้น ตู้เชาหรานก็วิ่งมาด้วยสีหน้าตกใจแต่พอเห็นฉัน เขาชะงัก แล้วหน้าบึ้งตึงพูดด้วยความโกรธ “เสิ่นเหยา ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะใจร้ายได้ขนาดนี้! วันนี้ถ้าชิงชิงเป็นอะไรไป ฉันไม่ปล่อยเธอแน่!”พูดจบ เขาก็หันหลังวิ่งเข้าห้องฉุกเฉินไปฉันเค้นเสียงหัวเราะเยาะออกมาน้องสาวโกรธจนมือสั่น “ไอ้หมาโง่สองตัวนี่!”“วันนี้ถ้าอู๋ชิงชิงตายจริง ฉันจะตัดหัวไปเผาให้เลย!”ก็แค่ลูกไม้เก่าๆ ที่เธอเคยใช้มาแล้วแต่ตู้เชาหรานกับโจวจื่อเหลียงก็ยังหลงกล จะโทษใครได้?“เสิ่น! จิง!”หลังจากส่งอู๋ชิงชิงเข้าห้องฉุกเฉินแล้ว โจวจื่อเหลียงก็เดินมา“บอกแล้วใช่ไหมว่าอย

ใบหน้าของโจวจื่อเหลียงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดฉันจับมือน้องสาว “เราไปกันเถอะ”คำโบราณว่า เลี้ยงดูตอนเด็กไม่เท่าเลี้ยงดูตอนโตถึงฉันจะคลอดลูกออกมาตาย แต่อย่างน้อยก็เป็นการคลอดธรรมชาติ แต่น้องสาวทำแท้ง ร่างกายต้องฟื้นฟูให้ดี ถ้ายีงฝืนโกรธต่อไป กลัวจะเป็นโรคเรื้อรังคนอื่นไม่สงสาร แต่ฉันสงสารแต่ไม่คิดว่า ตู้เชาหรานจู่ๆ จะคว้าข้อมือฉัน “เธอไปไม่ได้!”“ถึงลูกตายเพราะไฟไหม้ แต่เรื่องชิงชิงพยายามฆ่าตัวตาย เธอต้องรับผิดชอบ!”“เธอกับเสิ่นจิงต้องไปสถานีตำรวจกับจื่อเหลียงเพื่อสอบสวน!”โจวจื่อเหลียงเหมือนนึกอะไรออก “ใช่ พวกเธอไปไม่ได้!”“ชิงชิงใจมาตลอด เพื่อนๆ ก็สนิทกับเธอดี นอกจากพวกเธอสองคนที่หึงหวงไร้เหตุผล ใช้วิธีแบบนี้กดดันเธอ ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว!”พูดจบ เขาควักกุญแจมือออกมาฉันหัวเราะเยาะความโง่ของพวกเขา “บนกล่องพัสดุมีชื่อพวกเราหรือเบอร์โทรเราเหรอ?”โจวจื่อเหลียงขมวดคิ้ว “ไม่มี แต่...”“งั้นแถวบ้านอู๋ชิงชิงต้องมีกล้องวงจรปิดใช่ไหม?”“กล่องนี้ไม่มีทางโผล่มาในบ้านเธอเอง ยังไงก็ต้องมีคนให้เธอ หรือวางไว้หน้าประตูใช่ไหม?”ฉันหัวเราะเยาะพลางพูดแทรก “พวกนายคนหนึ่งเป็นหัวหน้าดับเพลิง

ตอนนี้เขาดูต่ำต้อยอย่างมากและระมัดระวังตัวมากตั้งแต่รักกันจนแต่งงานมาถึงตอนนี้ ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้ เหมือนเด็กที่ทำผิดแล้วกระวนกระวายใจแต่ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมา?“สำนึกผิด ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องได้รับการให้อภัย”ฉันส่ายหน้าด้วยสายตาเรียบเฉย “อ้อยอิ่งไปก็ไม่มีประโยชน์ ตู้เชาหราน เราจบกันจริงๆ แล้ว”“แต่พวกเราสืบความจริงได้แล้วนะพี่เหยา!”“คนที่ตัดสายดินในห้องควบคุมไฟฟ้าที่ตึกเราคืออู๋ชิงชิง เธอวางอุปกรณ์จุดไฟแบบตั้งเวลาไว้ข้างใน แล้วไปที่ตึกสูงอีกที่ห่างไปหลายสิบกิโล จัดฉากการถูกจับตัวให้ผมกับตู้เชาหรานไปช่วย!”“เพื่อดูว่าในยามคับขัน พวกเราจะเลือกใคร!”“และกระดาษในกล่องพัสดุก็เป็นฝีมือเธอเอง พี่พูดไม่ผิดเลย!“อู๋ชิงชิงเป็นผู้หญิงใจร้าย แต่พวกเราคิดว่าเธอบริสุทธิ์ใจ ทุกอย่างเป็นเพราะพวกเรามองคนผิดจนตาบอด!”“พวกเราผิดเอง ผิดอย่างร้ายแรง!”“ไม่เพียงทำร้ายพวกพี่ ยังทำให้ลูกของเราจนต้องตายด้วย!”“แต่กับเธอ พวกเราไม่เคยมีความรู้สึกชายหญิง แค่เป็นเพื่อนจริงๆ ไม่อย่างนั้น ตอนนั้นจะเลือกแต่งงานกับพวกพี่ทำไมล่ะ?” “พี่เหยา เสี่ยวจิง พวกเธอลองคิดดูอีกทีได้ไหม?”โจวจื่อเหลีย