เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 5
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 6
ทันใดนั้น ตู้เชาหรานก็แข็งทื่อไปเขารับเอกสารมาดูด้วยความไม่อยากเชื่อ มองท้องฉันที่ไม่นูนอีกต่อไป แล้วค่อยๆ ปล่อยมือ “ลูกตายในท้อง?”“ทำไม...ถึงตายในท้องล่ะ?”หลังจากพึมพำสองครั้ง แล้วจู่ๆ ก็เหมือนผีเข้า ถามขึ้นมาด้วยเสียงดัง “บอกมา ทำไมถึงตายในท้อง! เธอทำอะไรกับลูกของเรา!”“เธอหึงที่ฉันไม่กลับบ้าน เลยแอบไปนอนกับคนอื่น จนทำให้ลูกตายใช่ไหม!”“ตอบฉันมาสิ!”สีหน้าเขาน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ ราวกับใบหน้าจะระเบิดได้ทุกเมื่อแต่ฉันแค่หัวเราะเยาะ“อย่าคิดว่าฉันน่าขยะแขยงเหมือนนายสิ ตู้เชาหราน”“มันเกิดอะไรขึ้น นายควรนึกให้ดีๆ ว่าเมื่อวันก่อนตอนฉันโทรหา ฉันพูดอะไรบ้าง?”ตู้เชาหรานทำหน้างงและตกใจ เหมือนไม่กล้านึกถึงฉันมองเขาด้วยความเกลียดชัง “ฉันบอกนายไม่ใช่เหรอว่า ฉันเจ็บท้องมาก เลือดออกเยอะ ให้ช่วยฉันด้วย?”“แต่นายตอบว่าอะไร?”“นายบอกว่าต้องยุ่งช่วยอู๋ชิงชิงอยู่ บอกว่าฉันงี่เง่า!”“แต่นายรู้ไหม ตึกทั้งตึกไฟไหม้ ตอนนั้นฉันเกือบจะขาดอากาศตายแล้ว!”ตู้เชาหรานไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ส่ายหน้า “ไม่ ฉันแค่...”แต่ฉันไม่สนใจ หันไปหาโจวจื่อเหลียงทันที“แล้วก็นายด้วย!”“จิงโทรบอกนายไม่ใช่เหรอ
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 7
ใบหน้าของโจวจื่อเหลียงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดฉันจับมือน้องสาว “เราไปกันเถอะ”คำโบราณว่า เลี้ยงดูตอนเด็กไม่เท่าเลี้ยงดูตอนโตถึงฉันจะคลอดลูกออกมาตาย แต่อย่างน้อยก็เป็นการคลอดธรรมชาติ แต่น้องสาวทำแท้ง ร่างกายต้องฟื้นฟูให้ดี ถ้ายีงฝืนโกรธต่อไป กลัวจะเป็นโรคเรื้อรังคนอื่นไม่สงสาร แต่ฉันสงสารแต่ไม่คิดว่า ตู้เชาหรานจู่ๆ จะคว้าข้อมือฉัน “เธอไปไม่ได้!”“ถึงลูกตายเพราะไฟไหม้ แต่เรื่องชิงชิงพยายามฆ่าตัวตาย เธอต้องรับผิดชอบ!”“เธอกับเสิ่นจิงต้องไปสถานีตำรวจกับจื่อเหลียงเพื่อสอบสวน!”โจวจื่อเหลียงเหมือนนึกอะไรออก “ใช่ พวกเธอไปไม่ได้!”“ชิงชิงใจมาตลอด เพื่อนๆ ก็สนิทกับเธอดี นอกจากพวกเธอสองคนที่หึงหวงไร้เหตุผล ใช้วิธีแบบนี้กดดันเธอ ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว!”พูดจบ เขาควักกุญแจมือออกมาฉันหัวเราะเยาะความโง่ของพวกเขา “บนกล่องพัสดุมีชื่อพวกเราหรือเบอร์โทรเราเหรอ?”โจวจื่อเหลียงขมวดคิ้ว “ไม่มี แต่...”“งั้นแถวบ้านอู๋ชิงชิงต้องมีกล้องวงจรปิดใช่ไหม?”“กล่องนี้ไม่มีทางโผล่มาในบ้านเธอเอง ยังไงก็ต้องมีคนให้เธอ หรือวางไว้หน้าประตูใช่ไหม?”ฉันหัวเราะเยาะพลางพูดแทรก “พวกนายคนหนึ่งเป็นหัวหน้าดับเพลิง
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 8
“ไม่ใช่ ฉัน...”เพียงชั่วขณะ สีหน้าตู้เชาหรานก็หม่นหมองลงราวกับถูกทำร้ายอย่างหนัก ริมฝีปากเขาสั่นไม่หยุด แต่พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียวฉันนึกถึงตอนที่น้องสาวแบกฉันออกจากกองไฟคอและปอดแสบร้อนราวกับมีมีดกรีด ส่วนความเจ็บปวดและเลือดในท้องทรมานฉันจนรู้สึกเหมือนกระดูกทั้งตัวหักตอนนั้น ฉันช่างไร้ที่พึ่งเหลือเกินอยากให้สามีที่รักอยู่ข้างๆ ปลอบใจแม้แต่ตอนที่สติพร่าเลือน ภาพตรงหน้าก็ยังเป็นใบหน้าของตู้เชาหรานฉันหวังจริงๆ ว่าพอลืมตาจะเห็นเขา ได้ยินเขาพูดว่า “ไม่ต้องกลัว ฉันมาแล้ว”แต่กลับไม่มีอะไรเลยมีแค่ฉันคนเดียวคลอดลูกตายแล้วสลบไป!ฉันจะไม่เกลียดเขาได้ยังไง?แต่พอมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้ ฉันกลับรู้สึกว่าพูดอะไรไปก็ไม่มีความหมายเขาไม่มีทางรู้ตัวว่าตัวเองผิดตรงไหนแค่ทำให้ฉันต้องทบทวนความเข้าใจคำว่า ‘โง่’ ครั้งแล้วครั้งเล่าเสียเวลาชีวิตฉันเปล่าๆฉันจึงสูดหายใจลึกๆ พูดกับคนขับแท็กซี่ “คนขับคะ ผู้ชายคนนี้นอกใจทำให้ฉันแท้งลูก ตอนนี้ยังตามรังควานฉันอีก ช่วยขับรถไปเร็วๆ หน่อยค่ะ!”“อะไรนะ เป็นแบบนี้นี่เอง!”คนขับที่แอบฟังอยู่ตลอดทันใดนั้น เขาเปิดประตูถ่มน้ำลายใส่ต
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 9
ตอนนี้เขาดูต่ำต้อยอย่างมากและระมัดระวังตัวมากตั้งแต่รักกันจนแต่งงานมาถึงตอนนี้ ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้ เหมือนเด็กที่ทำผิดแล้วกระวนกระวายใจแต่ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมา?“สำนึกผิด ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องได้รับการให้อภัย”ฉันส่ายหน้าด้วยสายตาเรียบเฉย “อ้อยอิ่งไปก็ไม่มีประโยชน์ ตู้เชาหราน เราจบกันจริงๆ แล้ว”“แต่พวกเราสืบความจริงได้แล้วนะพี่เหยา!”“คนที่ตัดสายดินในห้องควบคุมไฟฟ้าที่ตึกเราคืออู๋ชิงชิง เธอวางอุปกรณ์จุดไฟแบบตั้งเวลาไว้ข้างใน แล้วไปที่ตึกสูงอีกที่ห่างไปหลายสิบกิโล จัดฉากการถูกจับตัวให้ผมกับตู้เชาหรานไปช่วย!”“เพื่อดูว่าในยามคับขัน พวกเราจะเลือกใคร!”“และกระดาษในกล่องพัสดุก็เป็นฝีมือเธอเอง พี่พูดไม่ผิดเลย!“อู๋ชิงชิงเป็นผู้หญิงใจร้าย แต่พวกเราคิดว่าเธอบริสุทธิ์ใจ ทุกอย่างเป็นเพราะพวกเรามองคนผิดจนตาบอด!”“พวกเราผิดเอง ผิดอย่างร้ายแรง!”“ไม่เพียงทำร้ายพวกพี่ ยังทำให้ลูกของเราจนต้องตายด้วย!”“แต่กับเธอ พวกเราไม่เคยมีความรู้สึกชายหญิง แค่เป็นเพื่อนจริงๆ ไม่อย่างนั้น ตอนนั้นจะเลือกแต่งงานกับพวกพี่ทำไมล่ะ?” “พี่เหยา เสี่ยวจิง พวกเธอลองคิดดูอีกทีได้ไหม?”โจวจื่อเหลีย
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 10
จริงๆ นะถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันคงสงสารและซาบซึ้งจนให้อภัยตู้เชาหรานไปแล้วแต่ตอนนี้ ฉันแค่นึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีตเขาจะรีบไปส่งผ้าอนามัยให้อู๋ชิงชิงตอนฝนตกดึกๆ โดยไม่ลังเลแต่ให้ฉันที่ท้องอ่อนๆ เป็นหวัด อดทนรอไปหาหมอตอนเช้าตอนฉันตกใจกรีดร้องเพราะงูโผล่มาในครัว เขาตวาดว่าฉันเรื่องเยอะแต่กลับยอมสละเวลาพักเที่ยงวิ่งจากที่ทำงานไปบ้านอู๋ชิงชิง เพื่อไล่แมลงเม่าไม่กี่ตัวแม้แต่ตอนรู้ว่าอู๋ชิงชิงแค่อวดว่าตัวเองมีเสน่ห์ ก็ยังชวนโจวจื่อเหลียงลางานไปเป็นเพื่อนเธอไปดูตัวกับลูกเศรษฐีแต่ตอนน้องสาวฉันเพิ่งท้องแล้วล้มเข่าบวมใหญ่ อยากไปอัลตร้าซาวด์แต่ลงบันไดไม่ได้ โจวจื่อเหลียงกลับอ้างว่างานยุ่งไม่ยอมไปด้วย!ผู้ชายขยะแบบนี้ ตอนนั้นพวกเราสองคนยังดีใจเหมือนได้ของวิเศษคิดแล้วอยากตบตัวเองสักที!ตาบอด!“ไม่มีประโยชน์หรอก”“ตอนนี้ ต่อให้พวกนายคุกเข่าโขกหัว ก็เปลี่ยนความจริงไม่ได้”น้องสาวยังเจ็บเท้าเธอส่ายหน้า ถอดรองเท้าส้นสูงถือไว้ มองโจวจื่อเหลียงในระดับสายตา “คิดว่าโยนความผิดให้อู๋ชิงชิงหมด ตัวเองจะไม่มีความผิดเหรอ?”“แต่คนที่ให้โอกาสเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ปล่อยให้เธอทำตามใจคือใคร?”
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 11
พวกเขาสองคนยืนเผชิญหน้ากันแบบนั้นและคอยสังเกตความเคลื่อนไหวของฉันกับน้องสาวตลอด กลัวว่าพวกเราจะหนีไปแต่พวกเราไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายไร้ยางอายสองคนนี้อีกแล้วจริงๆเสียเวลาหายใจและชีวิตเปล่าๆ!“เอาอย่างนี้”หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย ฉันก็พูดว่า “ตอนนี้พวกนายไปซื้อดอกไม้มาคนละช่อ ต้องวิ่งไป ห้ามขับรถ ห้ามนั่งแท็กซี่ ใครกลับมาก่อน เราจะพิจารณาให้อภัยคนนั้นก่อน”พูดพลางหยิบมือถือออกมา “จับเวลาตั้งแต่ตอนนี้นะ”น้องสาวรีบตอบรับทันที พยักหน้าตาม “ใช่! แบบนี้แหละ!”“ได้เลยเสี่ยวจิง!”“เหยาไว้ใจฉันได้ ฉันเป็นนักดับเพลิง ฝึกอยู่เป็นประจไ ต้องเร็วกว่าเขาแน่!”พอได้ยินแบบนั้น ดวงตาพวกเขาก็เป็นประกายเหมือนเห็นความหวังแล้วก็วิ่งออกไปเหมือนรีบไปเกิดใหม่ส่วนฉันกับน้องสาวยิ้มให้กัน รีบโบกแท็กซี่แล้วกระโดดเข้าไป “คุณลุงคะ รบกวนขับเร็วๆ หน่อยนะคะ! มีคนบ้าสองคน!”กว่าตู้เชาหรานกับพวกจะรู้ตัว พวกเราก็หายไปนานแล้วโทรศัพท์ก็ไม่มีทางติดต่อได้เพราะพวกเราซื้อซิมใหม่และตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว จะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อื่น!วันรุ่งขึ้น ข่าวก็รายงานอู๋ชิงชิงถูกตัดสินจำคุกสิบปีด้วยข้อหาวางเพลิงและแจ
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 1
ฉันกับน้องสาวจัดงานแต่งงานในวันเดียวกันสามีของพวกเราคนหนึ่งเป็นหัวหน้าหน่วยดับเพลิง อีกคนเป็นตำรวจ ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ถึงขนาดซื้อห้องชั้นเดียวกันเพื่ออยู่เป็นเพื่อนบ้านกันไม่นานหลังจากนั้น ฉันกับน้องสาวก็ตั้งท้องพร้อมกันแต่ก่อนกำหนดคลอดสิบวัน อพาร์ตเมนต์ก็เกิดเพลิงไหม้ขึ้นอย่างกะทันหันควันหนาทึบเต็มไปหมด ฉันถูกควันรมจนเจ็บท้องคลอด เลือดไหลลงมาตามขาทั้งสองข้างไม่หยุด สติเลือนรางหลายครั้งมือสั่นระริกอยู่หบลายครั้ง ขณะที่ฉันพยายามโทรหาสามีเพื่อขอความช่วยเหลือแต่เขากลับดุด่าอย่างรำคาญ “เสิ่นเหยาเธอเป็นบ้าหรือไง ต้องเลือกโทรมาตอนที่ฉันกำลังจะออกไปช่วยคนด้วยเหรอ?” “รู้ไหมว่าชิงชิงถูกฆาตกรลึกลับแขวนคออยู่บนดาดฟ้า ตอนนี้มันเรื่องเป็นตายเลยนะ!”“วันๆ เอาแต่สร้างเรื่องวุ่นวายอยู่ได้!”ไม่ทันให้ฉันได้อธิบาย เขาก็วางสายไปเมื่อโทรไปอีกครั้ง โทรศัพท์ก็ปิดเครื่องในยามคับขัน น้องสาวฝ่าเปลวเพลิงมาแบกฉันลงจากตึก แต่ตัวเธอเองกลับมีอาการตกเลือดจนอาจแท้งได้ ส่วนรปภ.ก็บอกว่านี่อาจเป็นการวางเพลิงเพราะสายดินในห้องควบคุมไฟฟ้าถูกตัดขาดหลายเส้นน้องสาวรีบโทรหาสามีที่เป
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 2
ครั้งหนึ่งฉันเคยคิดว่า ชีวิตหลังแต่งงานจะมีความสุขทุกวันแต่เขาจำได้ว่าอู๋ชิงชิงกลัวความสูง แต่กลับไม่เคยสนใจเลยว่าฉันเป็นโรคหอบหืดตอนตั้งครรภ์ในควันหนาทึบที่แทบหายใจไม่ออกนั้น ฉันหอบจนประคองโทรศัพท์แทบไม่อยู่ ทำตกอยู่หลายครั้ง อาการเจ็บท้องคลอดทำให้ชุดกระโปรงสีเหลืองอ่อนกลายเป็นสีแดงฉานด้วยเลือดแล้วเขาล่ะ?วางสายแล้ววางสายอีก จนกระทั่งฉันเกือบหมดสติ ถึงยอมรับสาย“ที่รัก...ฉัน...เจ็บท้อง...ช่วย...ช่วยด้วย...”ทั้งที่เสียงฉันอ่อนแรงขาดห้วง พูดจนจบประโยคยังไม่ได้แต่สิ่งแรกที่ฉันได้ยินจากปลายสายกลับเป็นเสียงร้องไห้ของอู๋ชิงชิง “มันอันตรายเกินไปพี่หราน ขอร้องล่ะ อย่าขึ้นมาช่วยฉันเลย!”ตอนนั้นเอง หัวใจฉันชาไปหมดทั้งที่ไฟกำลังลุกไหม้รุนแรงขนาดนั้นแต่ตู้เชาหรานกลับด่าฉันโดยไม่คิดอะไรเลย “เจ็บๆๆ เอาแต่พูดว่าเจ็บอยู่นั้นแหละ ทำไมคนอื่นท้องไม่เห็นเป็นเหมือนเธอเลย!”“เธอก็ไม่ได้เป็นคุณหนูตระกูลใหญ่อะไรสักหน่อย จะทำตัวอ่อนแอไปทำไม!” “ฉันต้องไปช่วยคน อย่าโทรมาอีก!”แต่เขากลับไม่รู้เลยว่า ในช่วงที่เขาพูดไม่กี่ประโยคนั้น ฉันเกือบหมดสติไปหลายครั้ง“ไม่นะ!”เสียงฉันแหบแห้ง พยายามตะ
บทล่าสุด
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 11
พวกเขาสองคนยืนเผชิญหน้ากันแบบนั้นและคอยสังเกตความเคลื่อนไหวของฉันกับน้องสาวตลอด กลัวว่าพวกเราจะหนีไปแต่พวกเราไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายไร้ยางอายสองคนนี้อีกแล้วจริงๆเสียเวลาหายใจและชีวิตเปล่าๆ!“เอาอย่างนี้”หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย ฉันก็พูดว่า “ตอนนี้พวกนายไปซื้อดอกไม้มาคนละช่อ ต้องวิ่งไป ห้ามขับรถ ห้ามนั่งแท็กซี่ ใครกลับมาก่อน เราจะพิจารณาให้อภัยคนนั้นก่อน”พูดพลางหยิบมือถือออกมา “จับเวลาตั้งแต่ตอนนี้นะ”น้องสาวรีบตอบรับทันที พยักหน้าตาม “ใช่! แบบนี้แหละ!”“ได้เลยเสี่ยวจิง!”“เหยาไว้ใจฉันได้ ฉันเป็นนักดับเพลิง ฝึกอยู่เป็นประจไ ต้องเร็วกว่าเขาแน่!”พอได้ยินแบบนั้น ดวงตาพวกเขาก็เป็นประกายเหมือนเห็นความหวังแล้วก็วิ่งออกไปเหมือนรีบไปเกิดใหม่ส่วนฉันกับน้องสาวยิ้มให้กัน รีบโบกแท็กซี่แล้วกระโดดเข้าไป “คุณลุงคะ รบกวนขับเร็วๆ หน่อยนะคะ! มีคนบ้าสองคน!”กว่าตู้เชาหรานกับพวกจะรู้ตัว พวกเราก็หายไปนานแล้วโทรศัพท์ก็ไม่มีทางติดต่อได้เพราะพวกเราซื้อซิมใหม่และตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว จะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อื่น!วันรุ่งขึ้น ข่าวก็รายงานอู๋ชิงชิงถูกตัดสินจำคุกสิบปีด้วยข้อหาวางเพลิงและแจ
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 10
จริงๆ นะถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันคงสงสารและซาบซึ้งจนให้อภัยตู้เชาหรานไปแล้วแต่ตอนนี้ ฉันแค่นึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีตเขาจะรีบไปส่งผ้าอนามัยให้อู๋ชิงชิงตอนฝนตกดึกๆ โดยไม่ลังเลแต่ให้ฉันที่ท้องอ่อนๆ เป็นหวัด อดทนรอไปหาหมอตอนเช้าตอนฉันตกใจกรีดร้องเพราะงูโผล่มาในครัว เขาตวาดว่าฉันเรื่องเยอะแต่กลับยอมสละเวลาพักเที่ยงวิ่งจากที่ทำงานไปบ้านอู๋ชิงชิง เพื่อไล่แมลงเม่าไม่กี่ตัวแม้แต่ตอนรู้ว่าอู๋ชิงชิงแค่อวดว่าตัวเองมีเสน่ห์ ก็ยังชวนโจวจื่อเหลียงลางานไปเป็นเพื่อนเธอไปดูตัวกับลูกเศรษฐีแต่ตอนน้องสาวฉันเพิ่งท้องแล้วล้มเข่าบวมใหญ่ อยากไปอัลตร้าซาวด์แต่ลงบันไดไม่ได้ โจวจื่อเหลียงกลับอ้างว่างานยุ่งไม่ยอมไปด้วย!ผู้ชายขยะแบบนี้ ตอนนั้นพวกเราสองคนยังดีใจเหมือนได้ของวิเศษคิดแล้วอยากตบตัวเองสักที!ตาบอด!“ไม่มีประโยชน์หรอก”“ตอนนี้ ต่อให้พวกนายคุกเข่าโขกหัว ก็เปลี่ยนความจริงไม่ได้”น้องสาวยังเจ็บเท้าเธอส่ายหน้า ถอดรองเท้าส้นสูงถือไว้ มองโจวจื่อเหลียงในระดับสายตา “คิดว่าโยนความผิดให้อู๋ชิงชิงหมด ตัวเองจะไม่มีความผิดเหรอ?”“แต่คนที่ให้โอกาสเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ปล่อยให้เธอทำตามใจคือใคร?”
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 9
ตอนนี้เขาดูต่ำต้อยอย่างมากและระมัดระวังตัวมากตั้งแต่รักกันจนแต่งงานมาถึงตอนนี้ ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้ เหมือนเด็กที่ทำผิดแล้วกระวนกระวายใจแต่ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมา?“สำนึกผิด ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องได้รับการให้อภัย”ฉันส่ายหน้าด้วยสายตาเรียบเฉย “อ้อยอิ่งไปก็ไม่มีประโยชน์ ตู้เชาหราน เราจบกันจริงๆ แล้ว”“แต่พวกเราสืบความจริงได้แล้วนะพี่เหยา!”“คนที่ตัดสายดินในห้องควบคุมไฟฟ้าที่ตึกเราคืออู๋ชิงชิง เธอวางอุปกรณ์จุดไฟแบบตั้งเวลาไว้ข้างใน แล้วไปที่ตึกสูงอีกที่ห่างไปหลายสิบกิโล จัดฉากการถูกจับตัวให้ผมกับตู้เชาหรานไปช่วย!”“เพื่อดูว่าในยามคับขัน พวกเราจะเลือกใคร!”“และกระดาษในกล่องพัสดุก็เป็นฝีมือเธอเอง พี่พูดไม่ผิดเลย!“อู๋ชิงชิงเป็นผู้หญิงใจร้าย แต่พวกเราคิดว่าเธอบริสุทธิ์ใจ ทุกอย่างเป็นเพราะพวกเรามองคนผิดจนตาบอด!”“พวกเราผิดเอง ผิดอย่างร้ายแรง!”“ไม่เพียงทำร้ายพวกพี่ ยังทำให้ลูกของเราจนต้องตายด้วย!”“แต่กับเธอ พวกเราไม่เคยมีความรู้สึกชายหญิง แค่เป็นเพื่อนจริงๆ ไม่อย่างนั้น ตอนนั้นจะเลือกแต่งงานกับพวกพี่ทำไมล่ะ?” “พี่เหยา เสี่ยวจิง พวกเธอลองคิดดูอีกทีได้ไหม?”โจวจื่อเหลีย
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 8
“ไม่ใช่ ฉัน...”เพียงชั่วขณะ สีหน้าตู้เชาหรานก็หม่นหมองลงราวกับถูกทำร้ายอย่างหนัก ริมฝีปากเขาสั่นไม่หยุด แต่พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียวฉันนึกถึงตอนที่น้องสาวแบกฉันออกจากกองไฟคอและปอดแสบร้อนราวกับมีมีดกรีด ส่วนความเจ็บปวดและเลือดในท้องทรมานฉันจนรู้สึกเหมือนกระดูกทั้งตัวหักตอนนั้น ฉันช่างไร้ที่พึ่งเหลือเกินอยากให้สามีที่รักอยู่ข้างๆ ปลอบใจแม้แต่ตอนที่สติพร่าเลือน ภาพตรงหน้าก็ยังเป็นใบหน้าของตู้เชาหรานฉันหวังจริงๆ ว่าพอลืมตาจะเห็นเขา ได้ยินเขาพูดว่า “ไม่ต้องกลัว ฉันมาแล้ว”แต่กลับไม่มีอะไรเลยมีแค่ฉันคนเดียวคลอดลูกตายแล้วสลบไป!ฉันจะไม่เกลียดเขาได้ยังไง?แต่พอมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้ ฉันกลับรู้สึกว่าพูดอะไรไปก็ไม่มีความหมายเขาไม่มีทางรู้ตัวว่าตัวเองผิดตรงไหนแค่ทำให้ฉันต้องทบทวนความเข้าใจคำว่า ‘โง่’ ครั้งแล้วครั้งเล่าเสียเวลาชีวิตฉันเปล่าๆฉันจึงสูดหายใจลึกๆ พูดกับคนขับแท็กซี่ “คนขับคะ ผู้ชายคนนี้นอกใจทำให้ฉันแท้งลูก ตอนนี้ยังตามรังควานฉันอีก ช่วยขับรถไปเร็วๆ หน่อยค่ะ!”“อะไรนะ เป็นแบบนี้นี่เอง!”คนขับที่แอบฟังอยู่ตลอดทันใดนั้น เขาเปิดประตูถ่มน้ำลายใส่ต
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 7
ใบหน้าของโจวจื่อเหลียงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดฉันจับมือน้องสาว “เราไปกันเถอะ”คำโบราณว่า เลี้ยงดูตอนเด็กไม่เท่าเลี้ยงดูตอนโตถึงฉันจะคลอดลูกออกมาตาย แต่อย่างน้อยก็เป็นการคลอดธรรมชาติ แต่น้องสาวทำแท้ง ร่างกายต้องฟื้นฟูให้ดี ถ้ายีงฝืนโกรธต่อไป กลัวจะเป็นโรคเรื้อรังคนอื่นไม่สงสาร แต่ฉันสงสารแต่ไม่คิดว่า ตู้เชาหรานจู่ๆ จะคว้าข้อมือฉัน “เธอไปไม่ได้!”“ถึงลูกตายเพราะไฟไหม้ แต่เรื่องชิงชิงพยายามฆ่าตัวตาย เธอต้องรับผิดชอบ!”“เธอกับเสิ่นจิงต้องไปสถานีตำรวจกับจื่อเหลียงเพื่อสอบสวน!”โจวจื่อเหลียงเหมือนนึกอะไรออก “ใช่ พวกเธอไปไม่ได้!”“ชิงชิงใจมาตลอด เพื่อนๆ ก็สนิทกับเธอดี นอกจากพวกเธอสองคนที่หึงหวงไร้เหตุผล ใช้วิธีแบบนี้กดดันเธอ ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว!”พูดจบ เขาควักกุญแจมือออกมาฉันหัวเราะเยาะความโง่ของพวกเขา “บนกล่องพัสดุมีชื่อพวกเราหรือเบอร์โทรเราเหรอ?”โจวจื่อเหลียงขมวดคิ้ว “ไม่มี แต่...”“งั้นแถวบ้านอู๋ชิงชิงต้องมีกล้องวงจรปิดใช่ไหม?”“กล่องนี้ไม่มีทางโผล่มาในบ้านเธอเอง ยังไงก็ต้องมีคนให้เธอ หรือวางไว้หน้าประตูใช่ไหม?”ฉันหัวเราะเยาะพลางพูดแทรก “พวกนายคนหนึ่งเป็นหัวหน้าดับเพลิง
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 6
ทันใดนั้น ตู้เชาหรานก็แข็งทื่อไปเขารับเอกสารมาดูด้วยความไม่อยากเชื่อ มองท้องฉันที่ไม่นูนอีกต่อไป แล้วค่อยๆ ปล่อยมือ “ลูกตายในท้อง?”“ทำไม...ถึงตายในท้องล่ะ?”หลังจากพึมพำสองครั้ง แล้วจู่ๆ ก็เหมือนผีเข้า ถามขึ้นมาด้วยเสียงดัง “บอกมา ทำไมถึงตายในท้อง! เธอทำอะไรกับลูกของเรา!”“เธอหึงที่ฉันไม่กลับบ้าน เลยแอบไปนอนกับคนอื่น จนทำให้ลูกตายใช่ไหม!”“ตอบฉันมาสิ!”สีหน้าเขาน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ ราวกับใบหน้าจะระเบิดได้ทุกเมื่อแต่ฉันแค่หัวเราะเยาะ“อย่าคิดว่าฉันน่าขยะแขยงเหมือนนายสิ ตู้เชาหราน”“มันเกิดอะไรขึ้น นายควรนึกให้ดีๆ ว่าเมื่อวันก่อนตอนฉันโทรหา ฉันพูดอะไรบ้าง?”ตู้เชาหรานทำหน้างงและตกใจ เหมือนไม่กล้านึกถึงฉันมองเขาด้วยความเกลียดชัง “ฉันบอกนายไม่ใช่เหรอว่า ฉันเจ็บท้องมาก เลือดออกเยอะ ให้ช่วยฉันด้วย?”“แต่นายตอบว่าอะไร?”“นายบอกว่าต้องยุ่งช่วยอู๋ชิงชิงอยู่ บอกว่าฉันงี่เง่า!”“แต่นายรู้ไหม ตึกทั้งตึกไฟไหม้ ตอนนั้นฉันเกือบจะขาดอากาศตายแล้ว!”ตู้เชาหรานไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ส่ายหน้า “ไม่ ฉันแค่...”แต่ฉันไม่สนใจ หันไปหาโจวจื่อเหลียงทันที“แล้วก็นายด้วย!”“จิงโทรบอกนายไม่ใช่เหรอ
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 5
ส่วนน้องสาวยิ้มทั้งน้ำตา “พี่ ตอนพี่ด่าเมื่อกี้เท่มากเลย”“พอหลังจากหย่า พี่โกนหัวจะเท่กว่านี้อีก”ฉันแกล้งแหย่เธอ แล้วเราก็จูงมือกันไปเข้าคิวที่เคาน์เตอร์พยาบาลเพื่อทำเรื่องออกจากโรงพยาบาล และตัดสินใจว่าเดี๋ยวจะไปแต่งตัวทำผมให้สวย เพื่อต้อนรับการกลับมาโสดในตอนบ่าย!แต่จู่ๆ ก็มีคนแทรกคิวเราเข้ามาอย่างแรง“พยาบาล!”“รีบเรียกหมอด่วน เธอกินยานอนหลับไปเยอะมาก!”เป็นโจวจื่อเหลียงอุ้มอู๋ชิงชิงที่หลับตาสนิทมาเห็นเขาใส่ชุดตำรวจ พยาบาลก็ไม่กล้ารอช้าจากนั้น ตู้เชาหรานก็วิ่งมาด้วยสีหน้าตกใจแต่พอเห็นฉัน เขาชะงัก แล้วหน้าบึ้งตึงพูดด้วยความโกรธ “เสิ่นเหยา ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะใจร้ายได้ขนาดนี้! วันนี้ถ้าชิงชิงเป็นอะไรไป ฉันไม่ปล่อยเธอแน่!”พูดจบ เขาก็หันหลังวิ่งเข้าห้องฉุกเฉินไปฉันเค้นเสียงหัวเราะเยาะออกมาน้องสาวโกรธจนมือสั่น “ไอ้หมาโง่สองตัวนี่!”“วันนี้ถ้าอู๋ชิงชิงตายจริง ฉันจะตัดหัวไปเผาให้เลย!”ก็แค่ลูกไม้เก่าๆ ที่เธอเคยใช้มาแล้วแต่ตู้เชาหรานกับโจวจื่อเหลียงก็ยังหลงกล จะโทษใครได้?“เสิ่น! จิง!”หลังจากส่งอู๋ชิงชิงเข้าห้องฉุกเฉินแล้ว โจวจื่อเหลียงก็เดินมา“บอกแล้วใช่ไหมว่าอย
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 4
“ดังนั้น นายคิดว่าฉันจ้างทนายไปทำไม?”ฉันหลับตาสูดหายใจลึก “ตู้เชาหราน ตั้งแต่ต้นจนจบฉันตั้งใจจะหย่าจริงๆ แต่เป็นนายที่คิดเอาเองว่าฉันจะเป็นของตายของนายไปตลอด” “อ้อ อีกอย่าง ช่วยบอกโจวจื่อเหลียงด้วย”“บ่ายนี้เจอกันที่สำนักงานทะเบียน”ปลายสายเงียบไปอยู่นานแต่นั้นไม่สำคัญแล้ว ถึงอย่างไรก็สื่อความหมายชัดเจนออกไปแล้วแต่ตอนที่ฉันกำลังจะวางสาย เขาก็ตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธ “เสิ่นเหยา! เธอตั้งใจจะยั่วโมโหฉันแบบนี้จริงๆ ใช่ไหม!”“ต้องให้ฉันอธิบายอีกกี่ครั้ง การช่วยเหลือคนเป็นงานของฉัน!”“ชิงชิงเธอตกใจมาก นอนยังนอนไม่หลับ ฉันในฐานะที่เป็นเพื่อน อยู่เป็นเพื่อนเธอสองวันมันผิดตรงไหน?”พูดจบ เสียงสะอื้นของอู๋ชิงชิงก็ดังขึ้น“พี่หราน พี่กับพี่เหลียงกลับไปเถอะค่ะ ฉันอยู่คนเดียวได้...”“พี่เหยากับพี่จิงก็กำลังท้องอยู่ด้วย”“ถ้าเกิดมีอะไรขึ้นเพราะฉัน ฉันคงไม่ให้อภัยตัวเองไปตลอดชีวิต และไม่กล้าไปเจอพี่ๆ อีกแล้ว...”ตู้เชาหรานพูดอย่างรำคาญ “อย่าไปฟังเธอพูดจาไร้สาระ”“ชิงชิง ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องพักผ่อนให้ดี กลับมามีความสุขใหม่ ที่เหลือให้พวกเราจัดการ”“อีกอย่าง ตอนเธอคลอดฉันก็ไม่ไ
หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน บทที่ 3
พ่อแม่จากไปตั้งแต่เรายังเด็ก เราสองคนพี่น้องเติบโตมาด้วยกัน น้องสาวเป็นดั่งแก้วตาดวงใจของฉัน แม้แต่นิ้วมือถลอกนิดหน่อยฉันก็ปวดใจอยู่นานแต่ฉันตาบอดคนเดียวนั้นก็ช่างแต่กลับไปแนะนำให้เธอได้รู้จักกับโจวจื่อเหลียง แล้วแต่งงานกัน!สุดท้าย พวกเราทุ่มเทหัวใจให้โดยไม่เหลือไว้ อุตส่าห์ตั้งท้องเลี้ยงดูชีวิตน้อยๆ แต่กลับกลายเป็นเพียงเครื่องมือของผู้ชายเลวๆ สองคนที่ใช้กระตุ้นให้อู๋ชิงชิงรู้สึกหวั่นไหวและหวาดกลัว!“เฮอะเฮอะ...”จู่ๆ น้องสาวก็หัวเราะเยาะขึ้นมา และเสียงสะอื้นก็ยิ่งถี่ขึ้นฉันเงยหน้า เห็นเธอถือโทรศัพท์อยู่เป็นภาพถ่ายตู้เชาหรานไม่ใส่เสื้อ มีเชือกพันรอบเอวที่กำยำอู๋ชิงชิงซบอยู่ในอ้อมกอดเขา ถูกปกป้องขณะลงสู่พื้น พร้อมกันนั้น โจวจื่อเหลียงในชุดตำรวจก็รีบวิ่งเข้าไปหาช่วงเวลานั้นถูกบันทึกไว้อย่างน่าประทับใจอู๋ชิงชิงอยู่ระหว่างพวกเขา ราวกับเจ้าหญิงน้อยที่ไม่ว่าจะตกใจเพียงใดก็มีอัศวินคอยปกป้องใช่แล้ว นี่คือโพสต์เวยป๋อที่เธอเพิ่งลงยังใส่แคปชั่นชวนให้คิดไปไกลว่า [ถ้าให้โอกาสฉันอีกครั้ง ระหว่างพี่ทหารกับพี่ตำรวจ...ฉันควรเลือกใครดีนะ?]ในด้านของคอมเมนต์ก็คึกคักมาก[พวกเด็กๆ
