ฟู่ซือหนานและเซียวเซียวสวมร่มชูชีพแบบสองคนเรียบร้อย ผูกติดกันราวแฝดสยาม จนเธอรู้สึกได้ถึงความปลอดภัยในการลงจอดมากทีเดียว ส่วนฉัน มองดูร่มชูชีพอันเดียวอันนั้นก็รู้สึกตื่นตระหนกทันทีด้านบนมีรูขนาดใหญ่ ผู้ทำยังทิ้งเข็มที่ใช้ก่อเหตุไว้ ราวกำลังท้าทายฉันว่า——แกรอความตายไปเถอะ!บอลลูนลอยผ่านหน้าผา ฉันมองลงไปที่เหวลึกตามที่พวกเขาต้องการ ฉันอุ้มลูกในท้องกระโดดลงมาจากความสูงหนึ่งพันเมตรความรู้สึกสูญเสียแรงโน้มถ่วงอย่างรุนแรง ดึงวิญญาณฉันออกมาวิญญาณของฉันลอยอยู่บนท้องฟ้า มองดูร่างกายของตัวเองอย่างจนปัญญา ราวตุ๊กตาผ้าผ่านหมอกหนาฟุ้ง พุ่งไปสู่ความตายอย่างรวดเร็วเรื่องต่างๆในอดีตหลั่งไหลเข้ามาในหัวฉันอีกครั้งฉันเพิ่งจะได้เรียนกระโดดร่มก็ตั้งท้องแล้วเดิมทีวางแผนว่ารอถึงวันเกิดฟู่ซือหนานจะบอกเซอร์ไพรนี้กับเขา ตอนนี้ดูท่าเขาคงไม่ได้สนใจด้วยซ้ำเมื่อกี้นี้ฉันอ้อนวอนเขาไม่หยุด:"ฉันท้องจริงๆนะ ได้โปรดพาฉันไปก่อนเถอะ"ฟู่ซือหนานพูดอย่างไม่พอใจว่า: "เซียวเซียวกลัวความสูง แถมเป็นโรคหัวใจ ผมทิ้งเธอไว้คนเดียวไม่ได้ จะแกล้งท้องก็ต้องเลือกเวลาหน่อยเถอะ""ฉันไม่ได้โกหกจริงๆนะ!"เขาโมโห "
Baca selengkapnya