กู้เซิ่นเหยียนไม่ได้ออกไปข้างนอกติดต่อกันสองวันแล้ว แม้จะมีสายเข้าเขาก็ไม่รับเขาซ่อนตัวอยู่ในห้องนอน ล็อกประตู แม้ว่าพนักงานจะมาทำความสะอาดห้อง เขาก็ไม่เปิดประตูเขาพบไดอารี่ของฉันในลิ้นชักฉันมีนิสัยชอบเขียนไดอารี่มาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น ในนั้นฉันได้เขียนเรื่องราวการแอบชอบกู้เซิ่นเหยียนเอาไว้ฉันไม่อยากให้เขาเห็นอดีตอันแสนโง่เขลาของฉันคิดอยากจะหยุด แต่ทำได้เพียงมองเขาเปิดมันออกเท่านั้นฉันไม่ได้ชอบชอบกู้เซิ่นเหยียนพราะมีเรื่องราวช่วยเหลือแบบละครน้ำเน่าอะไรนั่นหรอกนะ แค่เพราะว่าเขาหล่อและเรียนเก่งต่างหากในช่วงวัยรุ่น ผู้หญิงมักจะแอบชอบผู้ชายที่เก่งกว่าตัวเอง ฉันเองก็เช่นกันภายใต้แสงไปสลัว ฉันในวัยสิบกว่าปีเขียนลงในไดอารี่ว่า‘ฉันชอบกู้เซิ่นเหยียน เขาไม่เพียงแต่หล่อและเรียนเก่งเท่านั้น แต่ยังใจดีอีกด้วย ฉันเห็นเขาบริจาคเงินให้เด็กยากจนด้วยล่ะ’‘น่าเสียดายที่ครอบครัวฉันธรรมดา เขามาจากตระกูลร่ำรวย เราคงไม่มีโอกาสได้คบกัน’ต่อมา ฉันได้กลายเป็นลูกสาวตัวจริงของตระกูลเหลียง และได้เขียนลงในไดอารี่ว่า‘ฉันรู้สึกผิดมากที่ได้แต่งงานกับกู้เซิ่นเหยียนแทนอี่อัน กู้เซิ่นเหยียนดูเหม
Read more