All Chapters of สิบห้าปีแห่งความรัก: Chapter 1 - Chapter 10

งานประมูลประจำปีในเจียงเฉิงเป็นงานที่คุณพ่อมาที่นี่กับฉัน วันนี้ไม่ว่าจะเป็นสำหรับฉันหรือต่อคุณพ่อ ก็ถือเป็นวันสำคัญมากวันหนึ่ง เพราะสิ่งของที่แม่ฉันทิ้งเอาไว้ก็อยู่ในการประมูลครั้งนี้ เจ้าของงานประมูลเป็นคนรู้จักเก่าแก่ของคุณพ่อ พวกเขาเลยจัดให้เราได้นั่งแถวหน้า ผ่านไปไม่นานนัก ฉันก็เห็นสร้อยคอที่ทำจากอัญมณีสีแดงของแม่ถูกนำออกมา "ห้าล้าน!" ฉันเริ่มประมูลในราคาที่สูงทันที "ยี่สิบล้าน!" ผ่านไปไม่กี่วินาทีก็มีคนออกประมูลตามมา ราคาพุ่งขึ้นไปหลายเท่า เสียงนั้นฟังดูคุ้นหู ฉันหันไปมอง ก็พบว่าเป็นผู้ช่วยของลี่สุยอาน เขาก็มองเห็นฉันเช่นกัน เขาหลบสายตา ก่อนจะรีบเบือนหน้าหลบไป ผู้ช่วยจะมีเงินถึงยี่สิบห้าล้านได้อย่างไร ลี่สุยอานเป็นคนจ่ายให้เขาแน่นอน เมื่อเห็นท่าทางของเขา ฉันก็เข้าใจได้ทันทีว่าสร้อยคอผู้หญิงแบบนี้ถูกประมูลไปให้ใคร ผู้หญิงที่ชื่อซูจิ่นเยว่ ตอนนี้เป็นคนที่ลี่สุยอานรักอย่างสุดหัวใจ

ชั้นบนคือห้องของ VIP ที่มีเฉพาะคนที่มีเงินและฐานะเพียงพอเท่านั้นถึงจะขึ้นไปได้ ฉันในฐานะคุณนายลี่กลับไม่มีสิทธิ์ แต่ซูจิ่นเยว่กลับทำได้ ซูจิ่นเยว่เดินเข้ามาหาฉัน แววตาของเธอเต็มไปด้วยความไร้เดียงสาที่เสแสร้ง “พี่ลี่เขารู้ว่าฉันชอบสร้อยคอทับทิม แต่เขาติดงานอยู่ต่างเมืองกลับมาไม่ทัน เลยให้ผู้ช่วยเฉินมาช่วยฉันประมูลน่ะค่ะ” ซูจิ่นเยว่ยิ้มพลางขยับตาไปที่มุมหนึ่ง “แต่ไม่คิดว่าคุณหลินก็ชอบสร้อยคอเส้นนี้เหมือนกัน” ฉันมองซูจิ่นเยว่ด้วยสายตาที่เย็นชา "เธอควรจะเรียกฉันว่าคุณนายลี่สิ" ซูจิ่นเยว่แสร้งทำท่าปิดปากน่ารักๆ อย่างจงใจ แต่ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน "แต่คุณนายลี่ก็กำลังจะหย่าอยู่แล้วหนิคะ รีบเรียกตอนนี้ไปก่อนก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้งคะ" เธอเป็นเพียงแค่พนักงานเล็กๆ ของกลุ่มบริษัทลี่ แต่กลับไม่เกรงกลัวฉันเลยสักนิด เพราะเธอรู้ดีว่าฉันที่เป็นคุณนายลี่ในตอนนี้มันก็แค่ภาพลวงตาเท่านั้น ตำแหน่งนี้ในไม่ช้าก็จะเป็นของเธอ "ผู้ช่วยเฉิน ทำไมยังไม่รีบไปเอาสร้อยคอมาอีก" ซูจิ่นเยว่หันไปสั่งผู้ช่วยเฉิน "พี่ลี่บอกฉันเมื่อกี้ว่าเพิ่งลงจากเครื่อง เดี๋ยวเขาก็จะมารับฉันแล้ว เขาต้องอยากเห็น

ในวันนั้น ฉันก็ยังไม่ได้สร้อยคอคืนจากซูจิ่นเยว่ เมื่อกลับถึงบ้าน ความคิดในหัวของฉันก็ยังคงวนเวียนอยู่กับคำถามสุดท้ายที่ลี่สุยอานถาม ฉันนั่งอยู่บนโซฟาอย่างเหม่อลอย มองดูโต๊ะกาแฟและภาพที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันและลี่สุยอานตกแต่งมันเองด้วยกัน เราเคยมีความฝันถึงอนาคตที่สดใสด้วยกัน แล้วทำไมเขาถึงได้ไปรักกับคนอื่นได้เร็วขนาดนี้? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ถึงแม้ว่าลี่สุยอานจะพาซูจิ่นเยว่ไปเดินเฉิดฉายต่อหน้าคนที่รู้จักเราทุกคน และทุกคนก็รู้ว่าเขามีคนรักใหม่แล้ว แต่ฉันก็ยังไม่ยอมหย่ากับเขา ฉันไม่อยากยอมรับมันเลย! ฉันมองไปที่โต๊ะซึ่งมีรูปถ่ายของเราวางอยู่ ภาพนั้นทำให้ฉันนึกถึงช่วงเวลาที่เราเพิ่งเริ่มคบกันใหม่ๆ ฉันกับเขาเจอกันตอนเรียนมัธยมปลาย ตอนนั้นฉันเป็นคนเรียนเก่งและมีระเบียบ แต่เขากลับเป็นเด็กซนที่นั่งอยู่หลังห้อง ที่เอาแต่คอยดึงเปียของฉันอยู่ตลอด พอฉันหันไปมองเขาด้วยความโมโห เขาก็ยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ฉัน “หลินชวง ฉันชอบเธอ เธออยากลองคบกับฉันดูไหม?” ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ตื่นแต่เช้าแล้วมารอที่หน้าบ้านของฉัน เพื่อไปโรงเรียนด้วยกันทุกวัน ไม่นานนัก พ่อแม่ของฉ

หลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย ฉันและลี่สุยอานก็ได้แต่งงานกัน ในปีแรกหลังจากแต่งงาน เราก็ต้องเผชิญกับการระบาดของไวรัสครั้งใหญ่ เขาออกไปทำงานต่างเมือง ฉันเลยต้องอยู่ที่บ้านคนเดียว และไม่สามารถหายาเองได้ ดูรายงานในมือถือก็บอกว่ามีผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นทุกวัน ทำให้ฉันรู้สึกหวาดกลัวมาก แต่แล้วในคืนหนึ่ง ฉันก็ได้ยินเสียงเคาะประตู ทำให้ฉันรู้สึกประหม่า จึงมองผ่านลูกบิดประตู แต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นลี่สุยอาน เขาหายใจแรงเมื่อยืนอยู่ที่ประตู เหมือนกับว่ามาในเวลาที่เหมาะเจาะพอดี “ทำไมกลับมาแล้วล่ะ?” ฉันจำได้ว่าเมื่อช่วงบ่าย เขายังอยู่ไกลกว่าหลายร้อยกิโลเมตร “ผมขับรถกลับมา” เขายังหายใจแรงอยู่แม้จะมีหน้ากากหนาๆ “คุณอย่าเพิ่งออกมา” เขาหยิบกล่องยาจากอกเสื้อแล้ววางไว้ที่หน้าประตู “รอให้ผมไปก่อน แล้วอย่าลืมออกมารับยานะ” “แล้วคุณจะไปไหน?” ฉันรู้สึกงงงวย กลับมาแล้ว แล้วทำไมไม่อยู่ที่นี่ล่ะ? “ผมยังมีเรื่องที่ต้องไปจัดการ” เขาพูดกับฉันแล้วรีบออกไป ต่อมา ฉันถึงรู้ว่าวันนั้นเขาเป็นไข้สูง แต่กลับขับรถติดต่อกันถึงห้าชั่วโมงเพื่อนำยามาให้ฉัน แม้ว่าเขาจะสามารถให้คนอื่นส่งยามาให้ฉันได้ แต่เข

หลังจากนั้น ฉันกับลี่สุยอานก็เริ่มเย็นชาต่อกัน เขาเริ่มพาซูจิ่นเยว่ไปออกงานต่างๆ อย่างเปิดเผย เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าตำแหน่งภรรยาลี่เร็วๆ นี้จะมีการเปลี่ยนแปลงพ่อแม่ของลี่สุยอานโกรธมากถึงขนาดจะไล่เขาออกจากบ้าน แต่เขาก็ไม่แคร์เลยแม้แต่น้อย เขาเป็นคนที่ชีวิตราบรื่นมาตั้งแต่เด็ก เลยไม่เคยรู้สึกถึงการที่ต้องต่อสู้กับทั้งโลกเพื่อคนหนึ่งคน ต่อหน้าซูจิ่นเยว่ เขาดูสูงใหญ่และกล้าหาญ เขาถึงกับเริ่มสนุกกับความรู้สึกนี้ เขาออกจากบ้านไปอย่างเด็ดขาด และย้ายไปอยู่กับซูจิ่นเยว่ นอกจากใบหย่าที่ส่งมาที่บ้านเป็นประจำทุกเดือน ฉันก็แทบติดต่อเขาไม่ได้เลย ข่าวสารเกี่ยวกับเขาที่ฉันได้มา ก็มาจากโซเชียลของซูจิ่นเยว่ ที่เริ่มแชร์เรื่องราวความเป็นอยู่ของพวกเขาทั้งคู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการไปช็อปปิ้งด้วยกัน การท่องเที่ยว หรือเซอร์ไพรส์ต่างๆ ที่ลี่สุยอานเตรียมให้เธอ เซอร์ไพรส์เหล่านี้ ถ้าเป็นในช่วงวัยเรียนคือสิ่งที่ฟุ่มเฟือย แต่พอออกมาทำงานจริงๆ และลี่สุยอานต้องเริ่มธุรกิจ เราก็ไม่มีเวลาสำหรับความโรแมนติกแบบนั้นอีก ฉันเคยคิดว่าเขาคงไม่ทำแบบนี้แล้ว แต่ที่จริงแล้ว เขาทำได้ทุกอย่าง เพียงแต่เขาไม่เคยท