All Chapters of ฉันผู้ถูกคู่หมั้นทิ้งให้รอความตาย: Chapter 11

นั่นเป็นเช้าที่แสงอาทิตย์สดใส สายลมโชยอ่อนเย็นสบาย เขาหันมามองในทิศทางที่ฉันอยู่ แล้วพูดอย่างแผ่วเบาว่า “หร่วนหร่วน ฉันคิดถึงเธอแล้ว ฉันอยากเจอเธอมากเหลือเกิน….” พูดจบ ลู่ซือเหิงก็กระโดดลงไปจากหน้าต่าง ด้วยความสูงระดับตึกสิบสองชั้น เขาตายในทันที ในตอนที่ตำรวจมาถึง ก็เห็นเพียงศพของลู่ซือเหิงที่เลือดเนื้อปะปนกัน ในที่สุด พ่อของฉันก็ได้รับการปลอบประโลมเล็กๆ เสียที ทว่า โศกนาฏกรรมในครั้งนี้ ทำให้คุณพ่อคุณแม่ลู่ที่เดิมก็เศร้าจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ได้รับการกระทบกระเทือนใจอย่างหนักอีกครั้ง เมื่อเห็นท่านทั้งสองร้องไห้อย่างเจ็บปวดแบบนั้นในห้องดับจิต ฉันก็ทำได้เพียงคำนับพวกท่านอย่างอ่อนแรงเท่านั้น ชาติหน้า ขอให้ฉันได้เกิดมาเป็นลูกสาวของพวกคุณ และได้แสดงความกตัญญูต่อพวกคุณเถิด (จบบริบูรณ์)