เข้าสู่ระบบห้องสมุด
ค้นหา
บททั้งหมดของ หากคุณรู้: บทที่ 11 - บทที่ 12
12
บทที่ 11
หากคุณรู้/ลู่เหวินซี
ฉันท้องแล้วตอนที่รู้เรื่องนี้ ฉันเกือบจะเป็นลมฉันไม่มีแม้แต่แฟน แล้วจะท้องได้อย่างไรลี่หังกังวลมาก พาฉันไปทำการตรวจทีละอย่างฉินเซียวเองก็ไม่มีความสุขเช่นกัน แววตาที่มองฉันเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลายเกินไป รู้สึกเหมือนกับว่าสามารถร้องไห้ออกมาได้ในวินาทีต่อมา“ทำไมฉันถึงมีลูกได้ คุณรู้ไหมว่าเป็นลูกของใคร?”ฉันไว้ใจแค่ลี่หัง แต่เขาไม่ยอมบอกฉัน เขาแค่พูดเรียบ ๆ ว่าสุขภาพร่างกายของฉันไม่ดี อาจจะเก็บเด็กไว้ไม่ได้เฮ้อ เก็บไว้ไม่ได้ก็ช่างเถอะ ถึงอย่างไรเกิดมาแล้วฉันก็เลี้ยงดูเธอไม่ได้อยู่ดีฉันนอนแล้วก็กิน กินแล้วก็นอนอย่างไม่คิดอะไรมาก ถึงแม้ฉันมักจะลืมเรื่องราวต่าง ๆ แต่ทุกวันก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมากจนกระทั่งวันหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น“ฟางมี่ คุณตั้งใจใช่ไหม ใช้ลูกผูกมัดผู้ชายไว้ ต่ำช้าจริง ๆ”เธอหน้าตาดีมาก แต่ท่าทีของเธอที่มีต่อฉันเรียกได้ว่าไม่เป็นมิตรเลยจริง ๆ ฉันไม่อยากสนใจเธอ แต่เธอกลับไม่ยอมเลิกรา“คุณพูดสิ แกล้งทำตัวเป็นใบ้ก็ไม่มีประโยชน์ แค่ท้องไม่ใช่หรือไง คุณคิดว่าแค่คุณคนเดียวจะคลอดลูกได้เหรอ?”เธอโยนใบผลตรวจร่างกายให้ฉัน บนนั้นเขียนไว้ว่าผู้หญิงที่ช
อ่านเพิ่มเติมบทที่ 12
หากคุณรู้/ลู่เหวินซี
ตอนที่ฉันตื่นขึ้นมา ฉินเซียวและสวี่เหวินก็หายไปแล้วตอนที่ฉินเซียวจากไป เขาสัญญากับฉันว่า "เสี่ยวมี่ เธอรอฉันกลับมา ฉันจะอธิบายให้เธอฟัง เธออย่าลืมฉันนะ เรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอพูด"จำได้แล้วอย่างไร จำไม่ได้แล้วอย่างไร ฉันไม่สนใจแล้วหลังจากนั้นสามวัน ฉินเซียวก็ไม่โผล่มาอีกเด็กย่อมรักษาไว้ไม่ได้ ฉันไม่ได้ร้องไห้หรือฟูมฟาย ยอมรับความจริงเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็วมีหลายครั้งที่รุ่นพี่ลี่หังอยากพูดอะไรบางอย่างกับฉัน แต่ฉันก็ส่ายหน้าห้ามไว้ไม่ง่ายเลยกว่าสภาพจิตใจของฉันจะดีขึ้น อย่าพูดถึงตัวซวยต่อหน้าฉันอีกรุ่นพี่ลี่หังเริ่มเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับสถานพักฟื้นที่ฉันจะไปอยู่หลังจากไปประเทศ D“สภาพแวดล้อมดีมาก มีทั้งอาหารจีนและอาหารฝรั่ง มีหมอมาตรวจทุกวัน และจะมีการจัดท่องเที่ยวทุกไตรมาส พอถึงตอนนั้นฉันจะพาเธอไป แล้วฉวยโอกาสเที่ยวเล่นให้ทั่วยุโรปเลย”ฉันเบ้ปาก ไม่สนใจเลย “ยังไงก็ได้ ถึงยังไงหลังจากไปแล้ว ฉันก็จะลืมอยู่ดี”พอรู้ตัวว่าพูดผิดไป ฉันก็รีบหาคำพูดเสริมว่า “แต่ว่าตราบใดที่อยู่กับรุ่นพี่ ฉันก็มีความสุขมากแล้ว”เขากัดฟันกราม ผ่านไปพักใหญ่ถึงค่อยกล่าวประโยคนี้ออกมา “นับว
อ่านเพิ่มเติม
