All Chapters of บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++: Chapter 61 - Chapter 70

หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้วเพลิงกัลป์ก็ดีดนิ้วหนึ่งทีเป็นสัญญาณก่อนที่เสียงไวโอลีนเพลงรักจะบรรเลงขึ้นมาอย่างไพเราะทำเอาลูกพีชถึงกับยิ้มออกมาด้วยความตื่นเต้นและมีความสุขกับบรรยากาศที่เพลิงกัลป์ตั้งใจเนรมิตขึ้นมาเพื่อให้เธอประทับใจ“ขอบคุณมาก ๆ นะคะสำหรับดินเนอร์มื้อนี้ อาหารอร่อยมาก แฟนก็หล่อ พีชมีความสุขที่สุดเลยค่ะ” ลูกพีชบอกเพลิงกัลป์ด้วยความจริงใจใบหน้าสวยยิ้มกว้างออกมาอย่างคนที่กำลังมีความสุขมาก โดยเฉพาะดวงตากลมโตที่ทอแสงเป็นประกายแวววาวเพลิงกัลป์เห็นแบบนั้นหัวใจก็ให้อิ่มเอมเต็มไปด้วยความสุขที่ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ลูกพีชลุกจากเก้าอี้ไปยืนอยู่ที่ราวระเบียงข้างล่างเป็นแม่น้ำกว้างใหญ่สุดลุกหูลูกตามือบางยกขึ้นอ้าแขนกว้างสูดอากาศที่บริสุทธิ์เข้าเต็มปอด เพลิงกัลป์เห็นแบบนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปยืนซ้อนหลังคนรักพร้อมส่งมือใหญ่สวมกอดเข้าที่เอวบางด้วยความรัก ใบหน้าหล่อเหลาซบลงที่ไหล่เนียนพร้อมกับสูดดมความหอมจากกายสาวเข้าไปเต็มปอดอย่างสดชื่น“เพลิงยินดีที่จะทำให้พีชมีความสุขไปทั้งชีวิตเลย อยากเห็นรอยยิ้มของพีชทุกวันไม่ว่าจะเป็นยามหลับหรือยามตื่น เพลิงอยากให้แฟนของเพลิงมีแต

ท่ามกลางความมืดมิดและความหนาวเหน็บจากหิมะที่กำลังโปรยปรายลงมาลูกพีชเดินกอดตัวเองไปตามทางที่ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดลงที่ตรงไหน คำถามที่เกิดขึ้นในใจคือที่นี่ที่ไหน? และเธอมาทำอะไรที่นี่?เดินไปเรื่อย ๆ สองเท้าก็พลันชะงักสายตาเพ่งมองไปยังเบื้องหน้าที่มีแผ่นหลังที่คุ้นเคยของใครบางคนยืนหันหลังให้เธออยู่ ก่อนที่เขาคนนั้นจะหันกลับมาหาเธอช้า ๆ รอยยิ้มพลันบังเกิดขึ้นมาทันที เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดเพลิงกัลป์“เพลิง เพลิงจริง ๆ ด้วย” สองเท้ารีบวิ่งไปข้างหน้าก่อนที่จะโผเข้าหาร่างสูงที่อ้าแขนรอรับเธออยู่ด้วยความคิดถึงไม่ต่างกัน สองแขนโอบกอดร่างหนาของเพลิงกัลป์เอาไว้แน่นราวกับกลัวว่าเขาจะหายไปจากตรงนี้“ฮึก ฮือ เพลิงกลับมาหาพีชแล้วใช่ไหม” ใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาเงยหน้าขึ้นถามเพลิงกัลป์ที่ก้มหน้าลงมามองหญิงสาวที่ตนรักสุดหัวใจด้วยสายตาที่ละมุนและรอยยิ้มที่แสนอ่อนโยน“เพลิงอยู่ตรงนี้แล้วครับคนดีไม่ร้องนะครับคนเก่ง” มือใหญ่ยกขึ้นเช็ดคราบน้ำตาให้ลูกพีชอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะก้มลงจูบที่เปลือกตาทั้งสองข้างของลูกพีชอย่างแผ่วเบา“เพลิงอย่าหายไปไหนอีกนะ สัญญานะว่าจะอยู่กับพีชตลอดไป”

หลังจากวันนั้นลูกพีชก็ขอลางานยาวเพื่อมาดูแลว่าที่สามี เพราะเธออยากคอยดูแลเขาให้หายดีก่อนแล้วถึงจะค่อยกลับไปทำงาน ตอนนี้เพลิงกัลป์พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเข้าวันที่สี่แล้วโดยที่เรียวอิจิมักจะแวะมาดูอาการของลูกชายในช่วงเย็นของทุกวัน แต่เมื่อมาถึงก็มักจะพบว่าลูกชายตัวดีแกล้งทำตัวสำออยเจ็บแผลอ้อนเมียทำเอาเขาถึงกับเบะปากให้กับริวการแสดงตั้งแต่เล็กจนโตริวเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยพูด เย็นชา แถมไม่ค่อยสนใจใคร แต่พอมีเมียแล้วอย่างกับว่าเขาได้ลูกชายคนใหม่อย่างไรอย่างนั้นเลย เพราะอ้อนเมียหนักมากทำเอาเขาเลี่ยนจนแทบอ้วก เท่านั้นยังไม่พอบางวันยังหันมาอ้อนพ่อด้วยทำเอาเขาถึงกับเหวอไปที่ลูกชายกลายเป็นคนอ้อนเก่ง เด็กชายที่แสนเย็นชาในวันวานมาวันนี้ได้หายไปจากโลกนี้แล้วห้องพักผู้ป่วย VIP“อาการโดยรวมดีขึ้นมากแล้ว ถ้าอย่างนั้นทำเรื่องออกวันนี้เลยไหมครับ” ธามไทที่เข้ามาตรวจอาการของเพลิงกัลป์ในช่วงเช้าเสนอคุณหมอหนุ่มที่นอนอย่างสบายใจอยู่บนเตียงคนไข้ ใบหน้าที่เคยซีดเผือดไร้สีเลือดในวันวานวันนี้กลับดูสดชื่นราวกับคนละคน อาจจะเป็นเพราะว่าได้รับกำลังใจและการดูแลที่ดีจากคุณพยาบาลลูกพีชที่คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง“แต่ทำ

หลังจากที่นอนพักรักษาตัวจนหายดีวันนี้คุณหมอหนุ่มก็กลับมาทำงานตามปกติโดยที่มีหวานใจอย่างลูกพีชเดินเคียงข้างคุยกันอย่างกระหนุงกระหนิงเข้ามาที่แผนกทำเอาหลายคนถึงกับมองบนให้กับความหวานที่ดูจะหวานหนักมากกว่าเดิมของหนุ่มสาวทั้งคู่“ยินดีต้อนรับกลับมาทำงานนะคะคุณหมอเพลิง” ดาวเรืองยื่นดอกไม้ช่อใหญ่ให้เพลิงกัลป์เมื่อเขาเดินเข้ามาที่ห้องพักของแผนก มือใหญ่ยื่นมารับดอกไม้จากดาวเรืองด้วยความซาบซึ้งใจก่อนที่จะส่งยิ้มกว้างให้เพื่อนร่วมงานทุกคนที่พากันมายืนต้อนรับการกลับมาทำงานวันแรกของเขา“ขอบคุณทุกคนมาก ๆ นะครับ และก็ต้องขอโทษทุกคนจากใจจริงที่ต้องทำงานหนักมากขึ้นกว่าเดิม เพราะผม” พูดจบก็ก้มหัวลงขอโทษทุกคนอย่างรู้สึกผิด เพราะเคสผ่าตัดส่วนใหญ่คือหน้าที่ของเขา แต่พอเขาหยุดพักรักษาตัวงานของเขาก็ต้องถูกถ่ายโอนไปให้คนอื่นทำแทนซึ่งคุณหมอที่เหลืออาจจะต้องทำงานหนักมากกว่าเดิม โดยเฉพาะคุณหมอคนใหม่อย่างธามไทที่รับหน้าที่ดูแลเคสคนไข้ต่อจากเขาจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน“ไม่เป็นไร...”“รู้ตัวก็ดีครับคุณหมอเพลิง เพราะผมเหนื่อยมากกก ขอตัวก่อนนะครับฝากที่เหลือด้วยแล้วกัน” ยังไม่ทันที่ดาวเรืองจะพูดจบคุณหมอธามไทก็พูดแทรกข

คฤหาสน์เพลิงกัลป์ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำเอาลูกพีชถึงกับขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจ เพราะปกติแล้วคนที่จะมาเคาะประตูยามวิกาลคือแม่บ้านที่ชงนมอุ่น ๆ มาให้เธอดื่มก่อนนอน แต่วันนี้หน้าที่นี้เป็นของเพลิงกัลป์พ่อของลูกที่กำลังอาบน้ำอยู่ต่างหากละแล้วใครกันนะที่มาเคาะประตูห้องลูกพีชวางหนังสือแม่และเด็กลงบนหัวเตียงก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกผู้มาเยือนยามวิกาล แต่เมื่อเปิดประตูออกก็เจอกับเรียวอิจิที่วันนี้ไม่เห็นลูกชายลงไปชงนมให้ลูกสะใภ้ ตาเฒ่าเห่อหลานแบบเขาก็เลยต้องลงมือชงนมอุ่น ๆ เอามาให้ลูกสะใภ้ดื่มก่อนนอนเพื่อบำรุงหลานแฝดน้อยของเขา“พ่อไม่เห็นริวลงไปชงนมมาให้หนูสักที นี่ก็สามทุ่มแล้วพ่อก็เลยชงมาให้หนูแทน หลาน ๆ จะได้ดื่มนมอุ่น ๆ ก่อนนอน” เรียวอิจิยื่นแก้วนมอุ่นให้ลูกพีชที่รีบยกมือไหว้ขอบคุณพ่อสามีก่อนที่จะรับแก้วมาถือเอาไว้ด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของเรียวอิจิ ตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอตั้งครรภ์เรียวอิจิก็ดูแลเอาใจใส่เธอดีมาตลอดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินที่สั่งให้แม่บ้านจัดมื้ออาหารสำหรับบำรุงเจ้าแฝดในท้องให้เธอทุกวัน แล้วไหนจะยังนมอุ่น ๆ ที่บางครั้งก็ให้แม่บ้านเอา