All Chapters of Unexpected Legacy: Rekindling Love with my CEO Ex-Husband: Chapter 111 - Chapter 120

Naging mabilis ang araw hanggang sa naging linggo at lumipas ang ilang buwan. Ngayon ay pang-anim na buwan ni baby Cordon, I name him after an ulam na iniyakan ko ng hindi ko ito natikman. Grabe ang naging paghahanap ng squad kahit nasa malayo ako ay ginawan nila ito ng paraan para lang ma-cravings satisfied ako at si baby Cordon. “Guys, gusto ko ng cordon bleu please.” “Baka sa susunod lumipad ka na ha, wala pa akong nakikitang buntis na lumilipad,” chat ni Nat at halatang tumatawa sa dami ng emoji na dinugsong sa chat niya. “Puro manok ba naman ang gusto. Gusto mo ba patayuan ka na namin ng poultry para fresh from the farm yung cordon bleu na gusto mo?” natatawang wika rin ni Hope at mukhang naiiyak pa dahil may luha pa ang emoji nito. “Anong poultry? Mamaya ang cravings niyan tayo ang magluto from scratch. Tayo na ang manghuhuli ng manok, magkakatay, tsaka linis? Naku gagawa na lang ako ng bahay,” chat naman ni Sebastian na ikinatawa ko habang nagbabasa dahil magandang suggesti

“Amy, tara lunch tayo?” aya sa ‘kin ni Fily ngunit sa dami ng inaasikaso ko ay umiling lang ako sa kaibigan. “Mauna kana Fily. Madami pa akong gagawin e.”“Bawal malipasan ng gutom ang mga buntis no, sige ka magugutom yung anak mo.”“Busog pa rin naman ako. Sige na you can eat first. Kailangan ko lang talagang ayusin ‘tong proposal para sa TCA Holdings at need na raw para bukas,” aniya ko kay Fily. Mabuti na lang din at tumatangong naintindihan niya ang aking sinabi. Kumain din naman ako ng marami bago ako umalis sa bahay kaya hindi na rin nakakapagtakang hindi ko pa ramdam ang kagutuman. Sana lang ay matapos ko na ang proposal bago ako dalawin ng gutom upang wala na akong alalahanin mamaya. “Hay grabe ang araw na ‘to, walang pahi-pahinga ang people na ‘to.”“Hi Amy, tapos ka na ba sa ginagawa mo? Kanina ko pa kasi napapansin na parang tutok na tutok ka sa ginagawa mo. Bumili nga pala ako ng packed lunch para sa ‘yo,” wika ni Argel na katrabaho ko rin sa marketing department. Napa

“T-theo.”Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ng muling makita ang lalaking nagpapatibok ng aking puso. Nakita kong iginala nito ang mata sa kabuuan ng pinagdadausan ng meeting. Ngunit katulad ng pagtingin nito sa ibang board members at tao sa loob ng conference room ay ganun din ang tingin nito sa akin. “I guess Mr. Villagonzalo is busy? Because someone is here in behalf of his company,” sambit ni Theo bago umupo sa nakaassign na upuan niya. “H-he had some urgent business to attend abroad Sir, that’s why I am here to present the proposal from Resort de Salvadore’.”Nauutal man ay kinailangan kong ituwid ang presentation na hinanda ko kagabi at sinubukang hindi tignan si Theo. Ngunit sa kaunting galaw at salita lang nito ay hindi ko maiwasang mapatingin sa kanya lalo na ng may ibinulong ang kasama nito na nagpabungisngis sa lalaki. “Continue your presentation, everyone in this room has busy schedule also. I personally wouldn’t want to waste my precious time.”Pakiramdam ko ay

May trabaho ako ngayon kaya naman si Argel na muna ang nagbabantay sa anak ko. Alam ko namang namiss ng dalawa ang isa’t isa kaya hahayaan ko na muna ang mag ninong magkaroon ng alone time. Habang ako naman ay isa ng manager sa Resort de Salvadore’. “Bye Mommy!” hyper na pagpapaalam ng anak ko habang nakahawak na sa braso ng kanyang ninong Argel. Twinning pa ang mag ninong mula sa suot na top, pants at shoes. “Ang pogi naman ng baby ko! Manang mana ka talaga sa Mommy.”“Hoy, mas kamukha ng tatay Amy,” pang-aasar ni Argel kaya naman kinurot ko ang tagiliran nito. Sa tatlong taon ay hindi nagpakita si Theo sa ‘kin. Ano nga bang asasahan ko kung halos ipamukha ko sa kanyang nagloko lang ako para perahan siya. “Anong oras ba tapos ng work mo? Para naman masundo ka namin ng makulit na ito at kumain na rin tayo sa labas.”“Wow, libre mo ba? Kaso 5 pa ang tapos ng shift. Alam ko namang hindi niyo mapapansin ang oras kapag kayong dalawa ang magkasama,” natatawa kong sambit kay Argel na tin

Habang inaayos ang laptop at ang screen sa harapan ay ramdam ko ang talas ng tingin nito sa akin ngunit hindi ko ito pinapansin. Nang maayos ko na ay tumikhim muna ako at huminga ng malalim upang pakalmahin ang aking sarili. “So, I am here in behalf of Resort de Salvadore’ where you cancel and reject the projects you ought to continue with us.”“Well, I find it boring working with the company especially with the Marketing Team. It is so boring talking to your employee kung may oras ka palang bumyahe papunta rito? Is TCA Holdings a petty company to you? As far as I remember, we are your biggest clients Ms. Serrano.”Inemphasize pa nito ang surname ko kaya alam kong seryoso ito sa kanyang sinasabi. “I understand your concern sir, but I always double check the presentation and I make sure that communicates with TCA Holdings are knowledgeable enough to present the company,” pagpapaintindi ko sa lalaki ngunit ngumisi lang ito sa ‘kin. “Kung ganoon ganyan ka kakampante sa mga tauhan mo na