ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ의 모든 챕터: 챕터 691 - 챕터 694

จ้านเฉิงอิ้นสั่งให้ทั้งสองคนลุกขึ้นยืน แล้วถามขึ้นพร้อมเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ตอนนี้สถานการณ์ในราชวงศ์เป็นอย่างไรบ้าง?”เถียนฉินและสวี่หมิงเห็นท่านแม่ทัพใหญ่ต้องการพูดคุยกันทั้งคืน จึงรีบย้ายเก้าอี้มา และให้พวกเขานั่งลงพวกเขาพูดคุยกันถึงดึกดื่นเที่ยงคืน ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปให้เป็นมื้อดึกแก่พวกเขาทั้งสองคนต่างกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสามห่อ กินไปด้วยพลางเช็ดน้ำตาไปด้วยสิ่งนี้คือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหรือ!พวกเขาไม่เคยกินบะหมี่ที่เลิศรสเช่นนี้มาก่อนทั้งสองคนยังสอดบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่เหลืออีกสองสามซองเข้าไปในอ้อมอก และนำกลับไปให้คนในครอบครัวได้ลิ้มรส*เย่มู่มู่เองก็โต้รุ่งเช่นกันในโกดังเขตชานเมือง มีรถมาส่งของอย่างไม่ขาดสายเธอรับอุปกรณ์การเกษตร ปุ๋ยและเมล็ดพันธุ์ทั้งวัน...รถทุกคันเข้ามาชั่งน้ำหนัก ขนถ่ายสินค้า จ่ายเงินงวดสุดท้าย!ดึงประตูม้วนลงมา แล้วรีบส่งเข้าไปในที่ว่างเปล่าของแจกันทันทีหลูหมิงยืนดูลาดเลาอยู่หน้าประตูระหว่างนั้น จางเฉินซีก็โทรเข้ามา หนึ่งหมื่นล้านต้องเอาไปลงทุนครึ่งหนึ่งส่วนเงินลงทุนอีกครึ่งหนึ่งนำไปลงทุนในบริษัทเทคโนโลยีระยะเริ่มต้น!เย่มู่มู่ให้เ

พวกเขาหาเจอแค่มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าสองคัน รีบฝ่าลมแรงมายังข้างเขื่อนที่ใหญ่ที่สุดที่คนในพื้นที่กักเก็บน้ำและผลิตกระแสไฟฟ้าตามการนำทางของแผนที่ ก่อนที่ฝนห่าใหญ่จะมาถึงฮ่าวอี้กับหวังเสี่ยวเฉิงตามพวกเขาไปเริ่มมีเม็ดฝนขนาดเล็กตกลงมาจากท้องฟ้า ลมค่อนข้างแรง คนแทบจะยืนไม่อยู่หวังเสี่ยวเฉิงเห็นทั้งสองคนขี่มอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าไปยังเขื่อนด้วยความรวดเร็วเขารีบเอ่ยขึ้นว่า “พี่อี้ พวกเขาสองคนบ้าไปแล้วเหรอ? อากาศย่ำแย่ขนาดนี้ ไม่คิดเลยว่ายังจะไปเขื่อนอีก!”“เดี๋ยวฝนก็จะตกหนักแล้ว สิ่งที่จะถูกทำลายเป็นอันดับแรกก็คือเขื่อน!”“ขวางพวกเขาเอาไว้ เร็วเข้า!”“ไปหารถมาเดี๋ยวนี้!”พวกเขาลุกลี้ลุกลนจนหามอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าเจอ ฝ่าลมและฝน ขี่ขึ้นไปบนเนินเขาอย่างยากลำบาก จนมาถึงบริเวณใกล้กับเขื่อนจากนั้นก็เห็นภาพที่น่าตกตะลึงที่สุดในชีวิตในจุดที่สูงที่สุดของเขื่อน ในตำแหน่งที่สะดุดตาที่สุด มีแจกันใบหนึ่งวางอยู่ท้องฟ้าบนแจกันมีทั้งฟ้าร้องฟ้าฝ่า ฝนห่าใหญ่เทลงมาทว่าเม็ดฝนนับไม่ถ้วนถูกดูดเข้าไปในแจกันทั้งหมดไม่ใช่เพียงฝนที่ถูกดูดเข้าไปในแจกัน กระทั่งน้ำในเขื่อน มวลคลื่นขนาดมหึมา ถูกม้วนเข้าไปในแจกันทั้งหมด