บททั้งหมดของ ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว: บทที่ 241 - บทที่ 250

ฉันลดสายตาลง หายใจเข้าลึกๆ อย่างเงียบๆ "นี่มันต่างออกไป"การตัดสินใจหย่าร้างไม่ได้หมายความว่าฉันต้องการให้เกิดเรื่องเลวร้ายกับเขาฟู่ฉีชวนนั่งลงบนเตียง ยื่นมือยาวของเขาออกมาและดึงฉันเข้ามาใกล้ เขาเงยหน้าขึ้นมองฉันแล้วพูดว่า "ต่างออกไปยังไง?"ฉันอยู่ในอาการสับสนเมื่อเขาเห็นฉัน "มันแตกต่างไปในทุกๆ ด้าน ไม่ว่าใครจะได้รับบาดเจ็บในวันนี้ ฉันก็จะสนใจ""ไม่ว่าใครก็ตาม?"เขาพูดประโยคเดิมซ้ำๆ น้ำเสียงของเขากลายเป็นเย็นชาและเข้มงวด "ถ้าเป็นลู่สือเยี่ยนที่เกิดอุบัติเหตุในวันนี้ คุณจะวิ่งเร็วขนาดนี้ไหม?""ใช่"ฉันพูดขึ้นโดยไม่ลังเล ราวกับจะพิสูจน์บางอย่างและกล่าวเสริม: "บางทีอาจจะเร็วกว่านี้"ลู่สือเยี่ยนเป็นเพื่อนที่ดีมากสำหรับฉันไม่มีใครจะอยู่เฉยเมื่อได้ยินเพื่อนที่ดีของตนได้รับบาดเจ็บความอ่อนโยนในดวงตาของฟู่ฉีชวนจางหายไปในทันใด และเขาพูดอย่างก้าวร้าว "คุณจะทำเหมือกันเหรอ จ้องมองไปที่ร่างกายส่วนบนของเขาโดยไม่ละอายหรือร้อนใจ?"ฉันเพิ่งตระหนักว่าเขาเพิ่งเปลี่ยนทำแผลเสร็จและไม่ได้สวมเสื้อผ้าใดๆ ไม่มีสิ่งใดปิดบังที่หน้าอกของเขา ยกเว้นผ้าก๊อซร่างกายส่วนบนของชายคนนี้ ซึ่งมีไหล่กว้างและเ

"เจ็บ"กลยุทธนี้เหมือนกับครั้งที่แล้วฉันชี้ไปที่มือขวาของเขาแล้วพูดว่า "คุณใช้มือข้างนั้นดึงฉัน มันค่อนข้างแรงพอสมควร"“เพราะตอนนี้ฉันใช้แรงดึงคุณอยู่ มันเลยเจ็บ”เขาตอบรับคำแนะนำที่ดีอย่างเต็มใจฉันหยิบชมพู่ขึ้นมาชิ้นหนึ่งแล้วยัดเข้าปากเขา “ก็ได้ กินมากกว่านี้สิ”……ต่อมา ฉินเจ๋อก็ยกกองเอกสารเข้ามาทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนของบริษัท และตราบใดที่ฟู่ฉีชวนยังมีชีวิตอยู่ เขาก็ต้องหาวิธีจัดการกับเอกสารเหล่านี้มือขวาของเขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจริงๆ และเขาใช้มันไม่ได้บ่อยนัก ดังนั้นฉันต้องช่วยเขาพลิกเอกสารในขณะที่เขาเซ็นชื่อในตอนท้ายชั่วขณะหนึ่ง ฉันรู้สึกราวกับว่าเราได้ย้อนกลับไปในอดีตที่สุภาพและเคารพซึ่งกันและกัน“หนานจือ มีปัญหาเรื่องอัตราการส่งคืนเอกสารฉบับนี้…”ขณะที่ฟู่ฉีชวนหันศีรษะ ฉันก็เอนตัวไปข้างหน้าเพื่อยื่นเอกสารฉบับใหม่ให้เขาริมฝีปากเย็นชาของเขาแตะแก้มของฉันโดยไม่คาดคิดเราทั้งคู่แข็งค้างไป!แม้ว่าเราจะเคยมีช่วงเวลาใกล้ชิดกันมากมายในอดีต แต่ตอนนี้ทุกอย่างก็แตกต่างออกไป…ดวงตาของฟู่ฉีชวนเป็นประกายเล็กน้อย เต็มไปด้วยความปรารถนาเกือบจะในทันที เขาเกี่ยวมือขวาขอ

ขณะที่คำพูดหลุดออกมา ปลายนิ้วของเขาแตะเบาๆ บนฝ่ามือของฉัน ราวกับว่ามีขนนกถูกข่วน และความรู้สึกเสียวซ่านก็ไหลผ่านร่างกายของฉันเหมือนกระแสไฟฟ้าใบหน้าของเสิ่นซิงหยูแข็งทื่อชั่วขณะ 'แม้ว่าคุณจะแต่งงานแล้ว คุณก็ยังสามารถหย่าได้ คุณมีแผนที่จะหย่าอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ?'ฟู่ฉีชวนขมวดคิ้ว “คุณไม่รู้เหรอ”"ว่ายังไงนะ?""ฉันไม่อยากหย่า"สีหน้าของเขาดูสบายๆ แต่ก็เต็มไปด้วยความจริงจัง "และฉันกำลังพยายามอย่างหนักที่จะตามง้อภรรยาของฉัน"ฉันมองเขาด้วยความตกใจ ไม่แน่ใจชั่วขณะว่าเขากำลังพูดความจริงหรือเป็นเพียงเหตุผลหรือข้อแก้ตัวในการปฏิเสธเสิ่นซิงหยู่เสิ่นซิงหยูกัดฟันอย่างลับๆ ด้วยท่าทีไม่เต็มใจบนใบหน้าของเธอ แต่ไม่นานเธอก็ยิ้มอย่างมั่นใจอีกครั้ง"พี่ฉีชวน บางทีเราอาจรู้จักกันได้ไม่นาน คุณไม่รู้หรอกว่าฉันถูกพ่อแม่ตามใจมาตลอดชีวิต และฉันไม่เคยเผชิญกับการไม่ได้สิ่งที่ต้องการ ยิ่งคุณแสดงความรักมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งอยากเป็นคุณนายฟู่ และเห็นว่าฉันจะมีความสุขมากแค่ไหน"เธอแตกต่างจากฟู่จินอันมากอย่างน้อยฟู่จินอันก็พยายามแสร้งทำเป็นไร้เดียงสา แต่เสิ่นซิงหยูไม่รู้สึกอะไรเลย เธอไม่ได้พยายามซ่อนเจตนาของเ

ขณะที่ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะช่วยเขาเช็ดตัวโดยไม่เสียสมาธิ จู่ๆ เขาก็ส่งเสียงเห่าเบาๆ ออกมา"โฮ่ง""?"ฉันหยุดชะงักเล็กน้อยและมองดูเขาอย่างอธิบายไม่ถูกดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน เสียงของเขาชัดเจน และเขาพูดอย่างเปิดเผยว่า "ฉันคิดอะไรไม่ดี ฉันเป็นหมา""......"ขณะที่ฉันกำลังจะพูดบางอย่าง ฉันมองลงไปและเห็นบางอย่างตั้งตรงขึ้นทันใดนั้น แก้มของฉันก็ร้อนผ่าว ฉันจึงโยนผ้าขนหนูทิ้งและพูดว่า "เช็ดเองเถอะ!"โรคจิตแม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ยังมีพลังงานสำหรับสิ่งนั้น……แม้ว่าอาการบาดเจ็บของฟู่ฉีชวนจะร้ายแรง แต่หมอที่โรงพยาบาลเซิ่งซินก็มีฝีมือเช่นกัน และห้องผู้ป่วย VIP ก็ดูแลเขาเป็นอย่างดีในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ หมอบอกว่าเขาจะออกจากโรงพยาบาลได้แถมยังพูดด้วยเสียงหัวเราะ "คุณนายฟู่ ประธานฟู่สามารถฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วเสมอ ต้องขอบคุณการดูแลส่วนตัวของคุณ คุณเป็นคู่รักที่เป็นแบบอย่างที่ดีจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่อินเทอร์เน็ตจะพูดเสมอว่าประธานฟู่หลงใหลในภรรยาของเขาอยู่เสมอ ภรรยาที่ดีเช่นนี้ไม่ควรถูกตามใจ"ฟู่ฉีชวนยิ้มอย่างพึงพอใจอย่างไรก็ตาม ฉันพบว่าครึ่งหลังของความคิด

ชายคนนั้นสุภาพมาก เมื่อเห็นพวกเราสามคนนั่งลงแล้ว เขาก็เอียงหัวเล็กน้อย "ขอโทษที ฉันไม่ได้กลับมานานและประเมินการจราจรในตอนเย็นของเมืองเจียงเฉิงต่ำเกินไป""ไม่เป็นไรเลย แค่คุณมาก็ดีมากแล้ว!"พี่ลี่ลุกขึ้นและแนะนำเจียงไหลกับฉัน "นี่คือรองประธานของRF กรุ๊ปเฉินเย่ คุณเฉิน"ตอนแรกฉันคิดว่าอีกฝ่ายที่อยู่ในตำแหน่งสูงจะแสดงท่าทีเฉยเมย แต่ฉันไม่รู้เลยว่าพวกเขาเข้าถึงได้ง่ายมากเขเาป็นฝ่ายรินไวน์ให้เราด้วยซ้ำเมื่อเห็นว่าทั้งเจียงไหลและฉันสับสนเล็กน้อย ฉันเห็นเขาวางแก้วลงและกลับมาเข้าประเด็นในทันที "การลงทุนไม่ใช่ปัญหา แต่เราไม่สามารถที่จะสูญเสียหุ้น RF ได้อย่างแน่นอน คุณทั้งสองเตรียมใจไว้แล้วหรือยัง?""ค่ะ"ฉันพยักหน้าเบาๆฉันได้ค้นคว้ากรณีการลงทุนบางส่วนแล้ว และท้ายที่สุดแล้วผู้ก่อตั้งก็แทบจะไม่ได้ถือหุ้นไว้มากนักอย่างไรก็ตาม เนื่องจากฉันไม่มีเงินทุนเอง ฉันจึงทำได้เพียงเท่านั้นเจียงไหลเก่งในการเจรจาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณเฉิน พวกเราทุกคนมาจากเมืองเจียงเฉิง ไม่ว่าคุณพูดอะไร คุณควรเหลือส่วนแบ่งไว้ให้พวกเราบ้าง"“คุณเจียง คุณนี่ตลกดีจริงๆ”เฉินเย่เป็นคนช่างพูด และเมื่อเป็นเรื่องงาน