บททั้งหมดของ NINONG MAYOR (SPG/R-18+): บทที่ 101 - บทที่ 110

MARIANNENagpatuloy ang palitan naming dalawa ng halik hanggang sa nakahiga na siya at ako ang nasa ibabaw niya. Nakatingin siya sa akin habang hinuhubad ko ang suot kong damit. Sh*t! Bigla akong nakaramdam ng hiya. Lalo na hindi naman siya lasing at alam niya ang ginagawa namin. Alam naming dalawa ang ginagawa namin.“Kasalanan mo ito eh. Bakit mo kasi ininom ang tubig?” naiinis na sabi ko sa kanya para mawala ang hiya ko.“Alam ko, akala mo naman gusto ko rin na ikaw–”Dahil sa narinig ko ay natigilan ako sa paghubad ng damit ko. Hanggang sa muli ko na lang itong sinuot.“Ayaw mo pala sa akin eh. Kaya bahala ka, ikaw na nga itong tinutulungan ko tapos ikaw pa ang magsasabi ng ganyan,” sabi ko sa kanya.Akmang aalis ako ay bigla na lang niyang pinagpalit ang posisyon naming dalawa. Siya na ngayon ang nasa ibabaw ko. Nakatingin siya sa mga mata ko. I miss him so much kaya pinipigilan ko ang sarili ko na umiyak. Para kasing bibigay ang puso ko dahil nakikita ko ang lungkot sa mga mata n

MARIANNEPara akong ewan habang hila-hila ko ang maleta ko. Ewan ko ba kung ano itong naisip ko. Bakit ko ba sinunod ang payo ng dalawa kong kaibigan? Bakit pa ako umuwi dito? Kinakabahan ako habang nakatayo dito sa labas ng bahay niya. Sa bahay ni ninong ko.“Ma’am, dito ka na po ba ulit?” tanong sa akin ng tauhan niya.“Parang ganun na nga, kuya.” sagot ko sa kanya.“Naku, sure ako na matutuwa si mayor. Pero nasa loob ang ex-wife niya. Kararating lang,” sabi niya sa akin.“Sige po, pasok na po ako sa loob.” sabi ko sa kanya.Huminga muna ako ng malalim bago ako pumasok. Gusto ko sanang dalhin ang motor ko dito pero babalikan ko na lang ‘yon. Itatago ko na lang para naman hindi makita ni ninong. Magagamit ko ‘yon kapag gumala ako sa gabi.“Ate Yanne!” nakita ko ang malawak na ngiti ng mga anak ko.Sinalubong talaga nila akong dalawa.“Uuwi ka na po ba dito?” tanong ni Anica sa akin.“Opo,” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Yehey!” masaya na bulalas ni Alden.“Bakit ka pa bumalik?” mata

MARIANNE“Huwag mo na akong daanin sa ganyan mo. Alam ko na may iba kang pakay kaya ka bumalik,” sabi niya sa akin at bumangon na siya.“Ano naman ang pakay ko? Ikaw nga itong walang sinasabi sa akin,” nakangiti na sabi ko sa kanya.“What do you mean?”“Ang tungkol kay Ayra at kay Anica,” sagot ko sa kanya na dahilan para matahimik siya.“Bakit? Bakit hindi mo sinabi sa akin?” tanong ko sa kanya.“Dahil alam ko na magagalit ka. Alam ko na mag-aalala ka ng sobra kapag nalaman mo,” sagot niya sa akin. Kaya naman napa-hinga ako ng malalim.“Alam mo kung bakit ako bumalik dito? Dahil kay Anica, dahil sa kanya. Ayaw ko kasi na malaya mong pinapayagan si Ayra na malayang makapasok dito sa bahay. Ayaw ko ng maulit muli ang nangyari sa kanya,” seryoso na sabi ko sa kanya dahil mukhang hindi siya madadaan sa lambingan.Mas gusto talaga yata niya na ganito ako magsalita. Na hindi ako malambing sa kanya. Wala pa nga isang araw naubos na agad ang pasensya ko. Dahil sa inis ko ay lumabas na ako sa

THIRD PERSON POV“Mukhang marami ‘yan, boss?” nakangisi na tanong ni Libby sa mga ito.“Sino kayo?” tanong nila at nakatutok na sa dalawa ang mga baril nila.“Kami? Kami ang mangku, girls.” natatawa pa na sagot ng dalawa na para bang hindi man lang natatakot. Mangkukulam, ang kalokohan na naisip na naman ng dalawa.“Mangku? Meron ba nun? Ang pangit ng pangalan ng grupo niyo!”“Alam niyo, umalis na lang kayo dito!”“Isturbo,” sabi pa ng isang lalaki.“Umalis na habang may awa pa kami, o baka naman type niyo kami.” nakangisi na sabi nang isa.“Type your face! Gwapo ka ba?” natatawa na tanong sa kanila ni Libby.“Oo naman, ako ang pinakagwapo sa balat ng lupa,” sabi niya.Dahil sa narinig ng dalawa ay tumawa pa sila. Tuwang-tuwa na naman ang mga ito. Hanggang sa lumapit ang isang lalaki sa kanila kaya naman mabilis itong sinipa ni Libby. Naglabas ng mga baril ang mga ito at kaagad na tinamaan ang isa dahil binaril ito ni Yanne.“T*ngina! May sniper!” sigaw ng mga ito.“Babarilin mo ako?”

MARIANNE “Oo naman, huhulihin ko siya at sisirain ko ang buhay niya. Makaganti man lang ako sa pagpatay niya sa daddy ko.” seryoso na sabi ko sa kanya. Nakatingin rin siya sa akin at hindi siya kumukurap. “Tell me, may alam ka ba sa pagkamatay ng daddy ko?” tanong ko sa kanya dahilan para matigilan siya. Kitang-kita ko ang paggalaw ng adams apple niya. “What are you talking about?” tanong niya sa akin na talagang nagpapanggap pa siya. “Puwede ba, ‘wag na tayong maglokohan pa dito. Alam ko na may alam ka at alam ko rin na alam mong nasa akin ang isa sa mga tauhan mo na inutusan mo na patayin ako. Sa tingin mo ba talaga ay loyal siya sa ‘yo?” tanong ko sa kanya. “So, alam mo na?” “Oo naman, alam na alam ko na may kinalaman ka sa pagkamatay ng daddy ko. Gagawa ako ng paraan para mahuli ka, at sisiguraduhin ko na pagbabayaran mo ang ginawa mo sa daddy k–” “Tinatakot mo ba ako?” tanong niya sa akin. “Hindi, alam ko naman na hindi ka takot sa akin. Malakas ka diba? Saka sino ba ako p