Lahat ng Kabanata ng The Betrayal of Massimo Montanelli : Kabanata 41 - Kabanata 47

Isang linggo na rin ang nakalipas nang mailibing si Mr. Marlon Montanelli at isang linggo ko na rin hindi nakakausap si Massimo. Hindi ko alam kung ano ang nangyare sa kaniya, pero pakiramdam ko, ay isa sa dahilan dito ang Lolo niya. Wala naman na akong naiisip na ibang dahilan para hindi siya magpakita sa amin.Hindi ko pa siya nakikita sa mansion ng mga Montanelli kaya hindi ko rin siya nakakausap. Gusto ko na siyang makita, pero walag nakakaalam kung nasaan siya. Kaya nagbabakasali na lang ako na magtext siya sa akin o kaya tumawag. Kahit sabihin niya lang sa akin na okay lang siya o kaya pangangamusta lang sa akin."I'm sorry for being late, Celina." Napangiti ako nabg makita ko si Jas, ang aking matalik na kaibigan na nakatayo sa harap ko. "It's okay, kakadating ko rin naman dito." Nasa coffee shop kami malapit sa college na papasukan namin. Balak naming magenroll ng mas maaga para hindi na kami makikipagsabayan sa iba. Isa na rin sa iniisip namin na kapag mauna kang mag-enroll,

"Fuck!" Gulat na sigaw ni Massimo nang makita niya ako. Nakita ko siyang walang suot na tshirt, short, o kaya boxer. Kaya kitang kita ko ang malaki niyang talong. Tinignan ko ang laptop na nasa ibabaw ng kama. Hindi ko man makita kung ano ang pinapanood niya, pero alam ko na iyon ay isang kabastosan dahil sa lakas ng ungol ng babae na naririnig ko sa laptop."What the fvck! Can't you see that I am in the middle of a session here?" Nakaupo pa rin siya sa kama habang hawak-hawak ang kaniyang talong. Gusto ko sanang mahiya, pero nakita ko naman na lahat ang katawan niya. Kaya hindi ako dapat mahiya. Siya dapat ang mahiya sa akin dahil nahuli ko siyang na nagmamasturbate habang manonood ng kabastosan. Tinignan ko ang mga mata niya na nakatingin sa akin na may pagnanais. Kaya nilock ko muna ang pintuan bago dahan-dahang isara ang pintuan ng kwarto. Pagkalapit sa kaniya, ay nakita ko ang pagkaseryoso ng mukha niya nang agad akong pumatong sa kaniya.Nginisian ko siya kaya kumunot ang no

Celina's Point of ViewSa sobrang dami naming pinuntahan kanina, ay napagod ako kakalakad. Hindi ko inaasahan na magagandahan ako sa lugar na ito. Parang kanina lang, ay bumaba ako sa eroplano na walang planong maglibot at kumilala ng ibang tao, pero ito ako ngayon pagod na pagod na sa sobrang saya ng aking nararamdaman.Habang tinitignan ko ang malaking church sa harap ko, ay naiisip ko ang aking sarili na balang araw, ay dito ako ikakasal. sa sobrang laki at ganda kasi nito, ay sigurado ako na bihira lang ang mga tao na may ikakasal dito dahil mahal magpakasal dito."Father, sana po ipagpray niyo ang anak ko. Meroon po siyang sakit ngayon at nasa hospital pa rin po siya. Hindi po namin alam kung ano pa ang dahilan dahil hindi pa po lumalabas ang resulta." Napatingin ako sa isang babae na umiiyak habang kausap ang isang lalaki na nakasuot na mahabang damit na kulay puti na tawag ay alba."Huwag kang mag-alala, iha. Alam ko na papakinggan ka ng Panginoon. Ipagpatuloy mo lang ang pagpa