Lahat ng Kabanata ng Unwanted Wife: Kabanata 41 - Kabanata 50

SAM POV.Naalarma ang lahat sa putok ng baril na iyon. Nagulat ang lahat lalong lalo na nagsalita si kiel. Boses palang kilala ko na. Hinanap kaagad ng mga mata ko si kiel kong nasaan ito. Nilibot ko ang paningin ko kahit na nag kagulo na sila. Tumingala at doon ko nakita si kiel na nakatayo kong saan nakatayo kanina si danica."K-kiel..?" Hindi ko alam kong anong maramdaman ko. Nakatingin ito sa akin. Hindi ko mabasa kong ano ang nasa mata nito dahil medjo madilim kong saan siya nakatayo. Paano siya napunta sa pangalawang palapag? Pinilig ko nalang ang ulo ko at hindi na inisip pa dahil ang importante, maliligtas kami.Nawala lang ang paningin ko kay kiel ng biglang lumabas ang mga police kong saan ito nakatago. Nagulat ako ng nakatutuk kaagad ang mga baril ng mga police at mga taong naka itim na parang body guard kina danica. Nakataas ang kamay ni danica ganun din ang mga kasamahan nito. Don ko lang napagtanto na habang nag sasalita si tita ay nakahan

SAM POV.Gulat ako!Naging blangko ang utak ko at halos wala akong masabe. Halos wala akong imik. Nag huhumenrado ang puso ko. Nakatingin lang ako dito habang hila hila akong naglalakad palapit sa anak kong nag hihintay sa amin. Paika ika itong lumakad at hindi ko maiwasang hindi mapasulyap sa damit nito at sa paang niyang walang tsenilas. Wala akong masabe, naging blangko ang utak ko. Parang lumilipad ang isip at utak ko sa kawalan. Pilit kong binabalik ang ulirat ko pero wala talaga."sandali lang!.." sabe ko ng kinuha ulit ang kamay ko sa hawak ni kiel. Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Kinalma ko ang sarili ko."your staying here, your not leaving, go back to the hospital at magpagaling ka doon.." seryosong sabe ko habang nakaturo ang kamay ko sa intrance ng airport. Hindi ko maintindihan ang ginagawa ng lalaking to. Ang gulo gulo. Bakit niya ito ginagawa."no.." umiling si kiel at lumapit doon sa maleta at h

SAM POV. Hindi ko alam kong anong sasabihin ko. Hindi ko alam kong anong gagawin ko. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko pagkatapos kong malaman ang sinabe niya, pagkatapos kong marinig ang sinabe ni kiel. Hindi ko alam ang gulo gulo. Parang sasabog ang puso ko. Pinipiga ang puso ko sa mga nalaman ko Hindi ako makapag salita dahil nawalan ako ng sasabihin. Naging blangko ang utak ko. Nawalan ako ng sasabihin at nawalan ako ng salita. Nag uunahang umagos ang luha ko. Hindi ko alam kong anong maramdaman ko sa sinabe niya. Nilingon ko ito at tumambad sa akin ang lumuluhang kiel. Nasasaktan ito at punong puno ng pag sisisi ang mukha nito at ramdam mo ang sincere sa mga sinasabe niya. He asking me a second chance? Deserve niya ba un? After what he did to me? But he regret it. Mas lalo akong naluha dahil hindi ko alam. yes i forgive him, sinabe ko ito sa hospital pero hindi ko sinabe ang second chance. Ngumiti ito ng malungko

SAM POV. Naibagsak niya ang bouquet na dala niya. Sinundan ko ito ng tingin dahilan para gumawa ito ng ingay. Kumalabog ang dibdib ko ng makita ko ang madilim nitong mukha, naka igting ang panga at naka kuyom ang kamao habang nakatingin kay daniel na nasa likod ko lang. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko SH1T! Lumapit ito sa amin habang naka kuyom ang kamao at madilim ang mukha na parang gustong manapak,hindi lang parang, mananapak talaga. Napa singhap ang lahat at naka rinig pa ako ng munting tili. Kumunot ang noo ko. Mabilis ang lakad ni Kiel palapit sa amin pero bago pa ito makalapit ay bumaba na akong stage pagkatapos kong tinanggal ang kamay ni Daniel nasa bewang ko. Niyakap ko kaagad ang bewang ni Kiel upang pigilan ito sa pag sugod. Ramdam ko ang galit nito. Tinuro niya si daniel na nasa stage lang. "how?...how dare u to touch and kissed her infront of me?.." parang kulog na sabe ni Kiel. Tumindig an

SAM POV. Tulad ng sabe ni Kiel,sumama ito sa akin sa shoots ko at nag babantay. Sumama ito sa trabaho ko. Nagulat sila dahil kasama ko ito. Pinaupo ko si Kiel sa upuan na kaharap ng stage. Hindi naman ito nag reklamo. Umaayos ito ng upo kapag nakikita ako. Lahat ng tao napatingin dito. Nakarinig pa ako ng tiliin at bulungan. "boyfriend mo?.." Mga tanong nila sa akin ng nakapasok ako sa dressing room. Ngumisi ako at hindi na sumagot. Dumiretso nalang ako sa upuan ko upang simula ang trabaho. Ganun nangyare araw araw. Lagi kong kasama si Kiel sa trabaho ko at kong saan man ako pupunta. Lagi kong ksamang kumain at paminsan minsan kasama ang anak ko. Nagmumukha ko tuloy P.A si Kiel dahil sa pag sunod nito sa akin pero wala naman itong pakealam kong anong iisipin ng mga tao. Dalawang buwan itong nag leave sa kompaniya niya. Tulad ng sabe niya nag focus ito sa amin. Wala siyang ibang ginawa kundi ang samahan ako at pag silbihan k