All Chapters of Lucky Me, Instant Daddy : Chapter 71 - Chapter 80

Kasalukuyang nasa meeting si Doss, alas dos ng hapon naman busy siya sa pakikipag-usap sa mga Stock holders."Well, I'm excited to see how our new product will be blown soon. Allright, let's end this meeting right here," seryoso ang mukha na saad ni Doss. Isinara niya ang laptop sabay baling ng tingin sa mga hindi pa rin nagsisi kilos na board members."Makakaalis na kayo," muling sambit nito ay saka pa lamang nagkulasan sa upuan ang mga ito at halos mag-unaha na sa pinto palabas kahit wala naman siyang ginagawa. Iba kasi talaga ang dating kapag tumingin siya. He has those kinds of pairs of fierce eyes that can be tamed.Nang wala ng tao sa conference room ay napasandal si Doss sa kan'yang swevil chair. Niluwagan niya rin ang suot na neck tie. He feels so exhausted. Pakiramdam niya may isang tao siyang nais makita. Bigla namang sumulpot sa balintataw niya ang inosenteng mukha ni Fern, agad siyang napailing at napaayos ng upo.'Why am I even thinking about that woman?' tanong niya sa

DAMON'S POV"Oh andyan na pala ang pinsan n'yo!" malakas at nagagalak sa sabi ni Uncle. Napaangat ako ng tingin sabay lingon sa may bandang bukana ng dining area.I spotted two person coming inside.Unang kong tiningnan ay ang walang ekspresyon na pinsan kong si Doss pero nang mabaling naman ang mata ko sa kasama niya ay doon na ako napamulagat.'Dont tell me, She is his wife?' habang palapit sila nang palapit ay doon ko na patunayan na hindi ako namamalikmata si Fern nga ang nakikita ko, na hawak-hawak ni Doss sa baiwang habang naglalakad.Napakuyom ang aking mga kamao na nakapatong sa ibabaw ng lames. 'That should be me!' sigaw ko sa isip habang matiim ang pagkakatingin sa dalawa. Samantala; agad namang tinakasan ng kulay sa mukha si Fern nang may makitang pamilyar na mukha, isa iyon sa mga lalaking nakaupo sa may dining area. Hindi ba 't ito umano iyong lalaki sa Cafe na pinagtrabahuhan niya? He k*lled that poor guy.muli ay bumalik sa alaala ni Fern ang mga tagpong iyo na isa s

Natilihan ang driver nang makitang madilim ang an'yo ng kan'yang amo habang kinakaladkad nito ang asawa palabas ng mansyon.Papasok na sana siya sa sasakyan para makapag-handa sakaling utusan siya nitong bilisan ang pagmamaneho.Subalit nagulat siya nang i-sakay lamang nito ang babae sa backseat. Isinara nang malakas ni Doss ang pinto at pumunta sa unahan."Bumaba ka!" asik ni Doss sa nanginginig sa takot na driver. Agad naman itong tumalima, lumabas ito ng kotse.Samantala takot na takot na nagsumiksik lamang si Fern sa loob ng nito. Hanggang sa maramdaman na lamang niya na umaandar na sila nang sobrang tulin.Nagpagewang-gewang siya sa backseat.Mabuti na lamang ay naagapan niyang humawak sa may pinto ng sasakyan at hindi siya tuluyang natilapon.Pigil hininga siya habang nakapikit, takot na takot sa maaring kahantungan niya. Parang babaliktad ang sikmura niya dahil sa sobrang bilis at walang ingat na pagpapatakbo ni Doss. Pakiramdam nga niya ay humiwalay na ang kaluluwa sa katawan

Habang nakapikit si Doss ay agad namang lumabas ng banyo si Fern, nakapag-half bath na siya at nakapagpalit ng damit pang tulog. Med'yo maluwang na t-shirt ang isinuot niya dahil doon siya komportable.Nang akala nga niya ay natutulog na ito ay dahan-dahan siyang lumapit at pinagmasdan ang nakahingang lalaki.Hindi naman na niya ito ginambala pa.Kumuha na lamang siya ng ekstrang unan para sa couch matulog.Nag-aayus na siya para humiga nang magulat sa biglang pagsasalita ni Doss."At saan mo balak matulog? Bumalik ka rito," may pag-uutos na sabi nito sa kan'ya , nang lingunin niya nga ang lalaki ay nakaupo na ulit ito. Napalunok siya at para na namang may kung anong nakabara sa lalamunan niya."H-hindi, dito na lang ako," sagot naman niya sa lalaki at nagpatuloy sa paghiga patalikod sa lalaki.Pero wala pang ilang sandali ay muli siyang nagulat at muntik mapatili nang may maramdamang kung ano sa likuran niya."Are you comfortable here?" boses ni Doss ang narinig niya. Napapikit s

Matulin ang pagpapatakbo ni Doss ng sasakyan... Sumisigaw siya sa loob habang hinahampas nang malakas ang manibela paulit-paulit. Biglang bumalik sa alaala niya ang mga sandaling kasama pa niya ang mommy niya. He was 5 years old back then ngayon ay malinaw na sa kan'ya ang lahat. Bakit ba hindi niya naisip 'yon? Hindi siya magagawang iwan ng mommy niya kung walang malalim na dahilan? Because he was too young and innocent to understand what was happening around him. Naalala niya pa ang huling sandali na magkasama sila ng mommy niya. She was crying, she wants to carry him but his dad hold him tight and told her to get lost. She was dragged by his father's servant. His mom scream his name repeatedly! Saglit ay parang umalingaw-ngaw sa tainga niya ang tinig ng kan'yang Ina habang malambing nitong tinatawag ang pangalan niya."AHHHHH!! GOD DA*NM IT!" gigil na gigil niyang pinaghahapas pa lalo ang manibela. Umaalon ang dibdib sa mga emosyon na kan'yang nararamdaman, he wants to cry and le