All Chapters of Montevallo Series 1: Twisted Betrayal: Chapter 31 - Chapter 38

Emily’s POV Gabi na nang makauwi ako sa condo na pagmamay-ari ni Marco. Humiga kaagad ako sa kama dahil pagod na pagod ang aking buong katawan. Kinapa ko ang phone ko sa loob ng bag nang marinig na may tumatawag. “Hello?” “I miss you.” Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang boses ni Marco sa kabilang linya.“Umuwi ka na kung miss mo ma ako,” pagbibiro ko. Binuksan ko ang camera upang makita ang mukha niya. Napalunok ako nang makitang topless siya habang nakahiga sa kama. “Tomorrow. Uuwi ako.”Lumiwanag ang mukha ko. “Really?” “Yes, Em. Hindi mo ba ako na-miss?”“Hindi.”“Why?” Nangunot ang noo niya at bumangon sa pagkakahiga. “Nabalitaan ko kanina, bumisita na naman daw ang ex-boyfriend mo sa opisina.” Nanliliksik ang mga mata niya.“Oo. Pero pinaalis ko naman siya. Bakit mukhang galit ka na naman?”“Ano ang ginagawa niya sa opisina mo?” “Gusto niyang makipag-usap, pero hindi ko pinayagan. Pinaalis ko siya kaagad. Okay na ba?” I rolled my eyes. “Seloso.”“Hindi ka pa ba

Emily’s POV “What the –” Napatakip ako nang bibig nang bumungad sa akin ang sandamakmak na mga branded bags sa loob ng kwarto ko. Kagigising ko lang. Dali-dali akong lumabas sa aking kwarto, hinanap ko si Marco. Nakita ko siya sa sala, umiinom ng kape, nakaupo ng pandikwatro. Tumingin siya sa akin sabay taas ng kaniyang kilay. “Nagustohan mo ba ang mga bags na binili ko?” “Y-You bought those branded bags? Nababaliw ka na ba? Paano ko gagamitin ang mga ‘yon?” Umupo ako sa harapan niya. “Hindi mo ba nagustohan? Sinabihan na kita kagabi, na itapon lahat ng bagay na galing sa ex-boyfriend mo, Emily. Use those bags,” kalmadong sabi ni Marco at sumimsim ng kape. “Mamaya naman ay darating ang mga damit at sapatos na binili ko para sa ‘yo.” “Nababaliw ka na talaga!” sigaw ko kay Marco. “Well, sa ‘yo ako nababaliw, Emily,” hirit ni Marco sabay kindat sa akin. “Gusto kitang bigyan ng magaan na buhay. From now on, you will live like a Disney Princess.” “Disney Princess mo ang mukh

Emily’s POV Paglabas namin mula sa restaurant, akala ko ay babalik na kami sa opisina para tapusin ang natitira pang trabaho. Pero habang naglalakad kami pabalik sa parking lot, biglang tumigil si Marco at tumingin sa akin na parang may iniisip. “Emily,” tawag niya. “Yes, Sir?” sagot ko, kahit ang totoo, nasanay na akong tawagin siyang ‘Marco’ sa mga personal naming usapan. Tumawa siya nang mahina, halatang naaaliw sa pagtawag kong ‘Sir.’ “Marco,” pag-ulit niya, “ilang beses ko bang kailangang ipaalala na Marco na lang ang itawag mo kapag tayong dalawa lang?” “Okay, Marco,” sagot ko, pilit na hindi nagpapahalata na naaasiwa ako. “Ano po ‘yon?” Ngumiti siya nang malapad, ang ngiting iyon na parang laging may balak. “Ayaw mo bang mag-relax muna? Ayoko sanang bumalik agad sa opisina.” Nagtaas ako ng kilay, hindi sigurado kung ano ang ibig niyang sabihin. “Anong ibig mong sabihin?” Tumuro siya sa kalye sa tapat ng restaurant. Napatingin ako at nakita ang isang cine na may m

Emily’s POV Halos malaglag ang panga ko sa tanong niya. Parang tumigil ang oras, at hindi ko alam kung paano ko sasagutin. “Ha?” iyon lang ang nasabi ko, pero nakita kong napangiti siya, halatang natutuwa sa reaksiyon ko. “Huwag kang magulat,” sabi niya, bahagyang tumatawa. “Pero oo, seryoso ako. Matagal ko nang gustong sabihin ‘to, pero ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob. Gusto kita, Emily. At gusto kong malaman kung may chance ba ako sa ’yo. Ang hirap kasi magselos sa ex-boyfriend mong manloloko kung wala naman tayong label. Gusto kong lagyan ng label ang relasyon nating dalawa.” Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Parang hindi ko alam kung saan ako titingin, pero hindi ko rin kayang alisin ang tingin ko sa kaniya. “Marco,” sabi ko, halos pabulong. “Sigurado ka ba rito? Hindi mo ako pinagtitripan?” “Sigurado,” sagot niya, walang pag-aalinlangan. “Alam kong hindi ito perpekto, at may mga bagay tayong kailangang harapin. Pero isa lang ang sigurado ako—ayokon