All Chapters of HIRAM NA SANDALI: Chapter 11 - Chapter 20

"Okay lang ako 'Dexter ,wag mo akong alalahanin. "Sanay naman akong kumain sa kusina saka, kasabay ko naman si manang Betty.Ang sagot agad ni Sofia sa sinabing iyon ni Dexter. SANAY?'' Ahhhh oo nga naman Dexter,mukang bumalik ang ala-ala niya sa nakaraan. Tanda mo nung una mo siyang nakilala ,isa siyang waitress sa isang bar ! Tandang tanda ko pa nun. Mama!" Stop... Kung ayaw niyo nang pagkain,sa labas nalang kayo kumain! Ang galit nang saad ni Dexter. Ayaw na kasing ma-alala ni Dexter ang nakaraan patungol sa bar na una nilang pagtatagpo,gusto niyang ibaon iyon sa limot kaya agad niyang sinaway ang kanyang ina. Habang si Evelyn,josephine at karra ay nakikinig habang nakatingin sa kanila. "Naku ,Wag na ako na ang aalis,Sabay na kinuha ni sofia ang sangag na kanin sa hapag kainan at kumuha na rin siya ng hotdog at becon na kanyang uulamin. Wala siyang paki-alam sa sasabihin nang iba ang mahalaga ngayon makakain siya ng sapat para may lakas siyang sumabak sa hamon nang b

Hindi niyo ba alam na masama ang pakiramdam ng anak niyo,tapos nandito kayo at naglalampungan!" Ang inis na sabi ng donya. Ngunit hindi iyon pinansin ni Dexter bagkus ay sinabi: "Anak... Anong masakit sayo? Gusto mo bang mamasyal sa luneta kasama ang mama mo? Ang malambing na tanong ni Dexter sa kanyang anak habang nakatungkod ang kanyang mga tuhod sa sahig. "G-gusto po ba ni mama?" Ang malambing na tanong ni karra. "Ah- Oo naman anak,Gusto ko,gu-gusto kitang kasamang mamasya. Ang masayang sabat ni sofia. Lumingon si dexter sa kanya at ngumiti ng nakakalukang ngiti. Ha-halika na, Ang sabay abot ng kamay ni sofia kay karra. Hindi naman nag-atubiling abutin ni karra ang kamay nang kanyang ina. Dahilan para higpitan ng Donya ang pagkakahawak nito sa isang kamay ni Karra. Nang mapansin ni Karra na galit na ang anyo nang kanyang lola ay mabilis niyang binitawan ang kamay ni sofia,tila ba takot ito sa donya , dahilan para magulat si sofia sa inasal ni karra. "A-anong pr

"Nakakaluka sila! Ako pa gagawin nilang sinungaling sa harapan nang asawa ko, Iste asawa pala ni tricia. Pero kahit na ,dahil ako ang nasa lugar niya ngayon ako muna ang masusunod!" Ang wika ni sofia sa kanyang sarili,habang nakatingin sa kanya si Dexter. "A-asawa ko?" So-sorry ahh, Na-una kasi sila kaya pinatulan ko ang mama at kapatid mo. ang nakayuko niyang sabi. 'Imbis na sumagot si Dexter ay linapitan niya ang kanyang asawa at niyakap nang mahigpit tila ba wala nang bukas ang pagyakap niyang iyon sa kanya. (Ohhhh,,, Dexter,,Wag ganito,baka ma inlove ako sayo at hindi ko na gugustuhin pang umalis. Ang saad ni Sofia sa kanyang isip. Tama lang ang ginawa mo ,asawako,Sana nuon mo pa pinagtanggol ang sarili mo sa kanila para hindi ka nila inaapi api. Bukas pala ang kaarawan ni Mama, kahit papaano mama ko pa rin siya. Bukas darating ang lahat nang mga kamag-anak at mga pinsanan namin. Gusto mo bang makihalubilo sa kanila?" Tanong ni Dexter sa kanya. Nung nakaraang taon Kasi

"Mas okay narin siguro ang maiwan nalang ako rito sa bahay at tumulong nalang sa kay manang betty,kisa naman sumama pa ako sa mag-ama. Maaga rin naman sigurong matatapos ang gawain dito,kaylangan kung makalabas dito sa lalong madaling panahon. Kaylangan kung bumalik sa restaurant kung saan ako nagtratrabaho kaylangan kung magpatulong kay elisa para mahanap ko ang katawan ko. Pero paano kung patay na pala ako?" Ano na ang mangyayari sa akin? Dito nalang ba ako habang buhay?" Naputol ang pag-iisip ni Sofia nang marinig niyang tinawag siya ni manang Betty. Tricia' Kumilos kana! Tulad nang dati ang process dito. Alam ko namang hindi nawala ang ala-ala mo,at nagpapanggap ka lang!" Ang seryusong sabi ni manang betty. 'Pati ba naman kay aling Betty,pakitang tao lang din pag narito ang asawa ni tricia? Ayyyy ! Nakakagigil ang mga tao rito sa Malaking bahay na ito. Ang saad ni Sofia sa mahinang boses. 'Opo manang,susunod na ako. Pero,hindi ko po talaga alam ang mga ginagawa ko rito,

"Bakit kusang tumutulo ang mga luha sa aking mga mata ?" Meron ba akong dapat iyakan?" Wala naman akong maalala,para tumulo nalang ng kusa ang aking mga luha.. Ang saad ni tricia sa mga oras na iyon,Ramdam ni tricia ang nararamdaman ni Sofia sa mga sandaling iyon,hindi lang niya malaman kung ano ito at kung paano siya nakakaramdam ng lungkot at takot sa kanyang sarili. ,habang si Dave ay sinisirmunan niya si Sofia(Aka Tricia)dahil sa pag-aakalang nagtangka itong magpakamatay. "Uhm...... Excuse me,sir'' Pwede ko bang malaman kung kaano ano kita? Walang alinlangang tanong ni Tricia na nakakunot pa ang noo nito. Huh-? Ang gulat na sabi ni Dave ,A-asawa mo ako?'' Na-nakalimutan mo n-aba na asawa mo ako?" Ang bulol na sagot ni Dave. Asawa ? ' Nag-asawa kana rin pala sofia?'' Ang agaw pansin na sabi ng kanyang kuya. ''Ikaw sino ka?'' Pasensya na pero wala akong naaalala sa nakaraan ko,o ano ang nangyari sa akin at kung bakit ko nakalimutan ang pagkatao ko. Ang malungkot na saad ni tr