All Chapters of The Billionaire's Mistress' Plea: Chapter 81 - Chapter 90

“Mommy where are we going?” one last look at the mirror at humarap na ako sa anak kong kanina pa tanong.“Pupuntahan natin ang pasaway mong daddy sa office niya.” Nagliwanag ang mukha ng anak ko at dali-dali na 'tong lumabas ng kwarto naming mag-asawa na may ngiti sa labi.Alam kong may hindi pa kami pagkakaintindihan ni Brian pero nag-aalala na ako rito dahil dalawang araw na 'tong hindi umuuwi.Umalis na rin sila Trixie at bumalik na ng Pilipinas ayon mismo sa kanya. Nakakalungkot lamang at hindi sila nagtagal rito sa Italy dahil sa trabaho ng asawa nitong si Primo.“Manong Teryo, pakiready po ng kotse we're going to Brian.” Mabilis namang tumango ang driver namin at nagtungo sa garage.As I look around our house I was lost in a deep thinking. FLASHBACK“I-is this our house?” ang lalaking nagpakilala sa 'king asawa ko ay tumango at hinawakan niya ang palad ko.Napatitig ako sa magkahawak naming kamay, sa hindi malamang dahilan ay tila nailang ako rito.“This is our new home baby.”

Sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi nang lumapag ang eroplanong sinasakyan namin pauwing Pilipinas.Hindi ko maipaliwanag ang galak at kabang nararamdaman ko. Naghahalo-halo ang emosyon ko pero nanaig pa rin ang kagustuhang mas makilala ko pa ang sarili ko.“Wake up sleepyhead,” ginigising ni Brian ang anak naming si Casey ngunit umungol lang 'to at mas isiniksik ang sarili sa daddy niya.Niyakap 'to ng asawa ko at hinalikan sa tuktok ng ulo nito. Dahil sa ginawang 'yon ni Brian mas gumaan ang pakiramdam ko dahil alam kong ano man ang pag-awayan namin ay hinding-hindi niya ako kayang iwanan.“Are you ready baby?” malumanay na tanong niya sa 'kin. Tumango lamang ako at hinawakan niya ang palad kong nasa ibabaw ng lap ko.“Mahal na mahal kita baby.” Ngumiti ako sa kanya at tumango.“Mahal na mahal din kita babe, thank you for being here with us.” Inilapit niya ako sa kanila ng anak ko at ikinulong sa mainit niyang yakap.“Shh, kahit ilang away pa ang pagdaanan natin hinding-hindi

“Wallace Villamor!” a handsome man approached us pagkapasok sa magarbong bulwagan. They bumped their shoulders and laughed. “It's been 8 years! Where have you been Villamor?” may halong ngiti ng lalaki. “Oh well I lived my married life in Italy.” Napasinghap ang lalaki at bakas ang pagkagulat. “My, my, you're married?!” natawa ang asawa ko at ipinalibot niya ang braso sa beywang ko. “Zander, meet my lovely wife Cassandra Villamor.” Zander smiled at me at inilahad niya sa 'kin ang palad niya. I gladly accepted it and we shook our hands. “Nice meeting you Mrs. Villamor. I want you to meet my fiance too, Venice Montenegro.” I smiled at the beautiful woman who has a welcoming smile on her face. She opened her arms and I hugged her. The first time I did it, I felt the comfort in her arms. “Hi Cassie! Just call me Ven.” Tumango ako at ngumiti. “Mommy!” nagtatakbong lumapit sa 'min ang anak ko suot ang amethyst color of dress. “Slow down baby!” sh

“I supposed to say, what are you doing here Mrs. Villamor?” Hindi ko nga rin alam kung anong ginagawa ko at siya pa ang naisipan kong lapitan.Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso at nanatili akong naglilibot ng tingin sa loob ng malawak niyang opisina.I came here in Montenegro Group of Companies dahil alam kong dito ko siya mahahanap.I took a deep breath. “I want to ask you some questions...” he looked at me.Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Tila nanghihina rin ang tuhod ko at ano mang oras ay maaari akong matumba sa intense ng pagtingin niya sa 'kin or should I say pagtitig?“What kind of question? Hmm...is it something about your husband?” hindi ko malaman kung para saan ang pait ng tono ng boses niya sa pagbanggit ng asawa ko.“Aren't you going to invite me to sit first?” I sarcastically asked him.I saw an amusement in his eyes as he chuckled.“Sorry about that, okay you can sit now Mrs. Villamor,” I nodded.“As you can see hindi naman talaga kita kilala Mr. Montenegro per

“Where are we going?” kasalukuyan kaming nasa byahe at hindi ko alam kung saan ang destinasyon na tinatahak ni Lucifer.I took a deep breath. “You don't trust me?” mahinang tanong niya sa 'kin pero hindi ako sumagot. Alangan naman sagutin kong oo na hindi? I don't want to trust him I admit it but I couldn't deny the fact na nalilito na naman ako sa nararamdaman ko. Should I trust him? Think Zafara! The more you trust, the more he will hurt you.I suddenly remembered what happened after kong sabihin sa kanya ang masasakit na salitang nasabi ko sa loob ng opisina niya.FLASHBACK“This is wrong. Nagkamali siguro ako ng nilapitan. Let's just forget what happened here, let's just forget that we made another mistake Mr. Montenegro.” Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin niya at tumalikod na ako habang patuloy ang pagtulo ng luha ko sa hindi malamang dahilan.Bago ko pa man mabuksan ang pinto ay may matigas na bagay ang pumulupot sa beywang ko at hinila ako palapit sa mainit niyang katawan.