เมื่อเห็นแบบนั้น เย่หนานโจวก็หน้าเปลี่ยนสี เขาไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดเวินหนี่รีบกอดพวกเด็ก ๆ ไว้ด้วยกันพลางปลอบโยน “โอ๋ ๆ คุณลุงเค้าไม่ใช่หมาป่าตัวร้ายหรอกนะจ๊ะ คุณลุงเขาเป็นคนดี เมื่อกี้เขายังให้ของกับเราด้วยไม่ใช่เหรอ? ไม่ต้องกลัว เด็กร้องไห้ขี้มูกโป่งไม่จะเท่นะ”เด็ก ๆ ปาดน้ำตาอีกครั้งแต่ยังคงสะอึกสะอื้น “ร้องไห้ไม่ได้ เราเป็นเด็กที่กล้าหาญที่สุด เราจะไม่ร้องไห้!”แต่เมื่อพวกเขาเห็นเย่หนานโจว พวกเขาก็ยังคงทำหน้าตาบูดบึ้งและพยายามที่จะไม่ร้องไห้ แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ในใจเหมือนเดิมเย่หนานโจวมองเวินหนี่ เธออ่อนโยนกับเด็ก ๆ มาก อ่อนโยนราวกับสายน้ำเขาอดไม่ได้ที่จะกระแอมไอสองครั้งและเข้าไปหาเด็ก ๆ อีกครั้งแต่เด็ก ๆ ยังคงหวาดกลัวและซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเวินหนี่ใบหน้าของเย่หนานโจวมืดมน เขาไม่คิดว่าเด็ก ๆ จะหวาดกลัวเขาขนาดนี้“ทุกคนรีบเข้าไปเร็ว ถ้าไม่รีบเข้าไป จะมีหมาป่าตัวใหญ่เข้ามาจากข้างนอกนะ!”เมื่อเด็ก ๆ ได้ยินแบบนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปข้างในเวินหนี่เดินตามกลุ่มเด็ก ๆ เข้าไปเย่หนานโจวมองดูด้านหลังของพวกเขา บอกไม่ถูกว่ารู้สึกดีหรือร้าย เขาแค่รู้สึกว่าเวินหนี่ดูผ่อนคล
Last Updated : 2024-11-08 Read more