All Chapters of Behind the Contract: Chapter 61 - Chapter 70

Kailan ko pa ba ginamit ang utak ko? Bakit palagi na lang akong mali? Wala na daw akong ginawang tama. Nakatulala lang ako dito sa sofa, dito na ako natulog dahil hinihintay ko si Ethan na umuwi, pero umaga na at wala pa siya. Saan ba siya nagpalipas ng gabi? Hindi naman siya ganito dati.Siguro ganito ang nararamdaman niya kapag hindi ako umuuwi ng bahay dati. Iyung naghihintay siya sa wala. Kinakarma na yata ako.Hindi ko naman sinasadya na saktan siya. Hindi ko naman kasalanan na hindi ko mabitawan si Yunnie noon. Hindi ako nag cheat kasi bago kami maikasal ni Ethan ay may girlfriend na ako. Bakit pakiramdam ko kasalanan ko ang lahat? Sa sampung ginawa ko nagkamali lang ako ng isang beses, mga pagkakamali ko na ang nakikita nila.Malalim ako na napabuntong hininga. Hahanapin ko na lang si Ethan.“N-Nathan?” Nabigla ko na tawag sa pangalan niya. Ano ang ginagawa niya dito.He roamed his eyes in the living room.“What did you do to my twin brother?” Nakaigiting panga na tanong niya

With the high standard of my parents, I’d never experience that they accept me for who I am. My family is rich but their mindset is poor. I experienced celebrating holidays with the family, out of the country, I have a lavish life, I get everything what I want. My sister and I are in good terms even she’s the favorite daughter. Despite of my family issue, my husband Ethan made me feel that there’s nothing wrong about me, that I am his priority, he never judge me and accept me for who I am. He loves all my flaws and imperfection. We always argue, and had a lots of fights. But he was the one who apologized first. Pero girls aminin na natin na hindi naman tayo ang palaging tama. With him, I feel like I can show my true color, spread my wings. In short, I can be who I want to be with no judgment. He is the best husband that I could have, in another life he is the husband that I will keep on wishing. I have my traumas too, but Ethan never did my trauma to me. I’m expecting him to hurt me

“Ethan may tanong ako.”Nandito pa rin kami sa Shangri-la hotel at mamaya pa kami uuwi.“Hmm,” sabay hawak sa kamay ko.“Napansin ko lang. I’m not being judgemental. I’m a little curious. Parang si kuya Mark lang naiiba sa inyong lahat, noh. What I meant is, siya lang hindi mayaman sa inyo.”He drinks his black americano coffee, while I am having my choco.“What do you expect from him? He is old enough and he has no plans on his life. Mark is comfortable in his comfort zone, and he has a lot of excuses. Nate tried to help him in his business while Mark was waiting for motivation, a miracle before he took action. He doesn’t want to take risks; which is, risks are very dangerous but it will give a high amount of lessons. Mark is waiting for nothing. Unmotivated, and doesn’t know where the path he will take. The world has a lot of opportunities but he must know where to go,” he said and licked his lips. Nandito kami sa balcony at pinapanood namin ang mga tao na nasa ibaba.“Oo nga! Why h

“Gago ano ang ginagawa mo dito? Nabiglang tanong ni Moon.“Gago alam ba ng asawa mo na nandito ka?” Moon added habang humihithit sa sigarilyo.“Mukhang nag-away kayo, ah!” Natatawang komento ni Tor habang busy ito sa mga babae niya.“Do you have the hard liqour?” Malamig na tanong ni Ethan.“Meron! Naman! Bumabalik ka na ba sa dating ikaw?!” Kantyaw ni Thunder.“Gago! Hindi mo nakita ang kakambal mo? Galing siya dito,” sabi sa kanya ni Tor.Hindi pinansin iyon ni Ethan.“How’s the gang that you encounter in this bar? Count me in I want to torture someone.”Lahat ng mga tao na nasa kwarto na iyon ay napahiyaw dahil sa sinabi ni Ethan.“Tangina! Mambabae ka na din Ethan! Bumabalik ka na sa dating ikaw! Damn! I miss you bro!” Hiyaw ni Moon habang malapad ang ngiti niya.“Pantawag na ba kita ng babae?” Tanong ni Thunder.“I’m married.”Nawala ang mga ngiti ng kanyang mga kaibigan dahil sa sinabi niya.“I just want to drink that’s why I’m here,” linaw ni Ethan.“Amputa!” React ni Tor.~Bu

Nandito ako sa hospital dahil binibisita ko si Daze, at gising na din siya.Hindi alam ni Ethan na may ibang tao akong binibisita. Akala niya ay gumagala lang ako sa hospital. Ayaw din kasi niya akong iwan sa bahay kaya sinasama niya ako sa kanya araw-araw. Maaga din kaming umuuwi, parang bumibisita lang siya sa hospital.Nadatnan ko si Daze na namumula ang mukha niya at matamlay siya. Nakatulala siya sa labas ng bintana.“Daze?” Tawag ko sa atensyon niya dahil nakatulala siya.“Mia…” tawag niya at doon na bumuhos ang luha niya.Tuluyan na akong lumapit sa kanya at inalo siya dahil sa pag-aalala.“My mom died,” sabi niya habang nakayakap siya sa akin.“Someone kill her in her condo,” nahihirapan na sabi niya.Hindi ko alam ang sasabihin ko. Hindi naman ako marunong mag comfort.Kausap ko pa lang ang nanay niya nu’ng isang araw. His mother texted me too at tinatanong kung kailan ko dadalawin si Daze.“I think, it’s the same person who hurt me,” Daze said in vulnerable state.Iyak lang