บททั้งหมดของ เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน: บทที่ 861 - บทที่ 870

ลู่เฉินหนานก้มลงมาจูบฟู่เถียนเถียน “ไม่ได้เจอหนึ่งวันเหมือนห่างกันเป็นสามปี ฉันทำงานต่างเมืองจนไม่ได้เจอหน้าเธอ และไม่อยากรอแม้แต่วินาทีเดียว เลยเข้ามารับเธอที่นี่ซะเลย”ฟู่เถียนเถียนรู้สึกหวานฉ่ำในหัวใจเล็กน้อย เธอจ้องมองลู่เฉินหนาน “เมื่อก่อนนายยังบอกว่าโม่ซิวหย่วนอยู่เลี่ยนเลย ตัวเองก็เป็นเหมือนก

เวลาหนึ่งวันก็ดำเนินผ่านไปเช่นนี้เฉียวสือเนี่ยนเดินทุบไหล่ออกมาจากห้องแล็บ คุณป้าก็เข้ามาใน M•Q พอดีหล่อนดึงตัวเฉียวสือเนี่ยนไว้พลางชวนไปกินข้าวด้วยเฉียวสือเนี่ยนตั้งใจจะฟื้นฟูความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคุณลุงและคุณป้า เลยไม่ได้ปฏิเสธเมื่ออวี๋จิ่งเฉิงออกไปทำงานนอกสถานที่ งานของคุณลุงก็เพิ่มมากขึ้น

“แต่คนร่ำรวยเงินทองอย่างคุณผู้หญิงเหออาจจะค่อนข้างขี้หลงขี้ลืมไปหน่อย ที่งานเลี้ยงกลางคืนเมื่อไม่กี่วันก่อน คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายเหอยังตั้งใจเข้ามาหาผม อยากให้ผมช่วยพวกคุณจัดการให้พวกคุณได้สิทธิ์เป็นตัวแทนในเมืองเป่ยเฉิงทางนั้นอยู่เลย นี่เพิ่งจะผ่านมาได้ไม่กี่วัน คุณผู้หญิงเหอก็ลืมคนแซ่ซ่งอย่างผมเส

และซ่งชิงชวนก็เชื่อฟังเธอเป็นอย่างดี เขาไม่ได้พูดเรื่องนี้ต่ออีกถึงจะบอกว่าถานซูหงเป็นคนออกปากว่าจะเลี้ยงอาหาร ทว่าซ่งชิงชวนกลับจัดแจงห้องอาหารส่วนตัวกับสั่งอาหารไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วเมื่อลงจากรถก็มีผู้จัดการร้านเข้ามาต้อนรับอย่างเอาใจใส่ทันที แล้วนำทางพวกเขาไปยังห้องส่วนตัวช่วงเวลาที่รับประทานอ

“เนี่ยนเนี่ยน!”ขณะนั้นเอง เงาร่างสูงใหญ่สายหนึ่งก็เดินออกมาจากด้านในห้องโถงใหญ่บริเวณทางเข้าคอนโดเป็นฮั่วเยี่ยนฉือฮั่วเยี่ยนฉือเดินก้าวยาว ๆ เข้ามาหาเฉียวสือเนี่ยน เขามองซ่งชิงชวนด้วยสีหน้าเย็นเยียบ แล้วเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ประธานซ่ง คุณคิดจะทำอะไร?”ซ่งชิงชวนถามกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน