บททั้งหมดของ เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน: บทที่ 321 - บทที่ 330

“ที่คลับเฮ้าส์ในคืนนั้น แววตาที่เขามองฉันมีความตื่นตระหนก ราวกับรู้จักฉันมานานแล้ว อีกอย่างเขาโผล่มาวันที่ฉันเกิดเรื่องพอดี มันบังเอิญขนาดนั้นเชียวหรือ”“และยังมีตาแก่นั้นอีก ได้ยินโม่ซิวหย่วนเล่าว่าเขาอาจหนีออกนอกประเทศไปแล้ว ใครกันจะสามารถหลบหนีจากสายตาของโม่ซิวหย่วนและฮั่วเยี่ยนฉือไปได้?”ฟู่เถีย

เสียงของฮั่วเยี่ยนฉือดังขนาดนั้น และเขาก็ตั้งใจพูดให้เธอได้ยิน แน่นอนว่าเฉียวสือเนี่ยนได้ยินชัดเจนทุกคำ“เป็นเหมือนที่ฉันกังวลก่อนหน้านี้จริง ๆ ด้วย ฮั่วเยี่ยนฉือเดาออกอย่างรวดเร็วว่าเป็นฝีมือของเธอ อีกอย่างท่าทีของเขาก็ดูไม่ยอมด้วย”ฟู่เถียนเถียน “ถ้าเขาเข้ามาจัดการ กระแสจะต้องตกอย่างรวดเร็วแน่ ๆ ”

เฉียวสือเนี่ยนกัดกรามแน่น “ฮั่วเยี่ยนฉือ คุณคิดจะกักขังหน่วงเหนี่ยวฉันเหรอ?”ได้ยินดังนั้น ฮั่วเยี่ยนฉือก็เอ่ยด้วยเสียงเย็นชาจากในลำคอ “ถ้าเธอจะคิดแบบนั้นก็ได้”“แบบนี้มันผิดกฎหมายนะ!”“ฉันให้ภรรยาตัวเองพักฟื้นที่บ้าน มันผิดกฎหมายตรงไหน?”“คุณ! สารเลว!” เฉียวสือเนี่ยนกัดฟันเค้นคำเหล่านี้“เฉียวสือเน

เห็นได้ชัดว่าบอดี้การ์ดลังเลเล็กน้อย“งั้นฉันจะออกไป!” เฉียวสือเนี่ยนพูดพลางทำท่าจะเดินไปด้านนอกป้าหวังไม่กล้าห้าม ทำได้แค่เดินตามหลังเธออย่างร้อนใจ “คุณผู้หญิง ค่อย ๆ เดินสิคะ ไม่ต้องรีบขนาดนี้ก็ได้!”เฉียวสือเนี่ยนเดินมาถึงหน้าคฤหาสน์อย่างรีบเร่ง ฟู่เถียนเถียนรอเธออยู่ด้านนอกจริงด้วย“เฉียวสือเนี

ป้าหวังถามเสร็จก็รีบพูดอธิบาย “คุณผู้หญิง ป้าไม่ได้อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณนะคะ ป้าแค่กลัวคุณผู้ชายถามน่ะค่ะ”เฉียวสือเนี่ยนนอนลงบนเตียงอาบแดด “ไม่เป็นไรค่ะ ป้าแค่บอกเขาไปว่าฉันโวยวายหนักมาก และให้เขารีบกลับมาก็พอ”“แต่ว่า...” ป้าหวังมองเฉียวสือเนี่ยนที่นอนเหยียดแขนขาแล้วรู้สึกลังเลเล็กน้อยคุณผู