All Chapters of DESPERATE MOVE: Chapter 61 - Chapter 70

“Hindi ko alam kung ano ang nagustuhan ng anak ko sa babaeng ‘yan. Bukod sa tamad na ay inaasa na lang ang lahat sa mga katulong ang pag-aalaga sa kanyang mga anak.” Pagpasok ko pa lang sa pintuan ng Mansion ay ito na kaagad ang sumalubong sa akin. Ang pasaring ng aking biyenan. Palihim akong nagpakawala ng isang marahas na buntong hininga. Upang habaan pa ang aking pasensya. Nagkunwari akong bingi at pipi sa harap ng mga ito, maging si Felma ay hindi ko pinag-aksayahan ng oras na tapunan ng tingin. Napapadalas na kasi ang pananatili nito sa Mansion at batid ko na sinasadya ito ng aking biyenan. Hindi ko naman pwedeng pagtabuyan ang babaeng ito dahil sigurado na ang biyenan ko naman ang makakalaban ko. “Mommy!” Sabay na tawag sa akin ng bunso kong si Chad at ni Julien. Nag-unahan ang magkapatid na makalapit sa akin habang ako ay nakangiti na ibinuka ang mga braso ere at hinintay ang kanilang paglapit. Lihim akong napangiti ng makita ko ang sabay na pag-ismid ng dalawan

“Pakiusap! Huwag ang mga sasakyan ko…” natataranta na wika ni Mrs. Harim habang ang mag-amang Rhed at Fernand ay bagsak ang mga balikat at pawang mga nakayuko. Tila hindi nila kayang panoorin kung paanong hatakin ng mga taga bangko ang kanilang mga sasakyan. “Ano ba Fernand, gumawa kayo ng paraan.” Galit na singhal ni Mrs. Harim sa kanyang mag-ama. Kapwa nagpakawala ng marahas na buntong hininga ang mag-ama. Tila tanda ng pagsuko na wala na talaga silang magagawa sa problemang kinakaharap. Mabigat ang mga hakbang na pumasok si Mr. Harim sa loob ng kanilang bahay. Tinungo niya ang kanilang mini bar, dinampot ang pinakamatapang na alak na nakadisplay mula sa malapad na shelf. Pagkatapos na salinan ng alak ang maliit na baso ay kaagad itong tinungga na parang akala mo ay tubig lang ang kanyang iniinom. Umasim pa ang kanyang mukha dahil sa tapang ng alak. Ang isang pagtagay ay nasundan pa ng maraming beses habang nakatulala sa kawalan. “I’m sorry, Dad…” malungkot na wika ni Rhed hab

“Well, hindi ko inaasahan ang biglang pagdalaw n’yo, and take note, for the first time nagsama ang ahas at ang linta. Iniisip mo ba na mahahawakan mo sa leeg ang asawa’t biyenan ko? Ms. Linta? Oh, sorry, what’s your name again?” Nang-aasar kong tanong, nakataas ang kaliwang kilay ko habang nakapaskil ang tila malademonyong ngiti sa sulok ng labi ko. Nasisiyahan na pinagmasdan ko kung paano sumiklab sa galit ang babaeng linta. Habang ang traydor kong kaibigan ay kulang na lang patayin ako sa pamamagitan ng matalim niyang mga tingin. “How dare you! Masyado ka naman yatang ambisyosa para umupo sa upuan na ‘yan?” Nang-uuyam na pahayag ni Felma, kaya naman isang sarkastikong tawa ang pinakawalan ko. Mahinhin akong tumayo at lumipat sa unahan ng lamesa. Magkasalikop ang mga braso ko sa tapat ng aking dibdib na sumandal sa gilid ng lamesa. “I’m Attorney. Louise Howard Thompson, the wife of Chief Executive officer, so I can say that I have the right to sit here. Then how about y

Mula sa pagdidilig ng halaman ay natigil sa kanyang ginagawa si Mr. Arthur, ang ama ni Louise.Naagaw ang atensyon nito ng dalawang sasakyan na huminto mismo sa tapat ng kanilang gate. Ilang sandali pa ay bumaba ang isang matangkad na lalaki na may seryosong mukha. Batid ni Mr. Arthur na hindi ito basta-bastang tao, dahil sa tikas ng tindig nito. Mula sa magarang kasuotan at maging sa nangingintab nitong sasakyan na halatang hindi biro ang halaga ay malalaman mo na isa itong bilyonaryo. Kumilos si Mr. Arthur at pinatay ang gripo upang harapin ang hindi inaasahang bisita. Samantalang si Alistair ay kasalukuyang sinisipat ng tingin ang kabuuan ng bahay na nabili ng kanyang asawa. Napangiti siya dahil napansin niya na matalino ang kanyang asawa at magaling kumilatis ng property. “Sir, ano ang maipaglilingkod ko sa inyo?” Magalang na tanong sa akin ng isang maedad na lalaki. Napakasimple nitong tao dahil sa suot niyang lumang t-shirt at maong na short. Tingin ko ay mas bata ito ng l

“Si Mamâ?” Malumanay kong tanong sa secretary ng aking biyenan. Mabilis itong tumayo at ngumiti sa akin. Marahil, sa sobrang abala nito ay hindi na niya namalayan ang pagdating ko. “Good morning, Ma’am! Nasa meeting pa po si Ma’am Barbara.” Nakangiti niyang sagot sa akin. “Papasok na ako sa loob para ihanda ang pagkain n’ya, please don’t tell her na, sa akin ito galing.” Nakakaunawa na kaagad siyang tumango. Ang secretary ng aking biyenan ang kasabwat ko para magkaroon ako ng pagkakataon na makapasok sa opisina nito. Alam naman ng secretary ni Mamâ ang pagnanais ko na mapalapit sa aking biyenan. Kaya personal kong ipinagluluto ito ng sarili niyang pagkain. Kahit na kinasusuklaman ako ng aking biyenan ay hindi pa rin ako sumusuko, umaasa pa rin ako na balang araw ay makukuha ko rin ang loob nito at magiging maayos ang relasyon naming magbiyenan. Ina siya ng aking asawa at isang kaming pamilya, kaya hindi ko pwedeng ipagsawalang bahala ang galit ng aking biyenan. “Makakaasa po k