บททั้งหมดของ CEO's Love Redemption : บทที่ 51 - บทที่ 60

PAGOD ANG KATAWAN ni Mia ngunit ay pumilit pa rin siyang bumangon ng umagang iyon. Matamlay siyang tinungo ang banyo upang maligo. Kailangan niya ng malamig na tubig upang buhayin ang mga celyola sa katawan na sa tingin niya ay parang tulog pa rin. Hindi niya alam kung pagod lang ba talaga ang katawan niya, o di kaya'y ang puso niya na lagi pa ring umaasa na matatagpuan ang taong matagal niya ng hinanap. Halos umabot na ng isang buwan ang lumipas wala pa rin siyang balita tungkol sa kasintahan. Gulung- gulo na ang isip niya kung bakit bigla na lang itong naglaho. Hindi siya sigurado kung ito ba ay nawala o nagtatago lamang nito. Pero bakit naman nito gagawin sa kanya? Ano ba nag nagawa niyang pagkakamali kung sakali mang pinagtataguan siya nito. Na alala niyang maayos naman ang kanilang relasyon. Isang malalim na buntung- hininga ang kanyang pinakawalan bago tinungo ang banyo. Pagkatapus maligo at makapagbihis ay dumeretso na siya sa kusina upang makapag almusal. As usual nadatnan

TANAW MULA SA KINATATAYUAN ni Mia ang hugis at ang ganda ng taal volcano. Ilang minuto siyang nananatiling nakatayo sa medyo elevated na area. Langhap niya ang sariwang hangin na humampas sa kanyang mukha. Dito sa Tagaytay siya dinala ng kanyang mga paa. At muling naging saksi ang lugar na yon sa pagdadalamhati ng kanyang damdamin. Ilang gabi na wala siyang masyadong pahinga sa kaiisip kung paano mahanap ang nobyo. Ilang beses na wala siya sa kanyang sarili dahil lage itong gumagambala sa kanyang isipan. Ang lihim na paghihinagpis ng kanyang damdamin na itinago niya sa lahat. Nanatili siyang matatag at matapang sa harap ng karamihan upang takpan ang tunay na laman ng kanyang saloobin. Hindi niya nga rin napapansin ang kanyang pamamayat. Ang puso niyang punong puno ng pangungulila, at pag aalala sa kasintahan ay halos oras oras niyang nararamdaman iyon. At ang kanyang dalangin na sana ay nasa mabuting kalagayan ang nobyo kung saan man ito naroroon.Ngunit ay sa isang iglap lang ay ma

DUMERETSO si Mia sa kanyang opisina. Alas nuwebe na ng gabi nang makarating siya dito. Plano niyang dito na magpapalipas hanggang umaga. Tumawag na rin siya sa bahay nila upang sabihing hindi siya makakauwi ngayon.Iniiwasan niya lamang na makita siya ng nanay ang hitsura niya. Bakas pa rin kasi ang pamamaga ng kanyang mata. Hanggat maari ay iniiwasan niyang malaman ng kanyang nanay at mga kapatid ang nangyari sa kanya, sa relasyong nila ni Matthew. Pagkatapos nilang mag usap ni Nathan nais sana nitong ihatid siya ngunit ay tumanggi siya. Ayaw niyang maabala pa niya ito ng husto. Pag- aari pala ng kaibigan ang JSgrill resto. Kaya pala ay kampante itong sumira ng gamit doon. Noong una ay ayaw pa nitong aminin, ngunit nang mabuking ito sa isa sa mga empleyado. Napilitan na rin itong umamin. Napaka humble lang kasi ni Nathan hindi ito yong tipo na magbuhat ng sarili. At ang mas lalo niyang ikinagulat ay pag- aari din pala ng binata ang JSHotels na hindi man lang nito sinabi noong nak

MATAPOS MANGYARI ang madamdaming eksena nakapagdesisyon si Mia na ituloy ang panandaliang bakasyon. Hindi ito sinang ayunan ng kanyang kapatid na si Myra ngunit kinalaunan matapos masabi ang kanyang mga dahilan ay sumang ayon na rin nito sa huli. Pero naroon pa rin ang mga agam- agam sa puso ng kapatid na baka magpakalayo- layo ang Ate Mia niya. Nginitian naman ni Mia ang kapatid at sinabing hindi mangyayari iyon dahil hindi niya matiis na hindi makita ang pamilya. Pamamaraan niya lamang ito upang humupa ang pakiramdam niya. Tatlong araw lang rin naman siyang mawawala, para hindi maghihinala ang Nanay nila. Yes, walang balak sina Mia at Myra na sasabihin ito kay nanay at kay bunso Mickey. Hiniling ni Mia sa kapatid na panatilihin munang lihim sa kanilang dalawa ang mga nangyayari. Hangga't wala pang pormal na desisyon si Matthew para sa kanilang relasyon ay naisip niyang huwag muna itong ipaalam sa pamilya. Mabuti na lang at naiintindihan rin siya ng kapatid basta ipangako niya la

MIA MIA DIDN'T CARE as she walked towards the large rock where she placed her sarong. Tahimik siyang lumakad na parang walang ibang tao sa paligid kahit na andiyan yong kinaiinisan niya ay wala pa rin siyang pakialam.Nang marating ang kinalalagyan ng kaniyang sarong, then she immediately took it, but suddenly stopped when she heard a voice behind her. "When did you start wearing these skimpy clothes?" pangingialam nitong tanong na ikinainis niya. Kilala niya ang may ari ng boses na iyon hindi niya na kailangan pang lumingon. Pakialam ba ng lalaking 'to kung ano ang susuotin ko! sa isip niya. "Why do you care!" bulalas niya. "Of course I care, because I'm still your fiancé and I still have the right to be concerned about you, Mia." wika nito na matalim ang titig sa kanya. Ang OA naman nito, bikini lang concern na agad! dagdag niya pa sa isipan."Oh really? Where did you find the guts to say that? You want to know where I've been or when I learned things that surprised you? When yo