All Chapters of Love Is Strange: Chapter 21 - Chapter 30

kumirot ang puso ko!"i'm sorry, i'm sorry sa lahat ng ginawa namin ng mommy mo, i'm sorry sa pagtataboy sayo, pang huhusgang natanggap mo mula sa amin, sa pang iinsulto namin sau, sa mga araw na hindi namin pinaramdam sau na mahal ka namin at mahalaga ka, were sorry hija, i'm sorry,patawad sa lahat ng ginawa namin." Hagulgul ni dad sa tiyan ko. Nag uunahang umagos ang luha ko. Halos manlabo na ang mata ko dahil sa luhang nag uunahan.Please, take the pain away.Hindi ako makagalaw sa higpit ng yakap ni dad. Sinubukan kong kalasin anhg kamay nitong nakahawak sa bewang ko pero masyadong mahigpit. Tiningnan ko ito at hindi ko mapigilang hindi masaktan. Pinunasan ko ang luha ko at dinungaw ulit ang aking ama."please tumayo na po kayo, pinag titinginan napo tayo ng mga tao.." nanghihina kong sabe ng makita kong pinagtitinginan na kami. I can't say that i forgive them. Hindi ko masabe na mapatawad ko sila pero sana nga ganun kadali makalimot. Sana nga ganun madaling mag patawad pero ang h

Naglakad ako ng dahan dahan palapit sa doble door. Huminto ako sa hamba ng pintuan para mag tago. Tahimik ang buong bahay at wala akong naririnig na kahit anong ingay. Hinawakan ko ang doorknob ng pinto. Huminga muna ako ng malalim dahil sa kaba bago ko ito dahan dahan pinihit. Pumikit ako ng akala ko gagawa ito ng ingay pero salamat nalang at hindi.Dahan dahan binuksan ko ang pinto. Para akong isang magnanakaw sa ginagawa ko. Sumilip ako gamit ang ulo. Pinasok ko ang ulo ko sa loob pero nanatili ang katawan ko sa labas. Tumingala ako sa ikalawang palapag at nakahinga ako ng maluwag ng wala tao doon. Bumaba naman ako ang mata ko sa unang palapag bago ko nilibot ang paningin ko. Tumingin ako sa kanan at walang tao bago ako tumingin sa kaliwa na wala din ng taoSaan nila nilagay ang anak ko at ang kaibigan ko. Tumingala ulit ako pero wala akong naririnig na boses. Binuksan ko ang pinto ng dahan dahan parin ako bago ako pumasok habang nag iingat para hindi makagawa ng ingay. Naglakad ak

Humarap ako sa kanila pero malayo ako, nasa hamba ako ng pintuan. Nagtama kaagad ang paningin namin ni danica na parang hindi nakikinig sa sinabe ng ina ko, kumpara kay sofia at humagulgul at nakayuko. Lumunok. I don't how to feel. Hindi ko na alam kong anong maramdaman ko para sa kanilaHumakbang ako ng isang beses."i'm sorry and i forgive you.." kahit malayo ako rinig ko parin ang sinabe ng mommy ko. Inangat ni danica ang ulo nito sa ina ko"i don't need ur forgivesness, kong magiging miserable lang din naman ang buhay namin, pwes dapat kayo din.." galit na sabe ni danica bago niya inagaw ang baril sa pulis na nasa tabe nito.Nagulat ang lahat!Nagtama ang paningin namin ni danica at kaagad niyang tinutuk sa akin ang baril.BANG!---A/N: OOPS SORRY NATAGALAN ANG UD KO.Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko dahil sa gulat. Pagkatapos ng baril na yon ni danica may isang tao na marahas na yumakap sa akin ng mahigpit. Kaagad nilang hinawakan si danica at nataranta ang lahat habang ako.

"Ur still the samantha i know, u still cared to those people who hurt u especially to me." Mahina itong sabe. Nakatingin ito sa akin habang ako naman ay nasa unahan lang nakatingin habanh ang anak ko naman ay naka upo sa kandungan ko habang nasa dibdib ko ang ulo nito. Ang mga paa naman ni austen nasa kandungan din ni kiel."to tell u honestly? Nahihiya ako!.." bulong nitoWhat?Humigpit ang hawak ko sa anak ko ng marinig ko ang sinabe ni Kiel. Lumipad na kami sa kawalan at kitang kita namin ang mga gusali sa ibaba hanggang sa matabunan na ito ng mga ulap.I gonna miss the philippines!"nahihiya akong humarap sayo, nahihiya akong humarap sa anak ko, nahihiya akong humarap sa inyong dalawa, lalo na kapag naalala ko ang ginawa ko.." ramdam ko ang hinanakit sa boses nito.Nangingilid ang luha ko habang nakatingin sa unahan. Hindi ako lumingon dito dahil alam kong nakatingin sa akin si Kiel. Kumikirot ang puso ko. Hindi ko maiwasang hindi masaktan sa sinabe nito.Hindi ako makapag salita

"pero nong unti unti kong nalaman ang totoo para akong sasabog. Nag sisi ako sa lahat ng ginawa ko lalo nat naalala ko na ang lahat. Sising sisi ako lalong lalo na sa anak ko. Austen is my son at patawarin mo ako kong hindi ako naniniwala sayo.." i said painfullyPinipiga ang puso ko habang naririnig ko ang mumunting hikbi nito. Sinaktan ko ito dahil akala ko nakipag talik ito sa iba. Hindi ko ito kailanman hinawakan dahil nandidiri ako dito tuwing naalala kong meron itong katalik na iba.Nagdala ako ng babae sa bahay para ipakita sa kaniya na hindi lang siya ang maraming lalake. Na kaya ko ring mambabae. i was mad and i was hurt at the same time.FVCK!"I am in love with you, I am into you, please give me a chance to love you, and this time I won't hurt u, please baby give me a chance I beg you." Marahan Kong Sabe.Hinawakan ko ang baba ni samantha at iginiya ito paharap sa akin and....i kissed her sa gitna ng hikbi nito. Napapikit ako. Papakasalan ko ulit ang babaeng ito. I swear.A