All Chapters of Take Me Down, Professor: Chapter 191 - Chapter 200

He touched my labia and produced a circular motion around it before reaching my clitoris. He's teasing it and pinning his finger harder, making me delirious, but I tried my best to work on him. I want to satisfy him too while he satisfied me like this."I'm ready, Ismael," I informed him before standing up to put his warm cock inside my cave. Nanigas kaagad ang kalamnan ko. And I can't help but twitch in pleasure.This is so satisfying—a morning with breakfast like this.We were moving slowly and gently, letting out soft moans until we came. Habol-habol namin ang hininga bago muling halikan ang isa't isa. Mabuti naman at pagkatapos no'n ay hinayaan niya na akong makapag-agahan nang mapayapa."How's the healing

Hindi naman talaga gusto ni Ismael ang maging presidente ng angkan nila, ako ang nagpumilit, pero ako rin ang nag-alis sa kaniya ng karapatan.Marami na siyang nagawa para sa akin, at marami na ring nawala sa kaniya para lang mahalin ako. Maging ako ay umalis sa kaniya, kahit na handang-handa siyang iwan ang lahat para lang sa akin.Muli akong tumunghay para tagpuin ang mga tingin niya. "Mahal na mahal kita, Ismael. Kung gusto mo nang takasan ang lahat, sasama na ako sa 'yo. Hindi na kita pipilitin pa sa bagay na ayaw mo. Hindi ko kailangan ng Ismael na presidente, hindi ko kailangan ng Ismael na mayaman, handa akong mahalin at alagaan ka kahit dumating ang araw na wala ka nang kayang ibigay sa akin. Ako naman ang magbibigay sa 'yo. Ako naman ang lalaban para sa ating dalawa."

"Shall we?" tanong niya sa akin, habang inaalok ang kaniyang braso. Kinapitan ko naman 'yon. Kung noong una at pangalawang punta ko rito ay kinakabahan ako, ngayon tila mahihimatay yata ako sa kaba. Parang tatakas na ang puso ko mula sa akin. Dumeretso kami sa dining room kung saan nanghihintay si Sir Mikael, Ma'am Elisse, si mom and dad. Napalunok na lamang ako sa kaba dahil nakikita kong naroon ang magulang ko na kapuwa naghihintay sa pagdating namin ni Ismael. Ni minsan sa buhay ko ay hindi ito nahagip ng imahinasyon ko. This is fucking unbelievable."Jothea! You're back!" Agad na tumayo sa pagkakaupo ang mama ni Ismael para salubungin ako ng yakap. Kita sa mga mata niya ang galak. Hinaplos niya pa ang kamay ko, at napansin kong nawala sandali ang ngiti niya."Ismael, anak," pagbati niya naman sa lalaking katabi ko bago hinalikan ang magkabilang pisngi nito. "The food is waiting."Napatingin na lang ako kay Ismael. He pulled the chair for me. I am sitting beside him, while her mot

"I will still invite your parents to our wedding, Jothea."I sniffed before looking at him. He held my head and leaned it on his chest. I wrapped my arms around his waist as I felt his comforting warmth."They will come for sure," sagot ko habang umaasa na magbago ang isip ng mga magulang ako katulad ng pagbabago ng isip nila kanina. I don't want to walk in the aisle alone."Let's go to my room. I'll have you rest for a while."Tumango ako. Inalalayan niya naman ako sa kwarto niya. I really have to take some rest. Pakiramdam ko rin sa mga mata ko ay babagsak na ito sa pagod kaiiyak. Kinumutan niya ako habang nakangalungbaba siya sa gilid ko.He was staring at me as if he wanted to say something."What is it, Ismael?" tanong ko habang nakangiti sa kaniya.Umiling siya. "I was just amazed by how brave you really are. I feel like I need to be that brave too.""What do you mean?""Do you want to be the first lady of our clan, Jothea?" He offered, which made me stunned to speak."You mean.

Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang muling matamaan ng sinag ng araw ang mata ko dahilan para mahilo ako at mawalan ng malay. Nagising na lamang ako sa boses ng isang babae."That's why I'm here! I am still part of this family but yet you never invited me yesterday to that family dinner. Am I not a member of this family, Mikael? Dahil nand'yan si Elisse?!""Veonna, calm down. Jothea still needs to rest.""Shut up, Elisse. I know you're celebrating because you finally got what you wanted. You've been using me since then. You always do and I'm so stupid to be fooled by you.""Veonna, come on. Let's not do this here."Iminulat ko ang mga mata ko at sumalubong sa akin ang nag-aalalang mukha ni Ismael. Hawak-hawak niya ang kamay ko habang inaalalayan akong bumangon. "Finally, you're awake. How are you feeling?""I'm f-fine."Ipinasada ko ang mga paningin sa buong kwarto ni Ismael at nakita kong naroon ang mga magulang niya pati na rin ang mama ni Danjer na si Miss Veonna."Glad, she's a