Lahat ng Kabanata ng My Sister's Substitute Wife : Kabanata 11 - Kabanata 20

Nakagat ni Leila ang ibabang parte ng labi. Nabitiwan niya ang hawak dahil sa panghihina't panginginig ng kanyang mga kamay. Napakaraming taon niyang hinintay ang sandaling 'to. Ang sandaling makaharap niya ang nag-iisang taong inaasahan niyang tatanggapin siya't mamahalin. Ang taong simula bata pa lamang siya'y hinihintay niya sa tarangkahan ng bahay ng kanyang abuelo't abuela baka sakaling pumunta ito't dalawin siya. Ang taong nagparamdam sa kanya ng hindi pagtanggap."Papá," nasambit ni Leila kasabay ng pagtulo ng kanyang mga luha.Gusto niyang lapitan ito't sugurin ng yakap. Gusto niyang maramdaman ang yapos nito, ngunit natatakot siya. Gustuhin man ng utak, puso niya na lapitan ito, ayaw naman makisabay ng katawan at mga paa niya."Lara, what are you doing here?" boses ni Stefano na hindi niya maintindihan kung galit ba o ano dahil ang buong atensyon niya't nararamdaman ay nasa isang tao na ngayo'y nakatayo na sa kinauupuan nito.'Di maalis-alis ang tingin ni Leila sa kanyang ama

Inis na napasabunot ng buhok si Leila. Kanina pa man ay hindi na siya makatulog dahil lagi na lang sumisingit sa utak niya ang sinabi ni Stefano kaninang umaga. Tuloy, naabutan siya nitong gising pa. Pabalik na sana siya sa kanyang silid mula sa pag-inom ng tubig sa kusina nang dumating ito.Ala-una na pero gising na gising pa rin ang diwa niya. Humiga siya sun lounger na nandito sa terasa ng kanyang silid habang nakatanaw sa kalangitan.She heard those words from Stefano again earlier when she treated him, but instead of being happy for her sister, she felt her chest tighten. She was disgusted with herself when she felt that. She has no right to feel pain because she already knows where she belongs. And Lara is only for Stefano. Nararapat lang sa kapatid niya ang kagaya ni Stefano dahil tanggap ito nito sa kabila ng ugali't tingin ng mga tao dito. Na sa kabila ng pinagdaanan nito sa kanilang ama ay may kagaya pa rin ni Stefano ang handa itong protektahan at mahal na mahal ito. Now her

Ang buong akala ni Leila matapos sabihin iyon kay Stefano ng harapan ay mabibigla ito't magtatanong, pero hindi iyon ang nangyari. Bagkus, mas dumilim pa lalo ang mukha nito at dumiin ang pagkakahawak sa kanyang braso."Ilang beses mo na ba 'yan sinabi sa akin noon, Lara? Sa tingin mo paniniwalaan pa kita niyan, huh?"Napalunok si Leila habang napakunot noo sa tinuran nito. Does that mean her sister told him that too? But why did Lara use her name? She knows that no one should know her whole name dahil makakasira iyon sa image ng kabilang Senador na ama."I am telling the truth, Stefano," lakas loob niya pa ring pag-amin. "I'm Leila and I am not your wife." Paniwalaan naman sana siya nito."Ilang lalake ba ang nakakaalam sa pangalan mong 'yan, Lara? Pati ba naman sa akin gagamitin mo iyan—""I don't have a man! I don't have another man!" Naiinis na siya. Bakit napakakitid ng utak nito!"Congressman Amado, Mayor Ang, Dr. Lim... do they ring a bell to you?" Mas lalong nagsalubong ang kan

Napalis ang ngiti ni Leila nang bumukas ang entradang pinto at pumasok roon ang lalakeng ayaw na sana niyang makita. Pero, alam niyang imposible dahil pag-aari nito ang tinitirhan niya't uuwi at uuwi ito. Iniwas niya ang tingin rito nang magtama ang kanilang mga mata. Naroon na naman ang galit na nararamdaman niya rito."Good morning, Stefano," bati ni Aileen saka siya binalingan at hinawakan sa kamay, nagpapaalam."Good morning. Thank you, Aileen," dinig niyang bati rito.Umalis si Aileen sa kanyang tabi saka lumabas ng bahay. Dinig niya ang paang papalapit sa kanyang puwesto kaya agad siyang tumayo para bumalik sa kanyang silid."L-Leila..." akmang hahawakan siya nito na agad niya inilayo ang sarili dito.Leila, huh? Ngayon alam na nito. Ngayon na nagawa nito ang bagay na 'yun sa kanya, doon pa nito nalaman! Iba din naman talaga 'to! Napakahayop!"Baby, I'm sorry," dinig niya pagsinghot nito.Nagtatagis ang bagang na binalingan niya 'to. Pilit pinapatatag ni Leila ang sarili para pi

"Ano, ate Marie? Ayaw pa rin ba? Hindi na naman siya kumain?" dinig ni Leila na tanong ng kanyang kapatid sa kalalabas lang na si ate Marie.She didn't eat last night and even this morning. She has no appetite. When she's hungry, she goes out, it's just that her meal isn't at the right time. It's been four days since they got home here in Mallorca. And for those four days, she was only in her room. Ayaw niyang lumabas, nawawalan siya ng gana. Her grandparents found out what happened to her, how she ended up in the Philippines and what her father did to her. The only thing they didn't know was what Rouge did to her. She didn't have the courage to tell them about it and she was ashamed especially of herself.Nagalit ang abuelo't abuela niya sa mga nalaman at gaya ng sabi ni Lara, tutulungan sila ng kanilang abuelo na maipakulong at sampahan ng kaso ang kanilang ama, na siyang pinag-utos na nito sa tauhan nito na nasa Pilipinas."Hindi raw siya gutom, senyorita," sagot ni Ate Marie rito