Binasa ni Stefano ang kanyang labi. Nakayuko siya habang nakatukod ang mga siko sa kanyang binti at hawak ang bote ng beer sa isa niyang kamay. He held the bottle tightly as if it would break. Every time he thinks about what happened yesterday with Lara, a strange anger builds up in his chest. Galit para sa ama nito at sa kanyang sarili. Kung pumayag lang sana siya makipagkita rito sa dating lugar, 'di sana nagkita uli ang mga 'to.Seeing the pain and tears on his wife's face, he felt his heart squeeze several times. That was the second time he saw her cry so much and hurt, the first time was when she found out she was going to marry him. She knows Lara. She may appear brave and strong on the outside, but inside is her weakness and fragility.He wanted to be with her last night and sympathize with her feelings, but he didn't want to add to her anger towards him. Nais niyang patahanin ito, pahiran ang mga luha at mayakap. Nais niyang maging sandalan nito sa oras na nanghihina ito. Naro
Inis na napasabunot ng buhok si Leila. Kanina pa man ay hindi na siya makatulog dahil lagi na lang sumisingit sa utak niya ang sinabi ni Stefano kaninang umaga. Tuloy, naabutan siya nitong gising pa. Pabalik na sana siya sa kanyang silid mula sa pag-inom ng tubig sa kusina nang dumating ito.Ala-una na pero gising na gising pa rin ang diwa niya. Humiga siya sun lounger na nandito sa terasa ng kanyang silid habang nakatanaw sa kalangitan.She heard those words from Stefano again earlier when she treated him, but instead of being happy for her sister, she felt her chest tighten. She was disgusted with herself when she felt that. She has no right to feel pain because she already knows where she belongs. And Lara is only for Stefano. Nararapat lang sa kapatid niya ang kagaya ni Stefano dahil tanggap ito nito sa kabila ng ugali't tingin ng mga tao dito. Na sa kabila ng pinagdaanan nito sa kanilang ama ay may kagaya pa rin ni Stefano ang handa itong protektahan at mahal na mahal ito. Now her
"So you mean, he knows?" pangungumpirma ni Aileen. "Paano? How sudden?"Nagpasalamat si Leila na binisita siya nito dahil tatlong buwan din hindi ito nakabisita matapos nu'ng huli. Kasama nito ngayon ang dalawang kapatid na sina Allan at Alana."I don't know, Aileen. I'm not sure," kinakabahan niyang sagot. "Hindi mo talaga alam..."Kahapon pa siya ganito matapos sabihin ni Stefano ang patungkol sa nangyaring exhibition niya sa Paris noong nakaraang taon. Buong gabi din siya hindi nakatulog at tuliro dahil sa mga naiisip na maaaring mangyari.Hindi siya nakasagot nang oras na 'yun at mas piniling ibahin ang kanilang usapan dahil sa kaba't takot. Pakiramdam niya na kahit paghinga niya'y malalaman na nito kung sino siya"E, paano niya nalaman ang tungkol sa nangyaring 'yung sa'yo sa Paris kung wala siyang alam?"My God, Aileen. Can you lower your voice," pananaway niya dahil sa lakas niyonLinggo, kaya nasa opisina lang dito sa bahay si Stefano at naroon din ang kaibigan nitong si Zion.
Ang buong akala ni Leila matapos sabihin iyon kay Stefano ng harapan ay mabibigla ito't magtatanong, pero hindi iyon ang nangyari. Bagkus, mas dumilim pa lalo ang mukha nito at dumiin ang pagkakahawak sa kanyang braso."Ilang beses mo na ba 'yan sinabi sa akin noon, Lara? Sa tingin mo paniniwalaan pa kita niyan, huh?"Napalunok si Leila habang napakunot noo sa tinuran nito. Does that mean her sister told him that too? But why did Lara use her name? She knows that no one should know her whole name dahil makakasira iyon sa image ng kabilang Senador na ama."I am telling the truth, Stefano," lakas loob niya pa ring pag-amin. "I'm Leila and I am not your wife." Paniwalaan naman sana siya nito."Ilang lalake ba ang nakakaalam sa pangalan mong 'yan, Lara? Pati ba naman sa akin gagamitin mo iyan—""I don't have a man! I don't have another man!" Naiinis na siya. Bakit napakakitid ng utak nito!"Congressman Amado, Mayor Ang, Dr. Lim... do they ring a bell to you?" Mas lalong nagsalubong ang kan
Naiinis si Stefano. Nagagalit. Kung pwede niya lang bugbugin ang sarili ay gagawin niya iyon. Hindi pa rin niya lubos maisip na ang babaeng akala niya'y asawa niya ay ang babaeng una niyang nakita sa Paris. Tinunga niya ang panghuling baso na may lamang whiskey."Give me another bottle of whiskey, Tres," utos niya sa bartender ni Zion.Masyadong maingay ang kanyang paligid dahil sa bar counter lamang siya umupo. Agad tumalima ito at ibinigay sa kanya ang isang bote ng whiskey. Binuksan niya iyon at nagsalin sa kanyang baso.Zion told him everything, even Leila's whole being. Why is she under the care of her grandparents and does not carry her father's last name? Sa tuwing naiisip niya pa lang ang mga 'yun ay umiinit agad ang dugo niya't namumuhi sa ama nito. What kind of father do they have? Si Lara na ginagamit nito sa pansariling interes para makakuha ng mataas na posisyon sa politika sa pamamagitan ng pagkakaroon ng kilala at mabigat na kaalyado. Si Leila na hindi kinilala nitong a
Napalis ang ngiti ni Leila nang bumukas ang entradang pinto at pumasok roon ang lalakeng ayaw na sana niyang makita. Pero, alam niyang imposible dahil pag-aari nito ang tinitirhan niya't uuwi at uuwi ito. Iniwas niya ang tingin rito nang magtama ang kanilang mga mata. Naroon na naman ang galit na nararamdaman niya rito."Good morning, Stefano," bati ni Aileen saka siya binalingan at hinawakan sa kamay, nagpapaalam."Good morning. Thank you, Aileen," dinig niyang bati rito.Umalis si Aileen sa kanyang tabi saka lumabas ng bahay. Dinig niya ang paang papalapit sa kanyang puwesto kaya agad siyang tumayo para bumalik sa kanyang silid."L-Leila..." akmang hahawakan siya nito na agad niya inilayo ang sarili dito.Leila, huh? Ngayon alam na nito. Ngayon na nagawa nito ang bagay na 'yun sa kanya, doon pa nito nalaman! Iba din naman talaga 'to! Napakahayop!"Baby, I'm sorry," dinig niya pagsinghot nito.Nagtatagis ang bagang na binalingan niya 'to. Pilit pinapatatag ni Leila ang sarili para pi
Halos maihi sa takot si Senator Ortega nang magising na lang siyang may piring ang kanyang mga mata habang nakatali ang mga kamay at paa."Sino kayo? Pakawalan niyo ako dito! Mga walang hiya kayo! Kilala niyo ba ako, huh?!" pagpupumiglas at pilit hinihila nito ang mga kamay mula sa pagkakatali.Wala itong narinig at tahimik lamang ang paligid. Hindi nito alam kung nasaan ito at kung sino ang gumawa nito rito. Ang huling naalala nito'y nasa pagtitipon ito sa kaarawan ng kaibigang Mayor ng Taguig nang biglang may dalawang lalakeng malalaki ang katawan ang biglang lumapit dito pagkalabas ng gusali at binusalan ang bibig nito't may pinaamoy na pampatulog."Pakawalan niyo ako dito!" buong lakas na sigaw nito.Nakarinig ito ng tunog ng pagsadsad na para bang bumukas na metal, kasunod ay ang yabag ng mga paa papalapit sa puwesto nito."Remove his blindfold," utos ng isang mapanganib na boses.Naramdaman nito na may lumapit sa puwesto at tinanggal ang telang nakatakip sa mata nito. Hindi masy
"Ano, ate Marie? Ayaw pa rin ba? Hindi na naman siya kumain?" dinig ni Leila na tanong ng kanyang kapatid sa kalalabas lang na si ate Marie.She didn't eat last night and even this morning. She has no appetite. When she's hungry, she goes out, it's just that her meal isn't at the right time. It's been four days since they got home here in Mallorca. And for those four days, she was only in her room. Ayaw niyang lumabas, nawawalan siya ng gana. Her grandparents found out what happened to her, how she ended up in the Philippines and what her father did to her. The only thing they didn't know was what Rouge did to her. She didn't have the courage to tell them about it and she was ashamed especially of herself.Nagalit ang abuelo't abuela niya sa mga nalaman at gaya ng sabi ni Lara, tutulungan sila ng kanilang abuelo na maipakulong at sampahan ng kaso ang kanilang ama, na siyang pinag-utos na nito sa tauhan nito na nasa Pilipinas."Hindi raw siya gutom, senyorita," sagot ni Ate Marie rito
Death is the most painful thing that can happen to a person. And that was the most painful thing that happened to Stefano and Leila."I'm sorry, Mr. Altagracia, we did everything to save your child from your wife's womb," the doctor told him. His mother who was behind him gasped and cried.Stefano was shocked and unable to process what the doctor told him. Even after the doctor left, he still stood there and couldn't move."Ang apo natin..." dinig ni Stefano mula sa kanyang inang umiiyak."No... no," he said shaking his head. Not their child. "No!" galit niyang sigaw na umalingaw-ngaw sa buong hallway ng emergency room."Stefano!" his parents called him."Where are you going?" Randall followed him. His fists were clenched as he headed to a place. The people he passed in the hospital hallway looked at him. Batid niya ang takot at pagilid ng mga ito upang makadaan siya."Stefano—" si David.Sinuntok niya ang kaibigan nang hawakan siya nito sa balikat para sana pigilan."Fuck!" Napahawak
"Bitiwan niyo kami!" sigaw ng dalaga nang hatakin ito ng isang kasama ni Randall, nagpupumiglas."Nakikiusap ako, ako na lang. Huwag niyo ng idamay ang anak ko sa kung anuman ang kasalanan ko sa inyo," umiiyak na pakiusap ng ginang habang nakapiring ang mga mata. Hawak ito ni Randall habang papalapit sa puting van kung nasaan ang boss ng mga ito."Trabaho lang, misis. Hindi basta-basta ang ginawa ng asawa mo sa kaibigan ko, kaya pasensiyahan na lang tayo," nakangising tugon ni Randall.Pagkalapit ng mga ito sa van ay bumukas 'yun at lumabas roon ang naghihintay na si Stefano. Stefano clenched his jaw as he looked at the two women in front of him. He angrily removed the cloth covering the eyes of the two women. He wants them to see how much he hates them. Ang pamilyang ito ang sumira sa nararapat na pamilya sana ng babaeng mahal niya. "I... I know you," the young woman stuttered.Stefano smirked at her. It should be. She should know him because he is her half sister's husband. "Who
It was still early, but Stefano was already busy with the papers in front of him. It was only seven in the morning when he said goodbye to Leila who was still sound asleep when he left their house. They had to leave on Friday for Paris so before that he would finish the paper works he had to finish.Kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan si Manang. Nakailang ring pa iyon bago nito sinagot."Hello, Stefano?""Manang, has Leila woke up?" Patuloy siya sa pagbabasa ng dukomento na nasa kanyang harapan saka pinirmahan nang makitang maayos na iyon."Hindi pa, hijo." Stefano looked at his wristwatch, it was nine o'clock in the morning."Manang, pakigising nga siya para sa'kin. Pupunta pa 'yan sa bahay ng kapatid niya mamayang alas-dyes." Sinabihan na niya ito kagabi na ipapahatid lang o ipapakuha kay Oscar ang mga papeles na kailangan nito, pero tumanggi ito dahil gusto raw makita ang abuela nito."Okay, sige. Sandali lang." Narinig niya ang paghabilin nito sa isang kasambahay sa gin
Last night was the happiest thing that ever happened to Stefano and Leila, but it wasn't what Leila expected to happen to her either. Even though that happened to her, the mother of the man she loved succeeded in her plan that she did not expect that she had prepared something like that.Kahit nahihilo at nanlalabo ang kanyang paningin nang oras na 'yun, ramdam naman niya sa boses at hiyawan ng lahat ang kasiyahan sa nalaman ng mga ito. Ngunit para sa kanya, mas nangibabaw ang sobra-sobrang kasiyahan na naramdaman ng lalaking mahal niya nang sandaling iyon base na rin sa pag-iyak nito, pagyakap ng mahigpit sa kanya, at pagpugpog ng halik sa kanyang tiyan matapos sumigaw nito na tatay na ito.After everyone found out about her pregnancy, Stefano didn't let her finish the party. He took her inside his room at his parents' house so she could rest.Leila woke up to the noise heard from the open glass door of the room's terrace. She turned to her side, but was surprised to see that she was
Gustong sapakin ni Leila si Patty. Pinakaba siya nito sa sobrang takot. Iniisip niya na baka kung ano na ang nangyari. Patty is the owner of the number that called her, which she said she bought it from NAIA. She was surprised when Patty introduced herself while laughing and said that she was at the hotel in BGC.Buong akala niya ay gabi pa ito dadating dahil iyon ang sinabi nito sa kanya at balak pa nga sana nilang sunduin ito ni Stefano.Kinabukasan niyon, doon pa nila pinuntahan ni Stefano sa hotel nito. Stefano invites her friend to stay at his house but Patty refuses because she doesn't want to be a nuisance. Nasapak nga niya dahil sa pinagsasabi nito.Kahit kailan hindi magiging istorbo ito sa kanila. She treats her like her family. Patty knows that but knowing her, she always wants to be independent. That's why she learned that from her. They didn't force her and respected her decision.Saturday came and she woke up early. She was thankful that Stefano didn't wake up when she r
Naalimpungatan si Leila na kumakalam ang sikmura. It's still dark outside and it's only four o'clock in the morning when she sees the wall clock, but she's already hungry. She looked at the person next to her who was sleeping soundly with his arms wrapped around her body. She carefully removed his hand and slowly got up so she wouldn't wake him.She breathed a sigh of relief when she successfully got out of bed without Stefano waking up. She wore a black silk robe that was a pair of her nighties.Bumaba siya mula sa ikalawang palapag kung saan ang silid nila ni Stefano at tinungo ang kusina. Malapit na siya nang makarinig siya ng mga boses na nagkukuwentuhan. Mukhang gising na ata ang kanilang mga kasambahay."Hesus Maria santisimaan!" hiyaw ng isang kasambahay na siyang nakaharap sa puwesto niya kung nasaan ang pintuan. Natapon pa ang kape nito sa sobrang pagkagulat.Iilang ilaw pa lang ang nabuksan kaya may parteng madilim lalo na sa kanyang kinatatayuan. Agad naman napalingon sa ka
"Why would mom take you with her if Riza was there? I want you to be with me, baby," kunot noo na sabi ni Stefano habang nilalagyan ni Leila ng shaving foam ang panga hanggang baba nito. Nakaupo siya sa sink countertop ng kanilang banyo habang nakatayo naman si Stefano sa gitna ng kanyang mga hita."Remember, Riza has a business meeting at your father's company and your mother wants me to go with her." Hinalikan niya ang tungki ng ilong nito dahil mas lalo lamang gumwapo ito sa kanyang paningin kapag ganitong may hindi nagugustuhan o naiinis.She can't be with him today because his mother told her last night that they are going somewhere today. His mother didn't tell her where they were going so she didn't know anything. Maging ito nang tanungin ang ina kung saan siya dadalhin, tanging sagot lang ay 'surprise' raw. Kahit anong pagpilit nito sa ina na sabihin kung saang lugar para alam raw nito kung saan sila pupunta ay wala ring nagawa. Hinabilin na lamang nito na ipapasama sa kanila
Malakas ang kabog sa dibdib ni Leila. Kinakabahan siya. Ngayon na papalapit na sila sa kanilang pupuntahan ay mas lalo lamang dumoble ang kanyang nararamdaman."Your hands are cold, baby." Hinalikan ni Stefano iyon. Paanong hindi manlalamig kung matinding kaba at takot ang kanyang nararamdaman sa sandaling ito?He held her shoulder and made her face him. He looked at her intently in her eyes. "Relax, baby. My parents won't do anything to you as long as I'm by your side, hmm?""I can't help it, Stefano. Your whole family is there." Yes, they have a family dinner with his whole family, his parents and sister Riza.She has been here in the Philippines for more than a week already and just yesterday Stefano's mother called to him and said that they are back here in the Philippines. His mother talked to her also and invited her for a dinner that will happen right now.Naikuwento na niya kay Stefano ang nangyaring pagpunta ng ina nito sa event niya't pag-uusap nila. At first, he was surpris
"What? Where is she?" tanong ni Stefano. Kausap niya si Juan sa kabilang linya pagkatapos mismo ng kanyang meeting."Narito po sa loob ng kotse niya, sir, underground car park," sagot nito na agad niyang binabaan.Stefano held his cellphone tightly as if it was going to break. Kung hindi pa nagpadala ng mensahe si Oscar sa kanya kanina na narito si Olivia at pumasok pa mismo sa kanyang opisina kung saan natutulog si Leila sa silid ay hindi pa niya malalaman.Agad niya pinaakyat si Juan sa kanyang opisina upang ilabas ito at paghintayin sa lobby dahil nais niya rin harapin ito.Stefano looked at her wristwatch, it was eleven o'clock. Their meeting lasted three hours because of the problems they discussed and resolved. Bumukas ang elevator pagkarating sa underground car park at agad siyang lumabas. Hinanap ng mga mata niya ang sasakyan na ginagamit nito 'pag narito sa Pilipinas. Agad niya nakita iyon dahil sa labas niyon ay si Juan na nakasandig at nakahalukipkip."Sir..." Napatayo ng m